Widzisz, kwestia spojrzenia;].


Można też poprzez bycie dobrym stawać się szczęśliwym... Badania jakieś wykazały, że dobre uczynki wobec innych i ich reakcje na nie poprawiają samopoczucie i podnoszą na duchu. Lekarz leczy się lecząc innych, nawiązując do "lekarzu lecz się sam";].


Mogę powiedzieć tak samo wiarygodnie, że rośliny raczej nie czują.


Do tego trzeba by zagłębić się dokładnie w historię każdej religii. A nie, że widząc pochowane szczątki i jakieś pierdoły stwierdzamy, że człowiek wtedy zaczął w coś nieokreślonego wierzyć. Trza by to przeanalizować, a dziś już takiej możliwości nie mamy.


Cały czas mówisz że prawdopodobieństwo jest nikłe, ale nie podajesz zbytnio argumentów. Poza powyższym rzekomym "ósmego dnia człowiek stworzył boga".


Nie wiem jak z ST, ale NT na pewno był wynikiem objawienia Chrystusa, który faktycznie żył ok. 2000 lat temu. Do tego osoby go spisujące, jak wierzą Chrześcijanie, były natchnione przez Boga, czyli byli Jego narzędziem w spisaniu tego. Na temat tego, że Chrystus był niejako objawieniem jest też parę pozachrześcijańskich, ale mało rozbudowanych treści. Co do ST - nie słyszałem o jakiejkolwiek historii tej części Pisma Świętego.


Dlaczego nie zaufasz? Jak nieznajomemu, który w ważnej chwili, gdy zapomniałaś wziąć siatkę z ziemniakami z tramwaju, obiecuje dogonić ten tramwaj i przynieść Ci je?
Mówisz tak, jakby uwierzenie było niemożliwe. A przecież i w wiele racjonalnych rzeczy naukowcy mogą tylko wierzyć;).

To twierdzenie faktycznie jest dość pewne Tyle, że w żadnym wypadku nie przesądza, czy racjonalizm się nie myli ani też czy wierzący mają duże szanse, żeby się przejechać.



Katolicyzm też nie jest bajką, spytaj na katoliku. Islam też nie jest bajką, spytaj na forum islamu. Buddyzm też nie jest bajką, spytaj na forum buddyzmu (ewentualnie na Forum Wiara ).

To, że umrę to komunał
A coś poza tym?

Mitologie i wierzenia są dziełem człowieka, nie religie.

Kobieta podczas porodu cierpi, i to tak, że mężczyzna by takiego bólu nie wytrzymał (nie wiem jak naukowcy to zbadali, bardzo jestem ciekaw - czy to wg Ciebie łamie charakter, powoduje rozpacz, załamanie i utratę sensu życia?
"Różnie bywa" - czyli negujesz pewien fakt, ale jednocześnie zostawiasz sobie furtkę gdyby jednak coś...no i git

"Łatwo być dobrym, gdy jest się szczęśliwym." Pewnie, że tak - co to za frajda komuś pomóc gdy Cię to nie kosztuję nic. Pomóż komuś gdy sama jesteś w dołku, wali Ci się wszystko na głowę itp...to dopiero frajda

Racjonalista.pl nie jest żadną wyrocznią
Podobnie jak wiara.pl też nie.

Chyba raczej cierpienia, a nie spojrzenia. Oprócz naturalnych predyspozycji człowieka, do znoszenia cierpienia, to jednak cierpienie czasem jest nie do zniesienia.


A więc argumenty:
1. nie ma żadnych dowodów na istnienie Boga
2. wszystko wskazuje na to, że wszechświat mógł powstać sam
3. życie może powstać samoistnie
4. człowiek jest wynikiem ewolucji
5. statystycznie Bóg nie słucha modlitw (umieralność wśród chorych na raka wierzących jest taka sama jak wśród niewierzących)
6. świat jest pełen zła niezawinionego przez człowieka
i można by tak jeszcze wymieniać...

O tak, nie do zniesienia. Np biczowanie Jezusa, droga krzyżowa, ukrzyżowanie...Bóg jednak coś wie o cierpieniu, sam je przeżył.
Łatwiej znieść cierpienie jak się z nim walczy a nie mu się poddaje, nie uważasz? A już z kimś w ogóle lepiej sie znosi przeciwności, nawet te nie do zniesienia.

