Co oznacza twoje Przepraszam? Napisałeś:
To, że istniał już taki temat, ciebie nie obchodziło, bo zależało ci na polemice z Kozłem w osobnym.
Przepraszam oznacza, że nie będziesz już tak robił, czy nie oznacza nic?

Jest już o tym sto tematów - zróbmy więc tak, żeby można było założyć tysiąc kolejnych. Bo to JA zakładam.

Dyskusję w tym temacie masz zamiar toczyć w podobny sposób, w jaki toczyły się w tamtych tematach, czy chodzi ci o polemikę z konkretnym użytkownikiem?

Poszukam na przyszłość podobnych tematów - to znaczy moje przepraszam.
Do dyskusji zapraszam wszystkich, ale to Kozła post spowodował, że chciałem mu odpowiedzieć i dlatego temat założyłem, aby w poprzednim nie robić bałaganu.

Za sprawą moderatora odbyłem podróż w czasie - o 11 lat do tyłu wehikuł czasu mnie przeniósł wraz z tematem, który rano założyłem, ale został dokooptowany do tematu z 2005 roku...
Ciekawe czy żyją jeszcze osoby, które wtedy dyskutowały?...

Przyznaję, ze całej dyskusji nie czytałem, ale dziwię się nie widząc nawiazania do Gensiis, gdzie Bóg w 7. dniu odpoczywał, a nie w 6.

Na początek naszej rozmowy proszę o jedno: nie używaj za argument fragmentów przekładów Biblii opartych na textus receptus, czy na wulgacie. Mamy dzis o wiele większą wiedzę, lepsze źródła i stąd dokładniejsze przekłady.
Proponuję opierać się na przekładzie ekumenicznym (w którym bierze udział KADS) albo na polecanym przez ciebie i bardzo przeze mnie lubianym przekładzie "Nowe Przymierze" Piotra Zaręby.
(Nie ukrywam, że nie chcę opierać się na staropolszczyźnie, bo kilka razy zwiodło mnie to na manowce, gdy w końcu swoje "badania" zweryfikowałem z językoznawcą - znaczenia słów ewoluują na przestrzeni nawet kilku dekad).

Dz. 20,7
"W pierwszym dniu po szabacie, gdy się zebraliśmy na łamanie chleba..."

Nie ma sensu tu dyskutować jak mierzyli dzień. Opis jest jednoznaczny: w pierwszy dzień po szabacie, a nie w szabat.
Gdybyśmy dziś używali miary Żydowskiej, to kto wie, może mielibyśmy nabożeństwa niedzielne w sobotę wieczorem ale na pewno nie w sobotę rano.
Nie było też sensu robić specjalnego spotkania dla Pawła. Przeciez mógł się pożegnać w szabas, jezeli wtedy miałoby byc zgromadzenie chrześcijan.
Ale jednak nie. Chrześcijanie zgromadzili się w na łamanie chleba.
Opis nie jest: żegnaliśmy Pawła i połamalismy się chlebem, ale: zebraliśmy się na łamaniu chleba i pożegnaliśmy Pawła.

Jako ciekawostka.
Żydowski podział dnia jest widoczny do dziś w liturgii i zwyczajach niektórych Kościołów. Np. wieczorna liturgia sobotnia odprawiana jak niedzielna, czy Wigilia Bożego narodzenia obchodzona po zachodzie słońca w przeddzień Bożego Narodzenia.

1Kor 16
Jeśli chodzi o zbiórkę na rzecz świętych, to i wy zróbcie tak, jak zarządziłem w Kościołach Galacji. Każdego pierwszego dnia tygodnia niech każdy z was u siebie odłoży i przechowuje to, co może zaoszczędzić, aby nie urządzać zbiórek dopiero wtedy, gdy przyjdę. A gdy przybędę, tych, których uznacie za godnych, poślę z listami, aby zanieśli wasz dar do Jerozolimy.

Mówi o Kościołach i o zbiórkach. Kontekst kręci się wokoło niedzieli. Trzeba przyznać, że gdyby przyjąć, ze zbiórki były w niedzielę, a nie w sobotę, to ma to sens. Nie ma tu także nic o domostwach. Skoro robią zbiórki i odkładają, to u siebie znaczy u siebie w Kościele.
Jeżeli zbiórki na potrzebę Kościoła lokalnego miałyby być w soboty, to po co wspominać o niedzieli? Jaki byłby tego sens?

