Ale nigdy w historii homoseksualizm nie był niesiony na emocjonalnych sztandarach równości i wolności.To "produkt" współcześnie polityczny.



Tak.
Ludzie są biseksualni ,transseksualni,itp.Podobnych konfiguracji jest więcej.
Natomiast normą naukową, biologiczną jest heteroseksualizm.
Ale problem de facto polega na czym innym.

W UE, USA, czyli tam gdzie dominuje lewicowa ideologia, z "tożsamości płciowej","orientacji seksualnej" rozumianej jako "odczuwane wewnetrznie i indywidualne doświadczenie płciowosci"próbuje się stworzyc egalitarny normatyw, który de facto ma swoje odzwierciedlenie w stanowionym prawie.I na tak skonstruowanej bazie,wszystkie indywidualne preferencje seksualne jako "odczuwane"(subiektywne poczucie) stanowią normę, nie tyle biologiczną,co polityczną.W ramach tych ideologicznie zabarwionych formuł, nie istnieje już możliwość postawienia "okreslonej granicy"(relatywizm).Jest to klasyczny,egalitarny bunt przeciw naturze.

Transseksualizm nie jest orientacją seksualną.

Raczej nie ma i chyba nigdy nie będzie tej równości, wbrew wszystkiemu, nawet jeśli próbują cokolwiek uzyskać. Ale co to zmienia że normą jest hetero normatywny świat? Zawsze seksualność nie będzie raczej w tonacjach czarno-białych.
Niekoniecznie bunt przeciwko naturze, tacy ludzie się rodzą także. Nie zawsze homoseksualizm czy biseksualizm jest wyborem, o ile to w ogóle można rozpatrywać w kontekście wyboru.

Zgadza się.
Ja pisałem o tozsamości płciowej i orientacji seksualnej.Transseksualizm zalicza się do tej pierwszej kategorii.



Wprost przeciwnie.
Wystarczy choćby poczytać na temat pryncypiów zawartych w Yogyakarcie.Doskonałe narzędzie w rękach aktywistów rewolucji seksualnej.

A co do równosci:
Ja na przykład wyznaję prostą zasadę:kazdemu oddac to co mu się należy
Przy takiej normie, podmioty równe,należałoby traktować równo,a podmioty nierówne nierówno.

W przypadku ideologii firmowanej przez srodowiska LGBT powyzsza mozliwość jest odrzucana a priori.To dość klasyczny przykład zacierania granicy naturalne/nienaturalne i wszelkich konsekwencji z tym związanych.



Ja nie twierdzę seksualność jest w tonacji czarno-białej
Nie o to chodzi.
Dokumenty firmowane przez srodowiska LGBT i ich ratyfikowanie na płaszczyznie prawnej w UE i USA mają stanowić normę,według której mozliwe będa (własciwie juz sa) przywileje podobne, albo takie same jak w przypadku osób heteroseksualnych.Jest to strategia mająca na celu zrównanie wszystkich istniejacych orientacji i tożsamosci,co de facto prowadzi w prostej linni do rewolucji w tym zakresie.I tak,jezeli w przypadku pary hetroseksualnej mozliowśc prokreacji jest rzeczą normalną pożądaną i naturalną,to w przypadku innych konfiguracji problemem jest sama natura.Tak więc czy postulowana równość w tym zakresie powinna być okreslana poprzez samą relację seksualną czy raczej przez zdolność do prokreacji?Odpowiedz zdroworosadkowa wydaje się oczywista.
Tak więc hetero-normatywny świat odchodzi w przeszłość.Od "dzisiaj' normą może być wszystko co sobie wykombinuje tzw: "oswiecony" człowiek.




Ja wcale nie rozstrzygam kwestii wyboru/nie wyboru, homoseksualizm/biseksualizm itp.
Bunt przeciw naturze polega na tym,że związki nienaturalne otrzymują w ramach ideologii lewicowej te same przywileje co związki determinowane naturą.Zaburzona zostaje w te sposób naturalna granica.

Jak mam odczytywać termin "nienaturalny związek"? Nie występujący w naturze? Sprzeczny z naturą człowieka, tj. że ludzie zmuszają się do trwania w związku wbrew sobie?

Sprzeczny z naturą powszechną a nie partykularną

Jak się definiuje naturę powszechną?

Oprócz tego, nie wiem, czy Hosi, jako miłośnik semantyki ogólnej, zgadza się z takim postawieniem sprawy, a ciekaw jestem.

To oznacza że takimi nas BÓG stworzył i takimi powinniśmy pozostać do naszej śmierci.A krzyż jaki na nas nałożył [dozwolone przez BOGA różnego rodzaju podszepty złego ]odnośnie dewiacji seksualnych powinniśmy niszczyć w zarodku.Nie pozwalając takim myślą wzrastać w naszej świadomości ,bo może się to przerodzić w uzależnienie z którego ciężko się wyrwać.Dzisiejszy świat tego rodzaju podszepty nazywa biseksualizmem i skraca temat uważając to za normę a nie za zboczenie.Takich ludzi dziś się nie leczy bo dla tego świata to nie choroba.Taki krzyż jest wielkim ciężarem ale jeśli tego ktoś chce to wszystko może w imię JEZUSA CHRYSTUSA wszystko .

