Niedziela, dzien Zmartwychwstania:
Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. Mt 28,1
W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Lk 24,1


Dlaczego swietujemy pierwszy (osmy) dzien tygodnia, jako Dzien Panski (bo Zmartwychwstaly Jezus w ten dzien swietowal z uczniami)
Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.(...) Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»
W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» Lk 24,13; 30-36

Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» J 20,19

A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» J 20, 26 (myslisz, ze to przypadek, ze akurat po osmiu dniach?)

Praktyka pierwszych chrzescijan:
W pierwszym dniu po szabacie, kiedy zebraliśmy się na łamanie chleba, Paweł, który nazajutrz zamierzał odjechać, przemawiał do nich i przedłużył mowę aż do północy. Wiele lamp paliło się w górnej sali, gdzie byliśmy zebrani. Pewien młodzieniec, imieniem Eutych, siedział na oknie pogrążony w głębokim śnie. Kiedy Paweł przedłużał przemówienie, zmorzony snem spadł z trzeciego piętra na dół. Podniesiono go martwego. Paweł zeszedł, przypadł do niego i wziął go w ramiona: «Nie trwóżcie się - powiedział - bo on żyje». I wszedł na górę, łamał chleb i spożywał, a mówił jeszcze długo, bo aż do świtania. Dz Ap 20, 7-11

Didache, Justyna juz ci cytowano. domyslam sie, ze Bazyli Wielki (330) juz jest dla ciebie zbyt daleko od zrodel, choc on wyjasnia dlaczego swietujemy dzien pierwszy, ktory jest jednoczesnie zapowiedzia dnia osmego, koncowego stanu wszelkiego stworzenia, dnia bez konca i bez czasu.

Ale wlasciwie, jezeli ciebie to wszystko nie przekonuje, i twoje sumienie mowi, ze Prawo dalej obowiazuje, to swietuj po prostu sobote, jako sabat - siodmy dzien stworzenia i dzien, kiedy Bog spoczal, a nie dzien nowego stworzenia, ktore zapoczatkowal Jezus swoim Zmartwychwstaniem.

Kamala powiedz mi co w tym tekście ma świadczyć o świętowaniu niedzieli .

Wiesz... chocby to, ze Jezus z uczniami swietowal Eucharystie, tak jak to robi KK (nie tylko) w niedziele. Wyjasnial Pisma, a potem lamal chleb przy wieczerzy i przy tym lamaniu chleba uczniowie Go poznali. Za malo?

Innymi slowy: w niedziele swietujemy Eucharystie dlatego, ze w ten dzien Jezus swietowal ja po Zmartwychwstaniu z uczniami.

Ufff, jakie to niby proste, a skomplikowane.

Ze byl to ten sam pierwszy dzien tygodnia, kiedy Jezus zmartwychwstal, chyba przeczytales?

Dodam tylko, ze przez stulecia, dopoki Konstantyn nie zrobil z niedzieli dnia wolnego, byl to dzien pracy, a mimo to chrzescijanie swietowali niedziele.

Kamala napisał
Podam jeszcze drugi tekst który podałeś szybciej.

Niektórzy używają tego tekstu, aby uzasadnić święcenie niedzieli. Czy łamanie chleba czyniło dzień świętym? Jeśli tak, to niedziela nie była jedynym dniem, w którym uczniowie zbierali się na łamanie chleba. W Dziejach Apostolskich czytamy bowiem: "CODZIENNIE też jednomyślnie uczęszczali do świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z weselem i w prostocie serca". (Dz.2:46).

W czasach biblijnych, doba trwała od zmierzchu do zmierzchu (Rdz.1:5; Mk.1:32). Sabat zaczynał się w piątek wieczorem i kończył wieczorem w sobotę. Pierwszy dzień tygodnia zaczynał się o zmierzchu w sobotę. Powyższy tekst potwierdza, że apostoł Paweł spotkał się z wierzącymi, jak to miał w zwyczaju, w sabat. Spotkanie przeciągnęło się do wieczora, kiedy rozpoczął się pierwszy dzień tygodnia i dalej aż do niedzielnego poranka, kiedy apostoł pożegnał się i ruszył w drogę. Czy Paweł, gdyby pierwsi chrześcijanie święcili niedzielę, nie poszedłby z nimi na nabożeństwo, zamiast udać się w męczącą pieszą podróż?



