Czyli bliżej Co do marksizmu kulturowego? Nie, moralność jest obiektywna a poligamia nie ma nic wspólnego z 1+1. Czemu chcesz rozwalać monogamię? Dajesz jakieś wyjątki Indian sprzed lat niszcząc samą zasadę monogamii.

Ale co kwestia formy małżeństwa ma wspólnego z moralnością? Mylisz moralność z obyczajami.

Nie, poligamia jest po prostu niemoralna, tak jak i niewolnictwo czy prostytucja

Andy, powiedzmy że przytoczysz jakąś argumentację, bo kim jak kim, ale Bogiem to Ty nie jesteś, żeby nam przykazywać na zasadzie "nie, bo nie".

Jeśli wejście do związku poligamicznego było ze strony kobiety fakultatywne, było jedną z opcji do wyboru (JedenPost, mamy na tę tezę jakieś źródła?), to niechby sobie nadal zawierały związki jakie chcą. Natomiast coś podejrzewam, że nawet w rozwiniętych społecznościach Indian (bo o nich mowa) była to część systemu i kobiety nie miały specjalnie wyboru, dlatego chwała Panu że te ciężkie czasy jako kobiety mamy za sobą.
Poza wszystkim, jak bycie jedną z wielu partnerek mężczyzny może wpływać na samoocenę kobiety? Co jej bardziej może służyć, bycie jedną z wielu czekających na swoją kolej do sypialni pana i władcy, czy raczej bycie jego równoważną partnerką wchodzącą do tej sypialni kiedy ma na to ochotę? W mojej opinii poligamia ukierunkowana jest na zaspokajanie męskich potrzeb seksualnych i depcze kobiece pragnienia i dążenia do związku monogamicznego.

Mhm, i nie chodzenie w niedziele do kościoła również jest niemoralne...
Warto aby każdy sobie uświadomił, że coś prawdziwie niemoralnego jest wtedy, kiedy jest czynione wbrew osobie, która tego nie chcę, i przez to ją krzywdzimy.
Zatem z powyższych tylko niewolnictwo jest niemoralne.
A poligamia czy prostytucja, to już wyłącznie ingerencja w prywatną strefę takiego człowieka, i narzucanie mu swojego własnego widzi mi się.

Były epoki i uwarunkowania, gdy było krokiem do przodu na etapie rozwoju ludzkości.

Mariel, nie mam bladego pojęcia, jak wygląda statystycznie samoocena kobiet w związkach poligamicznych, bo anegdotycznie znany jest mi przypadek jednego tylko fizyka (Schroedingera bodajże), którego legalna żona tak podsumowała fakt dzielenia łoża z żoną nieoficjalną i armią kochanek na dodatek: "wiem, że trudniej mieć w domu konia niż kanarka, ale ja naprawdę wolę rumaka".

Mówiąc bez ogródek: kto żyje w monogamii, ten... no, żyje sobie; jego wybór i święte prawo. Natomiast mężczyzna, który ma i żonę, i kochankę, jest to poligamista i tylko jego kochanka nie ma żadnego prawnego zabezpieczenia. A ponieważ mężczyźni jacy są, tacy są i będą, więc kochanek jest i będzie multum do skończenia świata, choćby prawo zrównało je z prostytutkami, niewolnicami i kim tam jeszcze, z pewnością podnosząc ich samoocenę. Niestety biologii się nie oszuka inaczej, niż grzebiąc w genotypie, więc cała wyższość prawnej monogamii nad prawną poligamią to ewentualna mściwa satysfakcja żony nad grobem, że bździągwa z bachorami ch... brała i ch... dostanie (emocja bardzo w typie Jahwego zresztą).

