Ludzie nie odchodzą od Boga Oni nadal w Niego wierzą bo są uczciwi, mówią prawdę, nie krzywdzą, nie kradną....... Ale jak widzą w kościele katolickim takie twory jak ksiądz-biznesmen, ksiądz-pedofil, ksiądz-bioenergoterapeuta, ksiądz od magii i czarów, ksiądz-manipulator, ksiądz- prowokator to się nie dziwię, że odchodzą z niego.

Zaraz zaraz. Raz w życiu doświadczyłeś bezpośrednio obecności Stwórcy. Byłeś w Niebie. I tak ot przechodzisz nad tym do porządku dziennego. Nie tęsknisz za tym stanem, nie chcesz do niego wracać.

Ja naprawdę się gubię. Ten "spoczynek" to jest naprawdę doświadczenie Boga, czy tylko tak sobie go bluźnierczo nazywacie?

Bluźnierczo podobno wypowiadał się także Jezus.
Rada Gamaliela jednak przez wieki jest odrzucana przez "lepiej wiedzących".

Aha - czyli nie odpowiesz na moje pytanie.
Czego to się człowiek nie dowie. Zdaniem Alus więżę i biczuję odnowowców. Widać jednak coś za uszami mają, skoro na zadanie prostego pytania reagują w ten sposób

To może być:

1. Trans hipnotyczny. W naszej kulturze utrwalił się obraz hipnotyzera rodem z serialu o Józefie Balsamo. Tymczasem osba wrażliwa, przepełniona oczekiwaniami i ogólnie nie dająca sobie w życiu rady, może zapaść w pogłębiony trans po kilku słowach i dotyku operatora. Biografia Ericksona pełna jest takich wydarzeń.
2. Trasn histeryczny, który od powyższego różni się tym, że osoba popada w trans, bez jakiejkolwiek ingerencji innych. Najczęstszym przykładem (i dość płytkim) jest zafascynowanie, w tym młodzieńcze zadurzenie.
3. Odpoczynek w Duchu Św.
4. Kontemplacja wlana.
5. Gusła.
6. Teatrzyk dla naiwnych. Takie rzeczy też się zdarzają.
7. Celowa prowokacja, która potem zostanie szyderczo opisana.
8. "Eksperyment" psychologiczny lub socjologiczny.

Nie wiemy, ale obserwując, co się będzie działo z delikwentami w końcu się dowiemy. Albowiem po owocach poznacie.

Jeśli tak łatwo się załamują w swojej wierności tej wspólnocie to może powinni i odejść z tego świata, skoro gorszą ich tak ludzie naganni. Nie dziwisz się, ale dzięki Bogu zupełnie inną postawę obrali Apostołowie widząc zachowanie Judasza. Ty byś ich pochwalił że poszli w swoją stronę i wierzyli po swojemu.


Obawiam się że Twoja wizja tego o czym mówimy mija się z prawdą.

Mnie nie obchodzą Twoje obawy nt. mojej wizji. Ja Ci zadałem konkretne pytanie.

Nie pierwszy raz już widzę, że gdy WISTowi zadać pytanie, które mu się nie podoba, zaczyna on rzucać insynuacjami nt. tego, co zadający pytanie myśli. Mam nadzieję, że nie będzie tak jak ostatnio i nie posypią się groźby bana

Obawiam się to pewna forma retoryczna - nią się z nią nie spotkałeś?

Nie pierwszy raz dostaje ytanie gdzie autor oczekuje jakiejś odpowedzi i nie potrawfi zrozumieć, a przecież to wyraźnie napisałem, że pytanie jest błędne lub źle skonstruowane. I to też jest odpowiedz. Nie byłem w żadnym przedsionku nieba, nie doświadczyłem Boga twarzą w twarz. Tak ciężko jest Ci zrozumieć że źle rozumiesz istotę owego spoczynku? W duchowości jest wiele doświadczeń, których nie oczekujemy, lub doświadczamy rzadko.

Co do bana to czuję się obrażony. Proszę mi udowodnić że kiedykolwiek stosowałem groźby bana jako metoda dyskusji i zamykania komuś ust.

Nią się z nią spotkałem. Co nie zmienia faktu, że nie odpowiedziałeś na pytanie.

Skandal! Teraz owszem - jest to odpowiedź. Zatem następne pytanie: Jaka jest istota owego spoczynku i czemu ma taką dziwaczną, mylącą nazwę?
Chodzi mi o ten wątek: viewtopic.php?f=15&t=35278&start=0

Jeżeli bowiem od ludzi pochodzi ta myśl, czy sprawa, rozpadnie się, a jeżeli rzeczywiście od Boga pochodzi nie potraficie ich zniszczyć, i może się z czasem okazać, że walczycie z Bogiem(Dz 5,38-39)
Co jeszcze dodać?

Spoczynek w Duchu (zakładając, że to z nim właśnie mamy do czynienia) jest jednym z charyzmatów, czyli darów Ducha Świętego przeznaczonych dla budowania wiary chrześcijanina albo i całej wspólnoty.
Nie jest to gratia gratum faciens, a więc łaska uświęcająca, ale gratia gratis data czyli dana nie dla uświęcenia, ale dla jakiejś duchowej korzyści.
Do gratia gratis data należą te wszystkie dary, które Apostoł Paweł wymienia w 1Kor 12, czy inne przez niego nie wymienione. Są to więc i dar modlitwy językami i mądrości, poznawania, uzdrawiania, rozeznawania, itd...
Nie wiążą się więc koniecznie z jakimś nadzwyczajnym duchowym przeżyciem bezpośredniego doświadczenia obecności Stwórcy, czyli z darem modlitwy mistycznej.

Twoje więc pytanie do @Wista wynika z mylnego rozumienia natury darów. "Spoczynek" (co do którego sam mam mieszane uczucia i wierzę, że w 99% spotkań charyzmatycznych to jakiś efekt psychiczny) nie jest doświadczeniem Boga w sensie mistycznym, lecz co najwyżej doznaniem pokoju przynoszonego przez Ducha Świętego (nie mylić z owocem Ducha Świętego, który jest postawą życiową, a nie jednorazowym doświadczeniem).

Uzasadnienie, że tak jak Sanhedryn chcę kogoś siłą zniszczyć. A przede wszystkim - odpowiedzieć na moje pytania.

@medieval_man - dziękuję za odpowiedź. Niestety z tego, jak przedstawiają to ludzie z Odnowy można odnieść inne wrażenie.

Można. To fakt. Ubolewam z tego powodu. Charyzmatykom też potrzebna jest formacja.
Ale pracujemy nad tym...

medieval dał zadowalającą odpowiedź umiejscawiającą "spoczynek" w rzymskokatolickiej teologii, ale WIST dalej drąży.
Wszystko jest OK. W wątku tym ktoś przedstawił porównanie dwóch rytów Mszy, a Ty go zjechałeś na podstawie tego, co sobie wyobraziłeś, że chciał powiedzieć. Wszystko w porządku i w normie
Którego z tych słów nie rozumiesz? Dlaczego więc sakramenty święte nie dają zwykle tak spektakuralnych efektów? Czy tam Duch Święty nie przychodzi?

Duch Św. tchnie kędy chce.