jedni wierza i dbaja o przestrzeganie przykazan, a inni wyznaja "hulaj dusza, piekla nie ma".
O rezultacie dowiesz sie po smierci.

Kiedy ktoś przeprowadza (filozoficzne czy inne) dowody na istnienie Boga to ma na myśli koncept Boga w ogóle, a nie jakiegoś konkretnego Zeusa, Świętowita, Hermesa, czy innego Wisznu, którzy definicji Boga nie spełniają (zgadnij dlaczego?)

W tym przypadku przyjmuje się, że Bóg (oczywista oczywistość) musi być jeden, wieczny, stwarzający samodzielnie cały świat i wszechmogący.
Żaden bóg z jakiegokolwiek panteonu nie jest ani jeden, ani wieczny, ani nie stwarza świata, ani nie jest wszechmogący.

Ahura Mazda jest bogiem, który stworzył świat i wszystko, co w nim dobre. W pierwszym etapie Ahura Mazda poprzez swoje Świetliste Istoty stworzył wszystko oprócz ognia, co trwało siedem dni, po czym pozostawił to w stanie bezcielesnym i wstrzymał upływ czasu aby odpocząć. Była to pierwsza epoka świata. Wszystkie twory Ahury były w tym stanie doskonale statyczne i niezmienne - wszystko doskonałe i na swoim miejscu. Następnie Ahura Mazda stworzył ogień i puścił świat w ruch, uruchamiając upływ czasu i nadając wszystkiemu cielesność. Otworzyło to drogę Angra Maju, który natychmiast zaatakował i skaził wszystkie 7 tworów Ahura Mazdy. Zaatakował ziemię, tworząc pustynię, zasolił wodę w morzach, przebił południową stronę nieba, spowodował więdnięcie roślin, śmierć pierwszego byka oraz pierwszego człowieka, a na koniec "popsuł" nieskalaną czystość ognia, tworząc dym. Od tego czasu zaczęła się druga epoka - epoka "zmieszania" - walki dobra ze złem, w której obecnie żyjemy. Pod koniec tej epoki nastanie czas sądu ostatecznego, kiedy to Ahura Mazda zstąpi osobiście na ziemię, oddzieli dobro od zła i ustanowi z powrotem doskonały porządek, jednak z zachowaniem czasu, ognia i cielesności. Nastanie wtedy trzecia epoka, epoka Królestwa Bożego na ziemi.

Ale przecież w trójcy to nie jeden...

W tym przypadku przyjmuje się, że Bóg (oczywista oczywistość) musi być jeden, wieczny, stwarzający samodzielnie cały świat i wszechmogący.
Żaden bóg z jakiegokolwiek panteonu nie jest ani jeden, ani wieczny, ani nie stwarza świata, ani nie jest wszechmogący.

Nawet w trojcy jest ciagle jeden Bog Najwyzszy, czyli Bog Ojciec, ktory wraz z Synen i Duchem Swietym stanowi Trojce Przenajswietrza.

Jeden Bóg w trzech osobach.

Skąd to wiadomo? Tzn. wiem, czy przy odrobinie ekwilibrystyki da się coś takiego wywieść z Biblii (jest w końcu mowa o Ojcu, Synu i o Duchu Świetym), ale na jakiej podstawie zamyka się liczbę osób boskich w trzech?

Jak to wyżej wykazaliśmy, człowiek może rozumem przyrodzonym dojść do poznania Boga li tylko ze znajomości stworzeń. Stworzenia zaś wiodą do poznania Boga tak, jak w ogóle skutek wiedzie do poznania przyczyny. Wynika z tego, że tego tylko możemy dowiedzieć się o Bogu przyrodzonym rozumem, co przysługuje Mu jako początkodawcy wszelkiego bytu. Na tym też fundamencie oparliśmy podane wyżej nasze rozważania o Bogu. Siła zaś stwórcza Boga jest wspólna całej Trójcy; dotyczy przeto jedności istoty, a nie odrębności Osób. Rozumem przeto przyrodzonym tego tylko możemy dowiedzieć się o Bogu, co dotyczy jedności Jego istoty, nie zaś tego, co dotyczy odrębności Osób.

Ten przeto, kto sili się rozumem przyrodzonym udowodnić Trójcę Osób, w dwojaki sposób występuje przeciw Wierze: pierwsze, przeciw godności samej Wiary dotyczącej właśnie spraw niewidzialnych, które przekraczają siły rozumu ludzkiego; po tej myśli idą też wypowiedzi Apostoła: „Wiara… jest dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy" i „Głosimy mądrość między doskonałymi, ale nie mądrość tego świata, ani władców tego świata… lecz głosimy tajemnicę mądrości Bożej, mądrość ukrytą". /46/ Drugie, godzi w tak pożyteczne wysiłki pociągania innych do Wiary. Przytaczając bowiem dla udowodnienia Wiary nie przekonywujące argumenty, naraża ją tym samym na pośmiewisko ze strony niewierzących; wyrabia przecież w nich przekonanie, że my opieramy się na tych właśnie dowodach i z powodu nich właśnie wierzymy.

Ja dlatego też piszę o konceptach filozoficznych.
W tym przypadku przyjmuje się,

Żaden bóg z jakiegokolwiek panteonu nie jest ani jeden, ani wieczny, ani nie stwarza świata, ani nie jest wszechmogący.

Przeważnie wywodzi się z jakichś wcześniejszych sił: Zeus pochodzi od Rei i Kronosa, ci mają za ojca Uranosa, a ten Gaję, która i tak pochodzi z Chaosu, czyli że to Chaos (nie-bóg) jest pierwszy.

Zdaje się, ze to tylko teologia.
Św. Tomasz z Akwinu: Niemożliwe jest dojść do poznania Trójcy Osób Boskich rozumem przyrodzonym
Suma Teologiczna, O Trójcy Przenajświętszej, zag. 32. art.1