Ap1,10
Bawisz się w gierki słowne ale w Apokalipsie użyto sformowania "Dzień Pański", a nie "szabat Pana". Użyto sformułowania "kyriake hemera" doslownie "Pański dzień". Słowo "Pański" użyto jako przymiotnika, a nie dopełniacza.

Nawiązałem do Apokalipsy chocby dlatego, ze zdecydowana większość biblistów uważa Objawienie Jana za najpóźniejszą część NT, fragmentami wręcz bardzo późną (pierwsza połowa II wieku, po 114r.) i wrócę do tego jeszcze.
Ale także dlatego, ze obok interpretacji Dnia Pańskiego z apokalipsy jako niedzieli jest także interpretacja jako Wielkanocy i jest to interpretacja żywa wśród adwentystów (przypomnijmy: Wielkanoc zawsze przypada w niedzielę).

Wczesnochrześcijańskie pisma.

Wybacz, ze odrzucę twoje wodolejstwo i przejdę do konkretów. Z twojej strony mam nadzieję także na konkretne i spójne wypowiedzi.
Dziękuję jednak za wspomnienie o powstaniu Bar-Kochby w 132r.

Justyn Męczennik pisał w I Apologii w 155r (około) dowodził, że chrześcijanie nie są ateistami (a nie, ze nie są Żydami), opisywał mi.in. chrześcijańska liturgię i postawy społeczne.
Pisał wprost, że chrześcijanie spotykają się w niedzielę na czytaniu ewangelii, listów i Wieczerzy.

Cofamy się troszkę wstecz.

List Barnaby datowany na 130r (a nawet 50 lat wcześniej)
W liście jest wprost o swiętowaniu "dnia ósmego" w którym zmartwychwstał Jezus, ukazał się Apostołom i wstapił do niema. (Bardzo ciekawy motyw ukazywania się Jezusa w niedziele, może do tego wrócę).

Cofamy się troszkę wstecz.

Ignacy z Antiochii wprost przeciwstawiał sabat i Dzień Pański pisząc w 108r, że nawet chrześcijanie wywodzący się z Żydów nie praktykują już szabatu, a Dzień Pański.
Nie dajcie się zwodzić obcymi naukami ani starymi baśniami bez żadnego pożytku. Jeśli bowiem dzisiaj jeszcze żyjemy według prawa żydowskiego, wyznajemy, że nie otrzymaliśmy łaski. Boscy prorocy żyli według Jezusa Chrystusa i dlatego właśnie byli prześladowani. Natchnieni Jego łaską mieli moc przekonać tych, co wątpili, że Bóg jest jeden i że objawił się nam przez Jezusa Chrystusa, swojego Syna. On to jest Jego Słowem wychodzącym z milczenia, On też we wszystkim podobał się Temu, który Go posłał.
Tak więc nawet ludzie żyjący dawniej w starym porządku rzeczy doszli do nowej nadziei i nie zachowują już szabatu, ale obchodzą Dzień Pański, w którym to przez Jezusa Chrystusa i przez śmierć Jego także i nasze życie wzeszło jak słońce. Niektórzy wprawdzie temu przeczą, lecz przecież właśnie przez tę tajemnicę otrzymaliśmy wiarę i po to w niej trwamy

Dzień Paski został użyty jednoznacznie jako niedziela na długo przed powstaniem Bar-Kochby, a nawet przed rozruchami w 114r.

Justynian męczennik posługiwał się więc pojęciem znanym od co najmniej pół roku, a nie powstałym po powstaniach żydowskich.