Opracowania etnograficzno-historyczne są co do tego raczej zgodne. Bywały z pewnością plemiona, w których naciski społeczne były silniejsze, czy po prostu małżeństwa były aranżowane, ale wówczas dotyczyło to wszystkich związków. No właśnie - bo istotne jest, że plemion, gdzie funkcjonowałaby tylko poligamia chyba nie było. Na więcej żon mógł sobie pozwolić tylko ten, kto dobrze sobie radził ze zdobywaniem właściwych dla danej kultury środków utrzymania.




Mogło nieźle, biorąc pod uwagę, że facet z wieloma żonami był z zasady na innych polach człowiekiem sukcesu i z tego powodu pożądaną partią. U nas taki delikwent złapany przez jedną wypada z obiegu, tam dla kobiety, której wpadł w oko, była jeszcze nadzieja

Swoja drogą - jak u nas załatwia się kwestie chęci spóbowania tej i tamtej/tego i tamtego? Ano - rozwodami. Gdzie ciekawe jest, że przodują w tym najbogatsi, czyli... no nie, czyżby tak, jak u Indian? Tyle, że oni każdorazowo rozbijają rodzinę, a u Inian miało to charakter bardziej konstruktywny.



Znaczy... mężczyźni nie mają takich dażeń, a kobiety potrzeb seksualnych?

Może oceńmy po owocach, biorąc pod uwagę okołoseksualne zjawiska mono+poligamicznym Indianom niemal nieznane?

-prostytucja
-niechęć do posiadania dzieci
-konkubinat
-sieroctwo (w sensie społecznym)

...wszystkie mogły się w poszczególnych kręgach kulturowych zdarzać (i zdarzały), ale żadne nie było problemem społecznym.

Kto teraz wygląda lepiej?

Nadal tak jest.
Współczesna cywilizacja nadal oparta jest na "pracy na czarno", i polityce imigrantów.

Coś Ci powiem, to nie jest krokiem w rozwoju ludzkości, tylko krokiem do wzbogacenia się czyimś kosztem.
To było, jest i zawsze będzie niemoralne!

Tylko proszę Cię nie oczekuj, że zapłaczę nad losem bidulów wodzonych za nos przez tę francę biologię. Nie jesteśmy zwierzami, żebyśmy nad pewnymi sprawami nie mogli zapanować




Wolałabym odpowiedź wprost. Chodzi mi konkretnie o to, czy w tych gdzie poligamia miała się dobrze kobieta przed wstąpieniem w związek mogła bez narażenia się na odrzucenie powiedzieć: "słuchaj stary, interesuje mnie bycie Twoją jedyną żoną".



Żebyśmy się dobrze rozumieli, ja nie neguję że na pewnym etapie, w utrudnionych warunkach przeżycia poligamia mogła zdawać egzamin, hmm... dobra, zdawała egzamin, ale tamte czasy minęły i dziś możemy się na spokojnie zastanowić jak obiektywnie taka sytuacja, w której człowiek jest jednym z wielu partnerów dla ukochanego może wpływać na jego tfu! psychikę.
Ja myślę, że niestety bardzo negatywnie, choć poza podejrzeniami nic nie mam.
Zmieniłyby moje podejrzenia jakieś badania, albo gromkie poparcie dla modelu rodziny typu harem wśród europejskich kobiet. Mamy coś z tych rzeczy?



Musiałbyś wykazać, że są to bezpośrednie następstwa wprowadzenia małżeństw monogamicznych, żeby w ten sposób przyplusować dla poligamii. Prostytucja istniała także w społecznościach poligamicznych (patrz żydzi), podobnie złożone są przyczyny niechęci do posiadania dziecka i na pewno nie znikną gdy partner wprowadzi do domu następną małżonkę.