A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie Z BOJAŹNI PRZED ŻYDAMI byli zebrani, przyszedł Jezus, stanął po środku i rzekł do nich: 'Pokój wam!'" (J.20:19). [podkreślenia moje]

Apostołowie zamknęli się w pokoju nie po to, aby uczcić zmartwychwstanie Jezusa uroczystym nabożeństwem, lecz z bojaźni przed Żydami, aby nie spotkał ich ten sam los, co Jezusa "albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, że musi powstać z martwych" (J.20:9). Uczniowie nie wierzyli jeszcze w Jego zmartwychwstanie. Nawet, gdy Pan Jezus stanął pośród nich tego wieczoru, musiał ich przekonywać, że naprawdę jest zmartwychwstałym Panem (Łk.24:36-45).

Zwróćmy też uwagę na pewną techniczną kwestię, a mianowicie, gdy Jezus stanął między nimi był to już wieczór, zaś w czasach biblijnych dzień zaczynał się i kończył wieczorem (Rdz.1:5.8; Kpł.23:32). Spotkanie z Jezusem miało miejsce w niedzielę wieczorem, a więc gdy zaczynał się już drugi dzień tygodnia. Jeśli spotkanie uczniów ze zmartwychwstałym Jezusem miałoby dać podstawę pod zmianę dnia nabożeństwa, to należałoby święcić drugi dzień tygodnia (poniedziałek), a nie pierwszy!

romulusie, nie wiem, jak ty wyobrazasz sobie nabozenstwo w czasach pierwszych chrzescijan.
Jakis opis mamy co prawda w 1 Kor 11,17, ale wtedy byly juz jakies struktury, a i tak w Koryncie jeszcze nie mieli pomyslu, o co naprawde chodzi. Wiedzieli tylko, ze maja sie spotkac na pamiatce wieczerzy.
Na pewno nie bylo to wtedy takie swietowanie, jak dzisiaj, bo i Liturgia byla w fazie ksztaltowania.
Byla to modlitwa i "lamanie chleba", jak sam piszesz.

Oczywiste jest, ze uczniowie nie zamkneli sie, zeby swietowac, ale to wlasnie sam Jezus przyszedl do nich. I to bylo powodem swieta. My nie swietujemy czegokolwiek z wlasnego pomyslu, ale z nakazu Boga: "To czyncie na moja pamiatke". Pomysl swietowania pierwszego dnia wzial sie nie z wlasnej incjatywy uczniow (jakby to bylo fajnie), ale z faktu, ze Jezus zmartwychwstal.

Akcja pochodzi zawsze od Boga. My mu odpowiadamy.

Ale naprawde, nie mecz sie z tym tak strasznie. Swietuj sobote. Szczegolnie, ze tak dokladnie liczysz godziny i pory dnia, ze naprawde mozna sie w tym pogubic

Kamyk sorr y nie wiedziałem że cytowanie pisma jest sprzecze z wiarą katolicką

Oczywiście, że nie śmiercią .. śmierć jest obecna i dotyka wszystkie istoty zywe.
Zmienił zmartwychwstaniem - nikt przd Nim, ani po Nim nie powrócił do życia.
Ale cóż dla innych istotniejsze jest co Bóg powiedział Izraelitom.
Ale odpowiedz, bo pytałam wczesniej, ale mignąłeś się od odpowiedzi - czy Ty świętujesz szabat ściśle według przepisów szabatowych?
Bo Jezus nie za bardzo przejmował się nimi.
Rację masz Kamyku - ta dyskusja do niczego nie prowadz- - odpuszczam.

Wybacz Romulusie że będę odpowiadał częściami - ale naprodukowałeś tu tyle bzdur że mam kłopot by "fizycznie" na wszystkie odpowiedzieć - dlatego zrobię to partiami.

