czytanie Biblii nie zbawi Cię, wiara w Jezusa zbawi Cię i życie wg Słowa które głosił Jezus.

a jak człowiek może żyć wg Słowa Bożego, skoro nie traktuje Go jako jedynego wykładnika prawdy?

nikogo nie oskarżam, żeby była jasność

Biblia jest Słowem od Boga, w ja wg Słowa Boga chcę żyć i staram się i głoszę to.

Rzeczywiście dla nauki bogowie nie istnieją ale to oznacza, iż nauka nie ma nic wspólnego z wiarą religijną. Ma natomiast zasadnicze znaczenie dla ateizmu bo daje dowody do naturalnego porządku świata i procesów w nim zachodzących, a to własnie stanowi bazę racjonalnego ateizmu. Gdyż ateizm bez racjonalizum nie istnieje - oba swiatopoglądy są, nie przymierzając, jak kacze bliźniaki.Rzeczywiście ateista może nie cierpieć krówek, czy kaczych zadków ale nauka jest dla niego prawie jak biblia dla wierzącego katolika. Natomiast fundamentelizm objawia się przede wszystkim działaniem tj. narzucaniem swych poglądów na siłę, na przykład przy pomocy stosów zapałek. Ale to już nie jest domeną ateistów.

Nie stanowi.
Ateizm jest wtórny wobec teizmu i jest reakcją na niego - sam z siebie nie ma racji bytu. Poznawanie natury nie jest przypisane do ateizmu, wierzący też są naukowcami.


Ateizm nie istnieje bez teizmu, gdyby nie było teizmu ateizm nigdy by nie zaistniał nawet jako pojęcie. Racjonalizm natomiast jest globalny, ogólnoludzki i niezwiązany bezpośrednio z ateizmem, a racjonalizm stał się jakby "przyd.pasem" ateizmu (w znaczeniu światopoglądowym) - został zaanektowany jako jedyny tru i święty sposób postępowania i myślenia ateistów pod karą anatemy, wyśmiania i izolowania obyczajowego odszczepieńców

filippiarz:

To stwierdzenie budzi mój głęboki sprzeciw. Pokarz mi naukowca, który wierzy, że ma rację. Jeżeli uda Ci się takiego znaleźć, to możesz od razu uznać, że nie jest naukowcem. Naukowiec może powiedzieć, że z pewnym prawdopodobieństwem jest tak i tak. Albo jest tak z całą pewnością. Właśnie na podstawie empirycznych doświadczeń. Doświadczenie jest podstawą na której opiera się myślenie każdego człowieka na Ziemi, nawet twoje, więc nie możesz powiedzieć, że jest nieskuteczne. Na podstawie właśnie doświadczenia, a nie niczego innego wyciągamy wnioski. Doświadczenia religijne są subiektywne i niepowtarzalne, co świadczy o tym, że są błędne. Doświadczenie naukowe musi być obiektywne i powtarzalne, dzięki czemu ma dużo większe prawdopodobieństwo być prawdziwe, aczkolwiek może być tak, że Bóg bawi się z nami w kotka i myszkę. Aczkolwiek nie sądzę, co jest moim subiektywnym stwierdzeniem

Mogę: doświadczenie w sensie naukowego empiryzmu jest nieskuteczne bo nie daje mi tego czego oczekuję od doświadczenia.


No właśnie, a moje doświadczenie mówi mi, że opieranie życia na nauce jest obiektywnie błędne, bo może być spełnieniem wyłącznie dla naukowych geeków.

Doświadczenia subiektywne nie są błędne - są subiektywne, to tylko Ty wierzysz, że są błędne, bo twoja wiara narzuca Ci takie myślenie. "Ja mam rację, a Oni nie" - święta krucjata i jihad przeciwko zabobonom w imię jedynego słusznego myślenia i metody naukowej. Enter.

Dobrze. Mam pytanie, czy buddyzm daje ci poczucie szczęścia?

Bardzo fajne pytanie - nie, nie daje. W buddyzmie szczęścia się nie znajdzie, ale buddyzm i inne religie potrafią nauczyć jak do tego szczęścia dotrzeć. Nauka niestety nie zajmuje się tą subiektywną i osobistą domeną człowieka, bo nie jest to wiedza obiektywna.

W sumie zmieniam zdanie - w ateizmie nie ma nic pozytywnego, to tylko bunt i reakcja na teizm, narzucenie sobie przeciwności teizmu.

Filippiarz !



Ależ zajmuje się . Tylko że znajduje obiektywne i powtarzalne [ czyli bezbłędne ] wyjaśnienia subiektywnych odczuć .

Pozdrawiam .

Skąd o tym wiesz?

Porównując subiektywne doświadczenia opisywane przez innych ludzi związane z ich wiarą do moich subiektywnych doświadczeń związanych z wiarą.

Doskonale Więc doszliśmy do tego, że człowiek posługuje się doświadczeniem w celu poznania prawdy. Świetnie.

