Nie dał się temu ostatniemu wyzyskać, lecz okazał mu dobroć (przecież czekał na pracę cały niemal dzień, by go ktoś najął)

Zamiast przypowieści, jak wynagradzać przyzwoicie, uczciwie wg świadczonej pracy, zawiłości w jerozolimskim stylu, by ludek wychować w przekonaniu, iż zwierzchność ma zawsze rację.Chytreńkie. A zarazem pocieszyć na innych stronicach, dowartościować trzódkę mirażem, jakoby prędzej wielbłąd przez ucho igielne, niż bogacz do Nieba.

Ta przypowieść jest właśnie nauką, jak wynagradzać godziwie i sprawiedliwie. Jak zapewnić byt rodzinie robotnika.

A dlaczego właściwie Ci się ta przypowieść nie podoba?
Ona właśnie działa na Twoją korzyść! Popatrz: ja, Idący, Atimeres, Mareta, lepiej czy gorzej chcą bronić chrześcijaństwa, gdy Ty tymczasem możesz dołączyć w ostatniej godzinie i zyskać taką samą nagrodę

Korzyść nie ważna. Uczciwy niewierny prędzej trafi do Raju na sen z bogami niż skrupulant dowolnej wiary .
Nie podoba mi się, bo jest niemoralna.

Jezus dał nam dwie przypowieści na temat sprawiedliwości Bożej. Jedna to przypowieść o talentach a druga o wypłacaniu za pracę w winnicy.
W pierwszej Bóg nagradza podwójnie, ale stosownie do ludzkiego składu; w drugiej Bóg nagradza jednakowo, za pracę i za gotowość do pracy; każdemu ze sprawiedliwości za pracę, a wyrównawczo niektórym z dobroci - za za gotowość do pracy.
Widzisz w tym niemoralność? Czy Bóg nie z dobroci nas wezwał do życia? Czy Jezus nie z dobroci przebacza Ci grzechy i daje Ci prawo do nieba? Gdzie w tym widzisz niemoralność?
Ach, wiem. Na początku strzeliłeś sobie bąka i wstydź Ci ustąpić!

W przypowieści o talentach każdy "dobry" sługa dostaje tę samą nagrodę. Czy oddał 20, 10 czy 4 talenty, nagroda była ta sama, wyrażona w tych samych słowach.
Talenty nie są dla sług, tylko dla Pana. Sługi mają je pomnażać, ale nie dostaną ich na własność.
Duch Święty nie pomaga czytać ze zrozumieniem, jak sądzę.

Okazuje się, że korespondowanie z Tobą nie przysparza rozumu!

Nawet Bóg nie ma mocy wystarczającej, byś posiadał rozum. Cóż więc mogę poradzić?

Widocznie Bóg pozwala jednak Twemu rozumowi oddziaływać na otoczenie (a Ty narzekasz na Niego i posądzasz o deizm).
Ale zasmucę Cię; nie jesteś pierwszy w tej grupie. Miałem serię innych dobierających się, jak Ty, do mojej głowy i to nawet skutecznie, czego rezultatem są anankastia (z pracoholizmem) i RLS.

Twoja głowa mnie nie interesuje. Jest zresztą pusta.
Napisałeś nieprawdę, sprostowałem, zakpiłem z Ducha Świętego. Po co ci te przepychanki?
Masz inną interpretację przypowieści, proszę bardzo. Może nawet byłaby niegłupia. Choć zdziwiłbym się, bo nie masz ani rozumu, ani wiedzy.
Ale cała złość złego sługi z tej przypowieści wynikała z tego, że ma pracować, a zysk dla właściciela. Podkreśla to, że powierzone im mienie nie należy do nich.
Przypowieść zresztą kiepska. Tak naprawdę każdy dostał zadanie podwojenia majątku.
Jakby Jezus znał się na ekonomii, to wiedziałby że akurat im więcej ma się pieniędzy, tym łatwiej podwoić. Pojawiają się nowe sposoby na inwestycje.
Najzdolniejszy sługa dostał więc najłatwiejsze zadanie. Co akurat jest wbrew morałowi przypowieści, bo ten miał brzmieć m.in: Kto wiele dostał, od tego wiele się wymaga.

Cóż. Biblia jest przepełniona kiepskimi przypowieściami. Pierwszy lepszy współczesny pisarz skleciłby lepsze.

Twoja "mondroś" tak wysoko sięga, że pragnie, żeby przypowieści były doskonałe. Wnet zapragniesz być na miejscu Zbawiciela ludzkości, albo jeszcze wyżej, usunąć tego Boga, którego oskarżasz, że nie interesuje się swoim stworzeniem; Ty będziesz sprawniejszy!
Dobrego dalszego pomysłu!
Wybacz, Twoja Wielkość mnie poraża!

To przykre. Jesteś chyba już dorosły, a klepiesz wyuczone formułki ze szkółki niedzielnej.
Obydwie przypowieści to pokraczne odklejki od realu. Zarówno od elementarnej etyki jak i ekonomii. Wypowiadasz się jak adwokat diabła. Współczuję.

Atimeres, mam wrażenie, że nie tylko Kalartyd i jego wielkość cię poraża. Pełen szacun za spostrzegawczość. To rzadkość u sługi Bożego.

Atimeres, skoro nie chcesz dyskutować merytorycznie, to zrób przysługę światu i swej religii - zamilcz. Twoje drwiny jedynie przekonują mnie, że wierzący są bardziej upośledzeni intelektualnie niż mi się wydawało.
Szybko rezygnujecie z przykazania miłości. Może już czas przestać udawać, że ma ono znaczenie?

Czy według ciebie chamstwo i brak kultury to wyłącznie wyzwiska?
Chrześcijanie próbują wykazywać swoją wyższość moralną, ale maska zwykle szybko opada i mamy chwytających się każdej erystycznej sztuczki zwodników.
Miałeś szansę robić to, co Chrystus nakazal - głosić Ewangelię. Zamiast wytłumaczyć Pismo Święte, którego zrozumieniem miał obdarować cię Duch Święty, wolisz obrażać.
Czy przyznajesz w ten sposób, że Duch Święty to fałsz, a ty rzeczywiście wyciągnąłeś wnioski o przypowieści sprzeczne z jej tekstem? Zaś duma nie pozwala ci przyznać, że niewierzący ma rację?

Mnie cieszy, że wykazałeś - po raz kolejny - jak fałszywym jesteś, jak płytka jest twoja wiara.
Podpowiem, jak nie podobają ci się moje drwiny, to powinieneś albo je zignorować, albo zaprzestać dyskusji ze mną. Wybrałeś rezygnację z przykazania miłości.
Przekonałeś mnie, że wiara w Chrystusa w żaden sposób nie sprawia, że człowiek jest lepszy. Własnym świadectwem przekonałeś mnie, że wiara jest bezwartościowa.
Drwij dalej. To było zresztą moim celem - czy zniżysz się do drwin, czy może twoja wiara cię powstrzyma.

Chrześcijanie to żywy dowód na to, że Duch Święty nie ma wpływu na ich życie.