Oczywiście. Czy ktoś tu mówi inaczej?
Zgoda. Mówimy że mają tę samą naturę.A ta herezja to skąd?
Znowu zgoda.
Z tym że przybrane synostwo to też synostwo - i dzieki tej "adopcji" Bóg jest jak najbardziej naszym Ojcem, i jest to realne. I rodzi niesamowite skutki, co bardzo ładnie tłumaczy św.Paweł w Liście do Rzymian:
"Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi.
Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: Abba, Ojcze!
Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi.
Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale." /Rz 8,14-17/

Nie od rzeczy byłoby też wspomnieć o modlitwie "Ojcze nasz..."


Aaaa to o to Ci chodzi - stare nieporozumienie.

Wprawdzie nie świadczyłoby to o hierarchii (w porządku poddanie nie oznacza nierówności - ani w godności, ani w mocy, o czym dobitnie mówił Jezus po Ostatniej Wieczerzy), ale nawet do tego argumentu nie trzeba się uciekać. Wystarczy przeczytać fragment z Listu do Filipian rozdział 2, który mówi o dobrowolnym i czasowym uniżeniu Jezusa:
(6) On to, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, (7) lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, (8) uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej.

Nie może być różnicy w mocy, skoro Jezus jest Wszechmocny: „W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo...” (Kol 2:9);
„Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi” (Mt 28:18);
„może On także wszystko co jest sobie podporządkować” (Flp 3:21)

Katechizm 256 Święty Grzegorz z Nazjanzu, nazywany również "Teologiem", przekazuje katechumenom w Konstantynopolu następujące streszczenie wiary trynitarnej:

[color=#800040]Przede wszystkim strzeżcie tego cennego depozytu, dla którego żyję i walczę, z którym pragnę umrzeć, który pozwala mi znosić wszelkie cierpienia i gardzić wszystkimi przyjemnościami. Mam na myśli wyznanie wiary w Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Dzisiaj powierzam je wam. Przez to wyznanie za chwilę zanurzę was w wodzie i was z niej podniosę. Daję je wam po to, by towarzyszyło i patronowało wam przez całe życie. Daję wam jedno Bóstwo i Potęgę, Jednego istniejącego w Trzech i zawierającego Trzech na różny sposób. Bóstwo bez różnicy substancji czy natury, stopnia wyższego, który podnosi, ani stopnia niższego, który poniża... Nieskończona współnaturalność Trzech nieskończonych. Cały Bóg w każdym z osobna... Bóg Trójjedyny ujmowany jako całość... Nie zacząłem jeszcze myśleć o Jedności, a już Trójca ogarnia mnie swoim blaskiem. Nie zacząłem jeszcze myśleć o Trójcy, a już obejmuje mnie Jedność...[/color]

Przeczytaj swoje poprzednie posty i nasze odpowiedzi. Kto gmatwa?
Adam nie był Synem, to jasne.

Dokładnie.

Tak. @glejt tak mówi.