Cofamy się jeszcze troszkę wstecz

Didache. Choć niektórzy bardzo by chcieli datować "naukę dwunastu apostołów" nawet na druga połowę 2 wieku (podobnie by datowali cały NT), to jednak większość uważa, że powstała jeszcze w I wieku, nawet przed Ewangelią Jana i Objawieniem Jana.
"W [dzień] Pański gromadźcie się razem, łamcie chleb i czyńcie dzięki (eucharistesate), wyznawajcie grzechy wasze, ażeby czysta była wasza ofiara"

Po kolei.
W Dziejach Apostolskich wspomniane jest o zbieraniu się na łamaniu chleba w następny dzień po szabasie, w niedzielę.
W Pierwszy Liście do Koryntan jest wspomniana zbiórka pieniędzy w niedzielę.
W Didache jest mowa o zbieraniu się w Dzień Pański.
Dzień Pański wspomniany jest w Apokalipsie Jana.
Ignacy z Antiochii pisał, że chrześcijanie obchodzą Dzień Pański.
Justyn Męczennik wprost pisał o niedzieli jako o Dniu Pańskim.
Późniejsze apokryfy używały określenia "Dzień Pański" na niedzielę, pisarze chrześcijańscy tak samo.

Obchodzisz więc Dzień Pański, czy szabat?

@Kozioł, czy Twoje pytanie: >>Obchodzisz więc Dzień Pański, czy szabat?<< ma jakieś znaczenie zbawcze? Tzn., czy droga do zbawienia wiedzie przez zachowywanie takiego lub takiego dnia? Albo inaczej: Czy zbawia nas dzień, nawet jak najpoprawniej co do czasu i sposobu zachowywany?

Wycofujesz się z dyskusji?
Tak mam to zrozumieć?

Ty miałeś kilka dni na udzielenie odp. Nie wiem czy będę dyskutował (co to da??), więc tak na szybko spytałem się o znaczenia tego czy tamtego dnia?...
Może o tym chwilę pomówmy...

Owszem, poświęciłem na to z godzinę i tylko dlatego, ze wiedziałem co szukam.

Spór rozstrzygnął juz dawno Apostoł Paweł, co mozna przeczytać w Liście do Rzymian rozdz. 14.
Nie ma znaczenia co jesz (warzywa, jaja, mięso, wieprzowinę, owoce morza ...), nie ma znaczenia czy pijesz wino (piwo, whisky ...), nie ma znaczenia czy jakis dzień wyróżniasz, czy też wszystkie sa takie same. Nie ma znaczenia byle postępować zgodnie ze swoim przekonaniem, swoim sumieniem.

Czy rozmowa cos da? Utwierdzi oboje z nas w swoich przekonaniach, jest pewnym wyzwaniem intelektualnym. Może inni się przyłączą i coś wniosą albo coś zyskają.

Jestem metodystą, więc niejako minimalista teologicznym Intryguje mnie druga strona medalu, czyli formalizm i jednozbawczość np. katolików (widząc skutki i problemy bardzo się w swoim "minimalizmie" utwierdziłem), adwentystów nie miałem dotychczas okazji dokładniej wybadać.

Pytanie: Czy własne sumienie i przekonanie ma być tym, co ostateczną ma wartość? Czy i przekonanie i sumienie może być spaczone?...

Chcesz porozmawiać o sumieniu i jego spaczeniach? Jakby żywcem wzięte z usta katolika.

Chętnie, jako następna dyskusja. Dokończymy tą?

Ty Kozioł, masz w tygodniu jakiś dzień, w którym dzień święty święcisz?
Bo z tego co tu piszesz, to sie nic nie moge połapać, kiedy i jak co jest.

Zresztą jako rolnik z dość sporą ilością bydła, nie jestem w stanie obchodzić żadnej Niedziel, bo przecież bydło musi żreć, a jak bym zrobił sobie przerwe w karmieniu i to na całą Niedziele, to nie wszystko by mogło to wytrzymać, bo jakaś duża sztuka by spokojnie mogła to przetrzymać, tyle że takie 2 dniowe ciele, całą dobe bez mleka! tego by raczej nie przeżyło.

A co ? Sumienie ci nie pozwala na karmienie bydła codziennie? Masz z tyn problem?

Tak tylko mówie, że mam gorzej od tych co chodzą do pracy od poniedziałku do piątku, i wtedy u takiej osoby, Niedziela wygląda tak jak powinno to być, czyli praktycznie sie nic nie robi.

Eee? Ja się nie znam, ale świętowanie niedzieli to chyba nie to samo, co święto lenistwa i nie robienia kompletnie niczego?