Akurat głód nie należy do uczuć. Chyba, że całkowicie nie wierzysz w świat duchowy. W takim razie wszelkie uczucia to oddziaływania elektrochemiczne.

No raczej nie wierzę w "świat duchowy". Jeśli nie podoba ci się głód - to przyjemność należy do uczuć i wiadomo, iż to mózg ją generuje.

Co znaczy wg. Ciebie "generuje"? Że jest pierwotną przyczyną? Czy tylko, że przerabia informacje dochodzące z zewnątrz, by nasze ciało je poczuło? Czy jeszcze inaczej?

Na odpowiednie boćce zewnętrzne odowiada "generowaniem przyjemności".

Chyba taka odpowiedź nie jest wg. mnie wyczerpująca, patrząc na moje powyższe pytania...

Generuje ~ tworzy - w nim powstaje to, co my odczuwamy.
Pierwotną przyczyną nie jest tak do końca, bo nie generuje jakichś uczuć bezpodstawnie i bezprzyczynowo - w naturze są one tylko "odpowiedziami". Więc zarówno to, że kochasz, denerwujesz się, odczuwasz przyjemność - te uczucia są tworzone w mózgu.
Nie wiem, czy można powiedzieć "przerabia" informacje z zewnątrz... Raczej odpowiada na nie.

Według mnie miłości nie można sprowadzić jedynie do hormonów czyli do źródła jakim jest nasz fizyczny organizm. Oczywiście, że jak się ktoś zakocha to chodzi jak na prochach i widzi świat w różowych okularach. Miłość fizyczna jest dalszą konsekwencją pójścia w stronę doznań cielesnych. Jednak w najgłębszym sensie słowa miłość, jest to uczucie czysto duchowe. Miłość może oznaczać, że jesteś z daną osobą fizycznie czy w myślach nawet jeśli leży przykuta do szpitalnego łóżka lub jeśli nie żyje. Z miłości można nawet poświęcić swoje życie dla kogoś. Te sytuacje nie mają źródła w organizmie i w poziomie hormonów.

Dzięki za odpowiedź.