Gepard - miały być argumenty, a nie propaganda.

To nie prawda.

Reinkarnacja jest zbyt złożona by o niej rozmawiać od tak.

Niekoniecznie "ukaranych". Nie znamy oczywiście do końca mechanizmów rządzących przyjmowaniem nowych wcieleń, ale jest wiele możliwości. Choroba, cierpienie, ubóstwo - w moim przekonaniu - to zdarzenia losowe oparte na przypadku, jak kataklizmy. A nawet, gdyby miały jakikolwiek związek z ideą reinkarnacji, możliwe, że byt sam wybiera sobie taki los po to, by móc doświadczyć każdego stanu człowieczeństwa.

Poza tym, cierpienie pod żadnym względem nie zasługuje na jakąkolwiek formę pogardy. Nieważne, co jest jego przyczyną, choćby nawet było karą za złe postępki - każdy doświadczający cierpienia człowiek jest godzien najwyższego szacunku. I wsparcia, rzec jasna.

Oczywiście reinkarnacja wiąże się ściśle z prawem karmy czyli „co zasiejesz to i zbierzesz”, i przypomina trochę starotestamentową sprawiedliwość – oko za oko, ząb za ząb, ale czy jest to okrutne? Oczywiście prawo, jak każde prawo jest ślepe, dla tego działa zawsze z żelazną konsekwencją.
Czy rzeczywiście nie można uniknąć działania karmy? Oczywiście samego działania prawa nie da się znieść lub ominąć, natomiast jest możliwa jej neutralizacja, całkowita lub częściowa, przez karmę pozytywną, mówiąc najprościej, przez uczynki miłosierdzia.
Karma nie działa tylko w jednym kierunku, może karać lub nagradzać, w każdym razie nie jest to żaden akt zemsty (odwetu) - negatywna karma, lub akt łaski - pozytywna karma, jak wspomniałem jest to tylko ślepy mechanizm, tu nikt nie decyduje arbitralnie czy jesteś winny, czy godzien nagrody. Po prostu ty sam się karzesz lub nagradzasz

Do złej sławy karmy przyczyniły się wierzenia hinduskie, tam rzeczywiście nędzarzom tzw. pariasom (najniższa kasta) nikt nie pomagał ponieważ powszechnie wierzono, że karma jest nieunikniona, a jeśli tak, to należy przyjąć ją z pokorą i wyżyć, czyli niejako ją odpokutować, dla tego w Indiach nikt nie pomagał biednym, ponieważ było by to równoznaczne z wtrącaniem się do cudzej karmy, takie wtrącanie nie pomogło by nieszczęśnikowi ponieważ musi ją bezwzględnie odpokutować, gdy tego nie zrobi to i tak w następnym życiu będzie takim samym nędzarzem a więc nic się nie zmieni, a przedłuża tylko cierpienie

reinkarnacja to pogląd, wg którego dusza po śmierci może wcielić się w nowy byt fizyczny -tyle w uproszczonej definicji.

Ok w takim razie jeśli w I w n.e. populacja ludzi wynosiła około 300mln, a w obecnych czasach sięga ponad 6 mld, a wszystko zaczyna się od Adama i Ewy. Więc tak lawinowy wzrost liczby ludzi na świecie jest dowodem na nieistnienie reinkarnacji.

Jeśli reinkarnacja byłaby prawdą wielkość populacji na świecie byłaby od początku stała, czyż nie?

Nie. Nie tylko ludzie reinkarnują, ale wszelkie istoty czujące. NIe tylko na ziemi, ale także na innych planetach, niebach, piekłach itp. Za tem nie wiadomo, ile jest 'dusz'.

Nie jest też powiedziane, że jedna dusza nie może się podzielić i reinkarnować w kilku ciałach.

Wszelkie istoty czujące?
Bóg stwarza człowieka jako istotę wyjątkową i niepowtarzalną, wędrowanie duszy człowieka po istotach zwierzęcych kłóci się z godnością jaką obdarzył Bóg człowieka.
Wiarę w reinkarnację wyklucza chrześcijańska koncepcja zbawienia. Zmartwychwstanie ciała czyli...hm... któro ciało ma być wskrzeszone?....a co z pozostałymi?

