Zapytałeś o szukanie. Nie wszyscy mają takie problemy. Jeśli ktoś nie wierzy to dlatego, że nie chce. Łaska wiary jest dana każdemu. Można ją odrzucić.

Muszę się Lizo wtrącić...Łaska jest dana każdemu, ale trzeba pamiętać,
że nasz Bóg jest Bogiem ukrytym.
Bardzo łatwo te 'poruszenia', które są Jego głosem, łaską dla nas przeznaczoną
zwyczajnie przegapić.
Jeśli się nie nastawimy na odbiór to nie usłyszymy, że On się do nas zwraca,
bo mówi w ciszy, którą współczesny człowiek zwykł raczej zagłuszać.

I to mnie właśnie zastanawia. Skoro bogom zależy (jak sądzę) na wyznawcach, to dlaczego mówią tak cicho????

Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy?
(Pwt. Prawa 4:7)

Izajasz zaś odważa się powiedzieć:
Dałem się znaleźć tym, którzy mnie szukali, objawiłem się tym, którzy o Mnie nie pytali.
(Rzymian 10:20)

To bowiem, co o Bogu można poznać, jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił.
Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista
Jego potęga oraz bóstwo - stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła,
tak że nie mogą się wymówić od winy.
Ponieważ, choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali,
lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce.
Podając się za mądrych stali się głupimi.
(Rzymian 1:19-22)

Ulubione, 'dyżurne' wersety? W nocy o północy, na pamięć

"Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

(Ew. Mateusza 6,6)

"...aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie."

(Ew. Mateusza 6,18 )

Jego potęga jest widoczna poprzez dzieła a przymioty Jego niewidzialne,
wniosek z tego, że trzeba się trochę wysilić, aby zobaczyć to, co niewidzialne dla oczu.

Niewidzialne przymioty Boga to potęga i bóstwo - oba stają się widzialne dla umysłu,
również tym, którzy Go nie szukali, tym, którzy o Niego nie pytali, gdyż Bóg im to ujawnił,
tak że nie mogą się wymówić od winy.

Jak ja się bronię przed tym żeby nie uwierzyć, dobry Bóg co rusz uświadamia mnie o swoim istnieniu, tyle dla mnie robi, i tylko ja durny się uparłem.

Durnym często się wybacza.

A czy pani Szymborska też była durna?

Gdyby to było tylko kwestią łaski...byłoby prościej i...nudniej.
Konieczne jest jednak współdziałanie człowieka, musi na tę łaskę się 'otworzyć'.
Nie musi jej szukać, Bóg sam do każdego przychodzi, ale nadal uważam, że jego przyjście może pozostać niezauważone.

To wie tylko ona.
Ty sam siebie tak oceniłeś

Dla mnie te wywody autora tematu nic nie mówią. Ja zawsze patrzę na najlepszych i dlatego podaję link taki, wypowiedzi naukowców o istnieniu Boga. A te wypowiedzi autora tego tematu to każdy może napisać
http://potop-exodus.w.interia.pl/stworzenie/mozgi.html

Na istnienie Boga są tylko dwa prawdziwe w pełni doświadczalne i niepodważalne w żaden sposób dowody. Pierwszym dowodem na istnienie Boga jest każdy z nas, każdy człowiek. Drugim dowodem na istnienie Boga jest świat, wszystko co nas otacza i czego możemy doświadczyć.
Zastanówcie się nad tym.

A jakby zadać pytanie niewierzącemu: Czy jeśli zobaczył by Boga to by uwierzył. Myślę, że w większości realizowana byłaby myśl z Pisma "Choćby umarli powstali to nie uwierzą". Z drugiej strony dlaczego ateiści na siłe chcą byc przy swojej racji. Przecież np. ktoś by mi powiedział : jest księzyc Ziemi, a ja bym na siłe mówił, że go nie ma. Ktoś pomyśli albo infantylność albo żądza sprzeczek

Dowodem na istnienie Boga jestem ja sam. Modliłem się za pewnego człowieka i ten człowiek ateista doświadczył cudu. Drugi nie wierzył, teraz do końca nie wierzy ale szuka dalej prawdy. Następna sprawa to Bóg mnie wzywał na pielgrzymce aby przyszedł do Niego do spowiedzi (czułem się nieprzygotowany, choć cały tydzień robiłem rach. sum.) miałem taką myśl, abym przyszedł nie ważne co bym powiedział, nawet nic. Spowiednik powiedział, że obserwował mnie i po wyznaniu moich win mówił do mnie jakby mnie znał parę lat. Obecnie pomimo wielu trudów mam silne pragnienie Boga, pragnienie czynienia dobra, wręcz usilne. To Bóg mi pomaga, jeśli nie on to bym dawno zwątpił. Wiem, że popełniam błędy ale Bóg daje mi siłę