No ale masz tutaj przecież przykład człowieka, którego Bóg stworzył transseksualistą. To znaczy: transseksualizm leży w jego naturze, partykularnej zapewne. A biseksualizmu nie leczy się nie ze względów politycznych, tylko dlatego, że nikt tego nie potrafi.

definicja Avicenny -

Zbiór cech konstytutywnych (czyli istota czy substancja, która bytuje sama w sobie, w oderwaniu od rzeczy oraz od intelektu, np. człowieczeństwo) – jest nazywany naturą trzecią; ową naturę trzecią nazywa się też naturą powszechną.

Natura universalis (powszechna) to jakby ogólny porządek, któremu podlegają istoty indywidualne, tj. natura particularis

Konstytucja rzeczywistości? : ) Wydaje mi się, że tak definiowana natura powszechna sprowadza się do praw fizyki i matematyki, a cała reszta to konwencje wynikające z gry między istotami indywidualnymi, ustalane lub ustalające się tak, aby jak najwięcej istot wyciągało z nich jak najwięcej korzyści.

Nienaturalny związek to taka konfiguracja podmiotów,która uniemożliwia generowanie potomstwa.


Transseksualista posiada cechy konstytutywne (obiektywne) dla swojej płci biologicznej.Czyli w tym zakresie jest zgodność z naturą powszechną.




Można na przykład zastosować terapię ukierunkowaną na homoseksualizm.




A porządek biologiczny, czyli cechy konstytutywne dla obojga płci,oraz skutki z tego wynikające to co?


A ja powiem przewrotnie:
Prawa fizyki i matematyki to też konwencje.
Teraz mnie pewnie wychłosta


A pewnie,zgadza sie

Transseksualista posiada cechy konstytutywne (obiektywne) dla swojej płci biologicznej.Czyli w tym zakresie jest zgodność z naturą powszechną.

To że ma biologicze ciało określonej płci nic w tym przypadku nie znaczy, ponieważ tożsamość płciowa jest dokładną odwrotnością biologii. Transseksualista nie może odnaleźć się w swojej biologicznej płci, więc trudno żeby żył w zgodzie z samym sobą.




Można na przykład zastosować terapię ukierunkowaną na homoseksualizm.


Myślę że chciałeś powiedzieć - heteroseksualizm.

[/quote]

Czyli tożsamość płciowa w tym znaczeniu które podałeś,to czysto indywidualne subiektywne doświadczenie.(natura partykularna).Zreszta,podobną definicję mozna znależc w preambule dokumentu z Yogyakarty.

Natomiast obiektywnie rzecz ujmując, zarówno biologia,medycyna,psychologia,socjologia,badania hormonalne i inne nauki normatywnie wyraznie określają,jak definiować mezczyzną,a jak kobietę. (naturą powszechna).

I na tej płaszczyznie transseksualista rzeczywiscie przezywa konflikt :subiektywne odczucie versus natura męzczyzny/kobiety.

A postulaty polityczne takie jak ten:

"Każdy niezależnie od orientacji seksualnej lub tożsamosci płciowej ma prawo do założenia rodziny" (Y,P24,Globalna Rewolucja Seksualna str 106)

stanowią de facto wstęp,do nowej,egalitranej kultury seksualnej.Dlatego też takie i podobne projekty polityczne,nazywam wprost: buntem przeciw naturze.



Myslę że do orientacji seksualnej uznanej obiektywnie za normę, nie stosuje się terapii, w przeciwieństwie do np: homoseksualizmu (prof Spitzer)

Włączając podmioty bezpłodne?


Aha. Czyli prywatne zdanie się nie liczy, należy każdego wcisnąć w tę sztancę? W imię czego właściwie?


Ale ona będzie nieskuteczna.


Konwencje. Ja nie bez kozery napisałem bezosobowo: ustalają się. Jaka jest płeć stułbi albo pantofelka? A ślimaka?

Ale nie zamierzam ginąć za to stwierdzenie. Jestem po prostu zafascynowany koncepcją, że prawa natury nie są narzucone materii z zewnątrz, ale wynikają z własności tejże materii i swobodnej gry między jej cząstkami. Tylko nie wiem, czy jest to koncepcja dorzeczna.


Nie, dlaczego? Takie postawienie sprawy ma głęboki sens religijny w kontekście rodzimej wiary, gdzie ziemię (świat) stwarza na styku swoich domen dwóch stwórców, którzy niekiedy wykłócają się ze sobą.


Ale ono mi Arystotelesem trąci. Choć pewnie się mylę.

Arystoteles czasami miewał sporo racji i dużą intuicję.
Nie bez kozery myślenie filozoficzne opierało się na nim przez stulecia. I to zarówno w chrześcijanstwie jak i w islamie.