Zacznijmy od naszej wymiany zdań na temat pewnego tekstu starochrześcijańskiego który przytoczyłeś:



Poważny argument - przyjrzyjmy się mu zatem... myślę że pewne światło rzucą na zacytowany tekst inne fragmenty tego historyka:
„Przede wszystkim w sobotę i w dzień zmartwychwstania Pana, czyli w niedzielę, udawajcie się pilnie do kościoła, aby oddać cześć Bogu, który wszystko stworzył przez Jezusa, który posłał Go do nas pozwalając, by cierpiał i którego wskrzesił z martwych” .
„Świętujcie zatem w szabat i dzień Pański, gdyż jeden jest wspomnieniem stworzenia, a drugi zmartwychwstania.”
„Niech niewolnicy pracują przez pięć dni, a w sobotę i w niedzielę niech mają wolne, aby w kościele uczyć się czcić Boga. Uważamy bowiem, że szabat zawiera naukę o stworzeniu, a niedziela o zmartwychwstaniu”.
Jak widzisz, Sokrates Scholastyk postulował nie święcenie szabatu zamiast niedzieli, ale święcenie obu dni.
Czy to jednak oznacza że w tym dokumencie uznano sobót i niedzielę za równe sobie ?
W żadnym wypadku !
Oto jeszcze jeden fragment z tego tekstu:
„Aby ludzie nie mieli żadnego pretekstu do usprawiedliwienia swej ignorancji, ustanowił szabat jako wolny od zajęć, aby nawet jedno grzeszne słowo w siódmy dzień nie wyszło z ich ust. Szabat jest bowiem odpoczynkiem stworzenia, doskonałością wszechświata, poszukiwaniem Prawa i dziękczynieniem Bogu za wszystko, co dał człowiekowi. Niedziela jednak jest większa niż to wszystko, gdyż przedstawia samego Pośrednika, Opiekuna, Dawcę Prawa, Sprawcę Zmartwychwstania, Pierworodnego całego stworzenia, Boże Słowo i Człowieka, narodzonego z Maryi bez udziału mężczyzny, który żył święcie, został ukrzyżowany pod Poncjuszem Piłatem, umarł i powstał spośród umarłych. Niedzielny dzień, o Władco, wzywa nas do dziękczynienia za to wszystko”.

Jak więc widzisz nie tylko Biblię, ale i świadectwa pierwszych chrześcijan trzeba czytać w całości... zwłaszcza gdy chce się ich użyć jako argumentu w dyskusji.

Proszę podać źródło tych tekstów Z tego co widzę autorem ich jest kto inny.

Przeciwnie - wszystkie napisał Sokrates Scholastyk i pochodzą z dzieła "Konstytucje Apostolskie"

Z tego co znalazłem to .Konstytucja apostolska (łac. constitutio apostolica) - najwyższej rangi dekret wydawany przez papieży,.
To że tekst pochodzi z konstytucji to nie znaczy że napisał Sokrates.Więc proszę o podanie linku do tekstu źródłowego.
Ponadto nawet gdyby to on napisał to świadczy to o nim że bezstronnym pisarzem i nie zmienia to faktu że : to chrześcijanie w Aleksandrii i Rzymie, na podstawie jakiejś starodawnej tradycji, zaprzestali tego.
Nie tak jak na przykład autor „Listu Barnaby” (ok. 130-138 r.) zniesławia Żydów, nazywając ich „ohydnymi ludźmi” (16,1), odrzuconymi przez Boga z powodu dawnego bałwochwalstwa (5,14) i stara się podważyć wszelką historyczną słuszność ich religijnych praktyk, np. takich jak świętowanie sabatu (15,1-8).

