Nie po co tylko dlaczego.

Otóż dlatego, że inni w to wierzą i siłą rzeczy pozostali muszą się ustosunkowac czy wierzą w to w co Ci drudzy, czy wierzą w tego brak.

NIe po co tylko dlaczego.

Ludzie wierzą w potfory z szafy bo kiedy się szafę zamknie ludzki umysł siłą rzeczy musi reagować na brak informacji, aby na wszelki wypadek osobnik nie został pożaty w razie, gdyby te potwory tam były

wracajac do wątku:

nie macie czasem tak, ze nie mozecie pojąc dlaczego cos jest grzechem, ale nie robicie tego tylko ze strachu?

ktos powie o malej wierze,

no coz, skoro moze rzucic kamien-niech rzuca

Nie po co tylko dlaczego.

Otóż dlatego, że inni w to wierzą i siłą rzeczy pozostali muszą się ustosunkowac czy wierzą w to w co Ci drudzy, czy wierzą w tego brak.

Co innego ustosynkowywac sie,a co innego wieczyc,ze cos nie istnieje

Nie lepiej wierzyc w Miłość niz w Nieistnienie?

Nie lepiej wierzyc w prezenty Sw. Mikolaja niz w ich brak?

Oczywiście, dlatego dopuszczam istnienie odradzania się bytów osobowych (link), zamiast Nieistnienia i akceptuję a nawet praktykuję Miłość (mettā bhāvanā), której chrześcijańskim odpowiednikiem jest agape (link).

Niemniej nadal nie ma we mnie wiary - nawet nie wierzę w nauki buddyjskie, po prostu oceniam je dopiero po ich wypróbowaniu - po owocach jakie przynoszą.

Nie muszę wierzyć w miłość, bo sam jej doświadczam i odwzajemniam
A co do wiary w nieistnienie.
Tutaj chodzi... hm...
Wiesz, to tak jak wiara w nieistnienie osobowej Śmierci w czarnym płaszczu z kosą.

A jak sobie radzisz z miłością nieprzyjaciół?

Szczerze to nie mam wrogów, serio ;d
Ogólnie jestem bezkonfliktowy ;d

Nie chodzi o to czy masz wrogów, chodzi o to co czujesz do osób, których traktujesz za nie-przyjaciół (Hitler, Łukaszenko, Rydzyk, Papież, Bóg, Szatan - wybierz coś z panteonu własnych antypatii).

Aha już rozumiem i wiem o co chodziło z wiarą w miłość.
No więc Rydzyka bym zamknął, a Hitlera zastrzelił przy pierwszej okazji
Innymi słowy. Miłość, owszem, ale w granicach rozsądku, bo całkowita miłość do wszystkich okazuje się często naiwna.

dobry dziekan:Tutaj chodzi... hm...
Wiesz, to tak jak wiara w nieistnienie osobowej Śmierci w czarnym płaszczu z kosą.

no wlasnie wiem...ale dla mnie to zasadnicza roznica miedzy: smierc w czarnym plaszczu dla mnie nie istnieje[istnieje w niebieskim:p] a wierze,ze taka smierc nie istnieje.Rozumiesz roznice?Bo ta jest znaczna.

filipiarz pozostaje jeszcze zdefiniowanie co to znaczy dla Ciebie nieprzyjaciel.

Chodzi o nie-przyjaciela (z "myślnikiem") - kogoś kto nie jest przyjacielem - zakres jest tu dowolny, od kogoś, kto nie jest przyjacielem ale się go lubi, do wroga absolutnego, niemniej sugeruję wybranie jak najmniej lubianej osoby.

A no jeżeli spojrzeć na definicje to jest.
Dlatego według mnie nie ma wiary w nieistnienie czegoś.

ja nie rozumiem i jako forumowy idiota proszę o jaśniejsze postawienie sprawy...

nie mam w portfelu 100 złotych i czym się różni sytuacja w której ja nie wieżę że tam go nie ma od takiej że dla mnie ono nie istnieje.

i co to znaczy że coś "dla mnie" istnieje" bo chyba tylko że w to wierzę...