Idea reinkarnacji nie zakłada czegoś takiego jak wskrzeszenie ciała.
Nasza zachodnia wersja mówi raczej o tym, że człowiek jest zawsze człowiekiem, pies psem itd., ponieważ musi zostać zachowana ciągłość gatunkowa. Wszystkie organizmy sa tak samo wązne, bo każdy jest potrzebny do zachowania rónowagi. To nie jest tak, że mrówka będzie psem, pies małpą, a małpa człowiekiem.
Dusze są cały czas, mnożą się. Wszystko się zmienia. Przybywa ludzi i dusz. Niby dlaczego miałaby być stała liczba?

Ciągle „rodzą” się nowe dusze (tak, dusza nie może być stworzona lecz zrodzona, i jest współistotna Ojcu, czyli całkiem tak samo jak w wyznaniu wiary ).
Poza tym wcielają się także dusze istot z innych Układów Gwiezdnych (można powiedzieć, że są wśród nas kosmici) oczywiście chodzi o duszę która wcześnie inkarnowała się gdzie indziej, a obecnie obrała sobie ziemskie ciało. Byłoby raczej nieprawdopodobne aby nieskończony Bóg zrodził życie tylko na Ziemi.

A jeśli chodzi o Adama i Ewę to tylko taki symbol, który można tłumaczyć w różnoraki sposób, na pewno nie dosłownie. Księga Rodzaju oparta jest na wierzeniach sumeryjskich i jeśli chciałbyś dokładniejszego opisu to polecam raczej te sumeryjskie.



Oczywiście każda ludzka dusza jest wyjątkowa i niepowtarzalna, ale co ma do tego ciało, to tylko narzędzie duszy i nic więcej, to że dusza inkarnuje w wielu ciałach to wcale nie znaczy, że w każdym z nich jest kimś innym. Osobowość istocie ludzkiej nadaje dusza a nie ciało.
Każda dusza posiada własny unikalny kod energetyczny, można powiedzieć, że jest to nasze prawdziwe imię.
Te wcielanie się w zwierzęta to już buddyjski zabobon, jest ich sporo w każdej religii, (nie ma czegoś takiego jak ewolucja wsteczna)

A jeśli chodzi o zmartwychwstanie ciała to także można je różnie interpretować, (to tylko takie ogólne określenie które może oznaczać wszystko). Jak napisałem ciało dla duszy to tylko narzędzie, przybiera je tyko po to, aby móc w nim doświadczać (sama dusza tego nie potrafi), a doświadczając, uczy się.

A wytłumacz mi, po co duszy ciało skoro po śmierci i tak jest w Niebie, czy w Niebie także potrzebne jest ciało? A może z powrotem musimy iść na Ziemię? Ale po co.

"Buddyjski zabobon" przede wszystkim zauważa, że nie ma czegoś takiego jak "dusza". Dlatego posługuje sie pojęciem transmigracji, a nie reinkarnacji.

Ksenoglosia to jedno z najbardziej tajemniczych zjawisk lub też zdolności człowieka polegające na mówieniu (często płynnie) w językach, z którymi dany człowiek nigdy nie miał nic wspólnego lub też nawet nie zdawał sobie sprawy z ich istnienia. Odnotowano wiele podobnych przypadków. Co za nimi stoi? Pamięć z poprzednich wcieleń, telepatia, kryptonezja lub coś zupełnie innego…

http://www.npn.org.pl/index.php?option= ... &Itemid=53

transmigracja to przechodzenie czegoś przez coś. co migruje (tnans)?
i przez co?

Po prostu czyny w jednym wcieleniu są powiązane związkiem przyczynowo-skutkowym z warunkami w przyszłym wcieleniu. Tylko tyle. Nie istnieje żadna trwała jaźń, czy dusza, która przechodziłaby od jednego ciala do drugiego. Wszystkie zjawiska są z natury nietrwałe. Nirwana to wyrwanie się z tych związków przyczynowo-skutkowych.

Owszem wszystko jest nietrwałe, tylko ja się pytam, skoro coś jest nitrwałe i ulotne to niby gdzie miałaby być utrwalona, zapisana ta karma (czyli te związki przyczynowo skutkowe). Nie ma duszy nie ma nośnika i nie ma zapisu, to co ma przejść (migrować) do nastepnego wcielenia skoro informacja nie istnieje, jest zniszczona.

Tak jak w bilardzie jedna kula popycha drugą. Nie musi być żadnego 'nośnika informacji'.