Nie "Konstytucja apostolska" tylko "Konstytucje apostolskie" - dzieło historyczne Sokratesa Scholastyka (i pomyśleć że Ty mi - gdy pomyliłem imię Flawiusza - wyrzucałeś że nie wiem o czym piszę )
Nie wiem czy jest w Sieci - ale znajdziesz go w zbiorach tekstów patrystycznych (przy okazji poczytaj - warto byś wyrobił sobie własne zdanie, nie oparte na tych waszych zborowych broszurkach które jak widzisz cytują wyjątkowo wybiórczo).
I napisał też , przypominam: "
„Aby ludzie nie mieli żadnego pretekstu do usprawiedliwienia swej ignorancji, ustanowił szabat jako wolny od zajęć, aby nawet jedno grzeszne słowo w siódmy dzień nie wyszło z ich ust. Szabat jest bowiem odpoczynkiem stworzenia, doskonałością wszechświata, poszukiwaniem Prawa i dziękczynieniem Bogu za wszystko, co dał człowiekowi. Niedziela jednak jest większa niż to wszystko, gdyż przedstawia samego Pośrednika, Opiekuna, Dawcę Prawa, Sprawcę Zmartwychwstania, Pierworodnego całego stworzenia, Boże Słowo i Człowieka, narodzonego z Maryi bez udziału mężczyzny, który żył święcie, został ukrzyżowany pod Poncjuszem Piłatem, umarł i powstał spośród umarłych. Niedzielny dzień, o Władco, wzywa nas do dziękczynienia za to wszystko”."
Kim by nie był, podaje historyczne fakty o święceniu niedzieli (a nie soboty) przez wczesne chrześcijaństwo.
Podobnie jak cała kupa innych autorów których zacytowałem.
Z Twoich nie ostał się żaden cytat...

Romulus,

a/ ta dyskusja jest darem od Boga dla Ciebie abyś wreszcie przejrzał - jednak wybór czy tego chcesz czy nie chcesz należy do Ciebie
b/ czy zauważyłeś, że obsesyjnie trwając przy "świętowaniu" szabatu chcesz być jakby zbawionym z uczynku ? Na dodatek z uczynku Prawa, które NIKOGO nie zbawiło.

Dziś papież Benedykt XVI powiedział:
"Rzeczywiście w chrześcijańskiej wizji życia każda chwila winna być sprzyjająca i każdy dzień winien być dniem zbawienia..." http://ekai.pl/biblioteka/dokumenty/x83 ... -lutego-r/
Tylko szabat lub tylko niedziela to zdecydowanie za mało.

Dostałeś szansę od Boga. Pomódl się, pomyśl ...
Powodzenia.

Prośiłem cię o podanie linku z którego ty to podałeś.Nie wiem dlaczego nie chcesz go podać,czyż byś się obawiał że to blef,Skor piszesz coś to udowodnij że jest to jego dziełem inaczej uznam to za kłamstwo.


CONSTITUTIONES APOSTOLORUM
Synody i kolekcje praw, tom II

Konstytucje apostolskie powstały w Antiochii około 380 roku. Księgi I-VI pochodzą z Didaskaliów, które kompilator dostosowuje do wymogów swojego czasu. Księgi te kolejno omawiają chrześcijańskie zasady życia dotyczące: świeckich, biskupów i duchownych, stanu wdów, sierot, męczenników. Księga VI omawia herezje, a dwie ostatnie: inicjację chrześcijańską i sprawowanie Eucharystii.
Księgi VII i VIII zawierają najstarsze zachowane teksty modlitw liturgicznych: Mszy Świętej, udzielania sakramentu chrztu oraz święceń biskupich. Powołuje się na nie Sobór Watykański II oraz najnowszy Katechizm Kościoła Katolickiego.
Ponadto dzieło zawiera tekst Didache (księga VII, 1-32) Kanony apostolskie (księga VIII, 47), tzw. Kanony z apostolskiego synodu w Antiochii, Prawo kanoniczne św. Apostołów, Kary Apostołów dla upadłych oraz Euchologion Serapiona, czyli zbiór modlitw liturgicznych na różne okazje.
Rzecz nie do przecenienia dla badaczy historii teologii i liturgii, patrologów, kanonistów.
Autorzy Baron Arkadiusz, Pietras Henryk SJ
Natomiast

Sokrates Scholastyk był autorem dzieła Historia Kościoła, napisanego w języku greckim i wydanego w siedmiu tomach, będącego kontynuacją podobnego, wcześniejszego dzieła Euzebiusza z Cezarei. Opisał w nim dzieje Kościoła w latach 305-439