To co napisałeś o doświadczeniu subiektywnym jednak jest... co tu dużo mówić... głupie.
Uwaga, cytuję:

To tak jakby powiedzieć, że mleko nie jest białe, jest mlekiem. No nie ważne. Teraz udowodnię ci, że doświadczenie subiektywne jest błędne.

Wyobraź sobie, że jest dwoje ludzi. Jeden widzi wszystko większe niż jest w rzeczywistości, drugi widzi wszystko mniejsze niż jest w rzeczywistości. Mają oni do dyspozycji klocek, sześcian o wymiarach 10/10/10 i otwór o wymiarach 5/5, 10/10 i 15/15. Klocek trzymają w rękach, nie mogą na niego patrzeć. Na otwory mogą patrzeć. Zadanie polega na tym, aby klocek dopasować do otworu. Obydwoje są tak jak ty zwolennikami doświadczenia subiektywnego, nie wiedzą o swoich wadach wzroku. Pierwszy oczywiście dopasuje klocek do otworu 5/5 a drugi 15/15. Obydwoje będą się mylić. Zwolennik doświadczenia obiektywnego zaś uzna, że należy wykonać doświadczenie obiektywne, co pozwoli na dopasowanie klocka do otworu. Taka osoba może nawet być ślepa, a jednak to ona nie będzie się myliła.
Oczywiście ten przykład można przenieść do rzeczywistości. Pierwsza i druga osoba to osoby wierzące w dwie wykluczające się rzeczy (np. katolicy i żydzi, żydzi i muzułmanie, muzułmanie i starożytni Grecy, starożytni Grecy i buddyści itp.). Wszyscy nie mogą mieć racji. Rację może mieć najwyżej jedna religia. Reszta jest błędna, czyli jakby nie było większość się myli opierając się na subiektywnych doświadczeniach. Subiektywne doświadczenie prowadzi do wyciągania błędnych wniosków.

A to jest tylko twoje subiektywne odczucie Ja jako ateistka mogę Ci powiedzieć, że się mylisz, co i tak nic nie da, bo jesteś zaślepiony swoimi subiektywnymi odczuciami. Ale co mi tam

Aha, czyli nic a nic nie zrozumiałaś sądząc po tym przykładzie... Tylko jakieś naukowe eksperymenty masz w głowie Subiektywizmu o jakim ja mówię nie da się obiektywnie udowodnić lub zaprzeczyć, bo nie należy on od do sfery weryfikacji metodą naukową w jaką Ty cały czas popadasz.


I właśnei tu jest problem - jako ateistka nie powinnaś mi tego mówić, bo ateizm nie ma tu znaczenia. A ja jako wegetarianin powiem Ci, że NVidia jest lepsza od ATI.
Jako ateistka nie wierzysz w Boga i znalazłaś sobie inny sposób organizacji i priorytetów poznania. Fakt, że większość ateistów popada w światopogląd racjonalistyczny jest spowodowany po prostu powszechnością, wygodą i niewyczerpalnością wrażeń takowego - w końcu żaden człowiek nie jest w stanie posiadać wiedzy poznanej przez ludzkość, więc można sobie dowolnie skakać po łebkach i wybierać co się chce.

Osobiście znam ateistów-newagwców, ateistów-buddystów i innych takich, odrzucających wiarę w naukę.

Oczywiście się mylisz. Nie udowodnię, która religia się myli ale z całą pewnością mogę stwierdzić, że tylko jedna może być prawdziwa. Co za tym idzie poznanie subiektywne jest błędne (minimalnie w przeważającej liczbie przypadków). Tu nie ma się o co spierać, musisz zrozumieć, że wszyscy nie mogą mieć racji.
Oczywiście, że nie mam w głowie tylko naukowych eksperymentów. Co więcej, uważam się za osobę uduchowioną Jeżeli myślisz, że naukowcy to bezduszni nudziarze, to cóż, trudno


To był tylko żart


Nie wiem, skąd u Ciebie tyle niechęci do racjonalnych ateistów. Jako buddysta możesz brać z nich przykład. Są najbardziej pokojowo nastawieni do świata jak to tylko możliwe To, że większość ateistów wybiera światopogląd racjonalny jest kłamstwem. Powinieneś raczej powiedzieć, że większość osób myślących racjonalnie wybiera ateizm Sprytna, aczkolwiek daremna manipulacja

Większość osób myślących racjonalnie przytomnie zauważa, że racjonalizm ma niepokonywalne ograniczenia w objaśnianiu świata i do jego pełnego rozumienia nie wystarcza. Zauważa, że bez Boga "racjonalny" świat jest "nieracjonalny".

Dochodzą więc do racjonalnego wniosku, że lepiej wybrać istnienie Boga i mieć pogląd pełny, niż ułomny. Człowiek jest istotą ekonomiczną i wybiera, jeśli ma pełną swobodę wyboru, to co lepsze. Również, gdy wybór dotyczy poglądu.

Swoboda wyboru jest ważna, ale z codziennej obserwacji wiadomo, że wielu jej nie ma. Krzykliwa medialna propaganda ateizmu, tę swobodę ogranicza. Zaczyna się wierzyć sugestywnie wciskanej "racjonalnej" papce.