Jeśli powiadamy "Ojciec" ,to ze stwierdzenia tego logicznie wynika "Syn" ,ale Duch św. nie wynika logicznie ani z "Ojca" ,ani z "Syna" .Musi tu chodzić o jakiś szczególny fakt opierający się niewątpliwie na innym założeniu .
Duch Święty został wytchniony a nie "zrodzony" . Między Ojca I Syna wkracza trzeci ,łączący ich czynnik ,który jest duchem a nie postacią ludzką . Tym samym męska relacja Ojciec = Syn zostaje wyzwolona z porządku naturalnego ,w którym istnieją także matki i córki ,i przeniesiona w sferę ,w której element żeński jest wyłączony .
Akt myślowy stanowiący podstawę wywyższenia relacji ojciec - syn polega na wprowadzeniu niewidzialnej postaci "ducha" ,który stanowi istotę życia mężczyzny .
Ojciec to kreator ,który na poziomie kultury niezdolnej jeszcze do refleksji może być po prostu Jednym .Z jednego przez rozszczepienie pojawia się Inny .
Rozszczepienie to nie musi być jawne ,dopóki ktoś nie przyjmie wobec owego sprawcy rzeczy ,dopóki jakaś kultura nie podda jedności refleksji i nie zacznie krytykować dzieła ,w którym objawia się stwórca .
Ludzie od dawna tęsknili za królestwem Ojca ,zwracając się wstecz ,ale królestwo to utracono ostatecznie ,albowiem dokonało się już nieodwracalne wzbogacenie i usamodzielnienie się ludzkiej świadomości .Zmiana ta oddaliła ludzi od świata Ojca i oto teraz rozpoczął się świat Syna z jego boskim dramatem zbawienia i kultową opowieścią o rzeczach ,których Bóg-człowiek dokonał w czasie pobytu na ziemi .
Otóż życie Boga-człowieka odsłania rzeczy ,których w Ojcu jako Jedynym żadną miarą nie można było poznać . Albowiem Ojciec jako pierwotna Jedność był czymś nieokreślonym i nie dającym się określić i we właściwym znaczeniu tego słowa nie mógł jeszcze być "Ojcem" ani nie mógł być tak nazywany ,jednakże poprzez swoją inkarnację w Synu stał się Ojcem a zatem kimś określonym i dającym się określić .
Przez to ,że stał się Ojcem i człowiekiem ,objawia w sferze ludzkiej tajemnicę swej boskości .
Od Ojca pochodzi Syn ,a obu wspólna jest żywotna działalność Ducha św. ,którego wytchnęli obaj .Ponieważ Duch św. jest trzecim czynnikiem ,wspólnym Ojcu i Synowi oznacza on usunięcie dwoistości "wątpliwości" w Synu .
Jest on właściwie owym Trzecim ,który dopełnia Trójcę i tym samym znowu przywraca jedność.
Zstąpienie w ludzkie ciało samo w sobie oznacza stanie się kimś innym , przeciwstawienie się sobie samemu .Od tej chwili jest ich dwóch ,"Jeden" i "Inny" - co oznacza pewne napięcie ,Realizuje się ono w bolesnym losie Syna ,a w końcu w jego wyznaniu ,że został opuszczony przez Boga (Mat. XXVII,46).

Możesz przetłumaczyć na polski?

Niektórzy Ducha Świętego pojmują i postrzegają jako żonę w stosunku do Boga Ojca, niemniej jednak oficjalnie w nauce Kościoła takiego dogmatu nie ma, niemniej jednak można by się przychylić takiemu tokowi myślenia od tej strony, że Duch Święty jako OWOC Miłości Ojca do Syna (który w doczesnej ziemskiej rzeczywistości był niższy od Boga Ojca BO - był połączony z niedoskonałą ludzką częścią, mając ludzkie ciało. Tylko dlatego BYŁ "niżej" od Ojca, tego nie kumają heretycy Jehowici).
Duch Święty działa przez delikatne subtelne natchnienia, które dusza ludzka może odczytywać. Dlatego też symbolem Ducha Świętego jest czysta i delikatna gołębica Dlatego też Pan Bóg nie wybacza jednego grzechu tylko, grzechu przeciwko swojej "Żonie", bo traktuje to jako zamach na Miłość, na Siebie samego niejako, ale nie do końca. To skomplikowane i ludzki rozum do końca tego nie pojmie, nawet nie ma co próbować, Bóg jest Bogiem, ma prawo do swoich tajemnic.
Jedno jest pewne, mimo naszej grzeszności, BARDZO, BARDZO NAS KOCHA, BÓG JEST MIŁOŚCIĄ

To, że miłość i jedność Osób Boskich w Trójcy można porównać do miłości i jedności małżeńskiej (oczywiście musiałaby być ta miłość i jedność doskonała) nie znaczy, że można traktować je jako małżeństwo.

Najpierw Jezus mówi, że Ojciec jest większy od niego, a później



mówi że sam jest Bogiem Ojcem.
Więc by wychodziło na to że Jezus jest większy od samego siebie



Duch Święty to żona?
W takim razie nic nie stoi na przeszkodzie, żeby mieć kolejne dziecko.
I w ten sposób by powstała Czwurca Święta



Czy w ten sposób, można było wymyśleć Trójce Świętą?

Nie wiem. : ) Szczerze mówiąc, wkurzyło mnie zdeprecjonowanie tzw. religii naturalnych, więc odpaliłem to, co miałem pod ręką.