Krok po kroku niszczone są fundamenty Chrześcijaństwa. Już przestały dziwić małżeństwa homoseksualne to wprowadza się poligamię, co następne, małżeństwa z kozą?
Zgłaszam wątek do zamknięcia, bo tu promuje się poligamię

Nie bardzo rozumiem, o co pytasz. Chodzi Ci o to, czy mogła, będąc kandydatką na pierwszą żonę, postawić taki warunek na zaś? Zapewne tak. A czy narażała się na odrzucenie? Też zapewne tak... ale to chyba jak ze wszystkim, co może w małżeństwie stanowić ewentualną kość niezgody? Czy dziś u nas kobieta nie naraża się na odrzucenie, gdy powie narzeczonemu "Ale z ta pasją do podróży to skończysz, prawda?"

Wydaje mi się, że nie ma na tak szczegółowy temat danych, bo rzadko pewnie komukolwiek coś takiego do głowy przychodziło. Na pewno spotkałem się z opisami z których wynikało, że facet z zasady dbał o to, by stadło było zgodne - także konsultując plany z obecną żoną/żonami. Powszechnie zresztą uważano, że na kolejne najlepiej brać siostry pierwszej, co miało gwarantować zgodę. Rozwody też były na ogół nietrudne, wiec jeśli nowa sytuacja kobiecie nie odpowiadała - mogła się wypisać.



Owszem, możemy. Byleby za bardzo nie rzutować naszych dzisiejszych uwarunkowań i oczekiwań na odmienną kulturę i czasy. Przypuszczam, szczerze mówiąc, że poligamia tak czy siak z czasem zaczęłaby zanikać wraz z postępem technicznym, który warunkowałby mniejsze ryzyko dla mężczyzn i wyrównanie proporcji w populacji, ale wówczas zmiana byłaby stopniowa, a nie dewastująca.



Na razie można wykazać, że w tych konkretnych okolicznościach podejmowane przez chrześcijańskich najeźdźców konkretne decyzje dotyczące narzucania podbitym ludom konkretnych rzeczy zaowocowały pojawieniem się tych wszystkich tych problemów, a zatem były złe.

Narażała się na odrzucenie i pozostanie w stanie bezżennym, a jaki był dawniej status niezamężnej kobiety?
U starożytnych żydów (przykład historycznie mocno uprzedzający czasy konkwisty, ale pod tym względem dłuuugo się nic nie zmieniało ), niezamężna kobieta nie miała wielkiego wyboru. Aby przeżyć musiała oddać się w niewolę lub prostytuować. Dlatego zgwałcona Tamar z 13 roz. 1 Ks. Samuela rozdziera szaty, gdy gwałciciel nie chce jej po fakcie u siebie zatrzymać:
"Nie czyń mi, wypędzając mnie od siebie, jeszcze większej krzywdy od tej, jaką mi wyrządziłeś".

Być może u Indian wyglądało to lepiej, ale niestety mam przykre wrażenie, że jak dawniej demonizowało się "dzikusów zza Wielkiej Wody", tak obecnie się te społeczności i panujące w nich zwyczaje na siłę idealizuje.


Nadal nie rozumiem na jakiej podstawie opiniować, że te problemy są akurat konsekwencją wprowadzenia monogamii, a nie patologiami które się rodzą "przy okazji" gdy jeden naród podbija drugi, czyli przy wyraźnie asymetrycznej relacji sił.
Nie wszystkie zmiany, które zostają wprowadzone muszą być złe, prawda? Czemu zakładać że akurat zakazanie wielożeństwa jest przyczyną tych problemów, które wymieniłeś?

Narażała się na poszukanie sobie innego partnera, tak samo jak dziś naraża się każdy, kto deklaruje nietypowe podejście do tematu.




Na pewno inne kwestie miały większe znaczenie dla całości dewastacji kulturowej, ale chyba zgodzisz sie, że jeśli mowa konkretnie o życiu seksualnym i rodzinnym, to założenie, że rozbijanie rodzin mogło mieć coś w tym wspólnego nie jest całkiem od rzeczy? Plus wspomniane też przeze mnie, równolegle uprawiane odbieranie i przerabianie na chrześcijańską modłę indiańskich dzieci.