Osobna sprawa, że jeśli Transcendencji ludzkim rozumem nie ogarniesz, to każda próba jest tu równie dobra jak inna, szczególnie jeśli stosować metaforę nieskończoności. Przyznajmy takiemu szinto 1 tekieliego mocy wyjaśniającej, a chrześcijaństwu 1000000 tekielich. Ponieważ jednak do pełnego wyjaśnienia potrzebujemy nieskończenie wiele tekielich mocy wyjaśniającej, obie te koncepcje są równie odległe od prawdy – leżą od niej nieskończenie daleko. Ot co.

Jezus uniżył siebie stając się człowiekiem. Jako człowiek nie przestał być Bogiem, ale nie rozgłaszał tego wszem i wobec, aby jak najbardziej się upodobnic do ludzi.

"Kto Mnie zobaczył, zobaczył Ojca" wcale nie oznacza, że Jezus jest Ojcem, ale że jest do Niego podobny jak dwie krople wody. Z tym, ze tu nie chodziło o podobieństwo fizyczne, a czyny Jezusa. To tak w skrócie. Widziałeś kiedyś syna tak bardzo podobnego do ojca? Na pewno widziałeś.

A więc Jezus kłamał.



Co ty tutaj wymyślasz!
Mówią że ja jestem podobny do swojego ojca, no i co z tego, jeśli ktoś będzie chciał żebym mu pokazał swojego, ojca to powiem że sam jestem własnym ojcem?
Bo "Kto Mnie zobaczył, zobaczył Ojca"

Nie kłamał. Kilkakrotnie Żydzi oskarżali Go, że stawia się na równi z Bogiem.

A czy Jezus powiedział kiedykolwiek, że jest swoim Ojcem?

A to Jezus powiedział do ludzi, że jest Bogiem?



Po raz kolejny ten cytat z Biblii Tysiąclecia.

Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. (9) Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca?"
(Ew. Jana 14:3-9, Biblia Tysiąclecia)

Chcieli zobaczyć Ojca, i przecież zobaczyli Ojca, w końcu Jezu wskazał na siebie palcem, mówiąc że kto jego widzi, widzi również Boga Ojca.

Oczywiście Jezus nie mówił że jest swoim Ojcem, Jezus mówił że on i Ojciec to jest to samo.
Jak tak teraz popatrzeć to faktycznie można by powiedzieć że Jezus jest własnym Ojcem, bo w końcu jest jeden Bóg w trzech osobach, więc jest jeden Bóg który w jakimś stopniu sie dzieli na trzy osoby.
No ale jeżeli nawet w minimalnym stopniu sie dzieli, to nigdy Jezus nie może powiedzieć że jest dokładnie taki jak Ojciec.
No chyba że Ojciec z wyglądu jest 100% kopią Jezusa

Tacjano:
1.
Jeśli idzie o wszystkie pytania "skąd wiesz?" odpowiedź jest różna w zalezności od kwestii. Nie będę jednak przytaczał, niech wystarczy że napiszę "bo tego uczy Kosciół" (w różny sposób - począwszy od Pisma, poprzez patrystykę, Magisterium, nauczania ludzi którzy to przemyśleli i przemodlili)
2
Przeczytaj swój list i wykreśl pytania, wynikające z nieuważnej lektury.
Potem wykreśl te, na które już odpowiedziałem w tym wątku.
Jeśli jakieś zostanie, zadaj je.

@JedenPost - podobna rada jak dla Tacjany.

Jezus jako prawdziwy Syn Boga ,zanurzony w tej samej esencji boskości i mający tą samą naturę boską ,co jego Ojciec jest również Bogiem Ojcem ,i tak samo Bóg Ojciec jest w pewnym sensie też Synem .

Nigdy nie powiedział wprost, ale robił aluzje, które Żydzi dobrze rozumieli i dlatego oskarżali Go o bluźnierstwo.
Absolutnie nie wskazał na siebie jako Ojca, ale jako tego, który jest jedno z Ojcem, tzn. wszystkie słowa i decyzje są zgodne z wolą Ojca. Bóg Ojciec jest Duchem, więc jasne, że Ducha nie można widzieć inaczej jak przez obraz Syna, który sie Wcielił.

Nie powiedział, że to samo, ale że są jedno, co wyjaśniłam wyżej.

Skoro Bóg jest w trzech Osobach, to jedna z tych Osób nie może być jedną z dwóch pozostałych. Chyba logiczne?

Czyżbys sugerował, że Bóg jest komórką?

Widzisz Ojca materialnie, a On jest Duchem. To podobieństwo 100% jest w działaniu w miłości, a nie fizyczne.