1. nie ma żadnych dowodów na istnienie Boga
Nie ma też dowodów, że nie istnieje
2. wszystko wskazuje na to, że wszechświat mógł powstać sam
Wszystko wskazuje na to, że mógł też go stworzyć Bóg.
3. życie może powstać samoistnie
Albo nie może, nikt nie stworzył dotąd życia.
4. człowiek jest wynikiem ewolucji
Co nie wyklucza faktu, że praprzodka człowieka i w ogóle wszsytko co nas otacza stworzył Bóg
5. statystycznie Bóg nie słucha modlitw (umieralność wśród chorych na raka wierzących jest taka sama jak wśród niewierzących)
Statystycznie na 4 psy i 2 ludzi mamy po 3,(3) nogi per capita... Kto robił te badania statystyczne, o których mówisz?
6. świat jest pełen zła niezawinionego przez człowieka
Jak to twierdzenie udowodnisz?

I tak dalej można kontrargumentować w nieskończoność..

1. Zgoda.
2. Wszystko? Nic też nie odrzuca możliwości, że Absolut choćby to rozruszał, nadając pierwotne prawa fizyki rządzące światem, mówiąc "hulaj dusza"...
3. No może. Jak aminokwasy na początku drogi ewolucji życia na Ziemi. Mógł to być zupełny przypadek, nie musiał...
4. Mogę przystać;). To też nie zaprzecza jeszcze niczemu, biblijny opis jest metaforyczny i nawet dni nie są dosłowne, opisują niejako etapy. Ale ok.
5. Tyle, że ci wierzący widzą sens w tym raku, czego niewierzący nie widzą... Tyle. Poza tym nikt nie powiedział, że życie jest łatwe, i nikt nie powiedział, że możemy se zażyczyć dłuższego życia... Jakoś tak w NT jest, że kto kocha swoje życie, straci je, a kto je straci, będzie żył na wieki...
6. Nie? Obwinisz Szatana, który jak Bóg, teor. nie istnieje? Człowiek z własnej woli to wszystko robi. Miał czynić se ziemię poddaną to czyni. Widzisz, z jakim skutkiem. Tu też widać ewolucję. Pełna zwierzęcość pod przykrywką wysokiego rozwoju, nie lubię pozytywizmu, ale Zola nieco racji miał.

Przecież wyraźnie chodzi właśnie o to czego człowiek nie robi i na co niema bezpośredniego wpływu np.katastrofy naturalne czy choroby(pośredni mamy od bardzo niedawna i kontrowersyjne jest na ile tkzw.efekt cieplarniany jest efektem naszej działalności) pomijając już fakt, że niema nic sprawiedliwego w cierpieniu za cudze błędy.

Do listy dodałbym jeszcze fakt, że mamy naturalne predyspozycje do pewnych złych zachowań które są a przynajmniej były konieczne do przetrwania w tym świecie samolubność, agresja to wszystko narzędzia ewolucji którą podobno sterował Bóg.

Bardzo, ale to bardzo się mylisz. Cóż... pożyjesz zobaczysz... choć lepiej nigdy.


Ech, źle mnie zrozumiałeś... Miałam na myśli choroby, katastrofy naturalne itp. To wszystko było już na ziemi, zanim jeszcze zeszliśmy z drzew.

Co do reszty i do Spoonmana: oczywiście możesz dawać kontrargumenty, ale po co? Tą polemikę wszyscy dobrze tu znamy, a ja nie dawałam dowodów na nieistnienie Boga, a przesłanki. Poza tym twoje kontrargumenty są często bez wartości (1, 2, 4)- nie będę tego po raz n-ty tłukła. Co do szóstego już udowodniłam, co do 3, to proponuję się zapoznać z literaturą na ten temat. Co do 5 sam możesz sobie zrobić przybliżony, wystarczy wykorzystać sondaże już istniejące na temat wiary i umieralności na raka.

Powiedz mi, jak stwierdzić, że żyje się w prawdzie, zna się prawdę i widzi rzeczy takimi jakimi są? Bo ja nie mam pojęcia czym jest prawda, kiedy się ją osiąga i kiedy widzi się rzeczy takimi jakimi są naprawdę, a nie przez pryzmat własnego światopoglądu.


Och, ja praktykuję buddyzm właśnie po to, aby nic mnie do niczego nie zmuszało. No bo skoro nieprawdopodobieństwo czegoś zmusza Cię do odrzucenia pewnych możliwości wyboru, to oznacza to, że Twój światopogląd ogranicza Twoją wolną wolę.

I w tym miejscu temat się kończy, choć niezbyt optymistycznie dla autorki. Rita,mogę Cię pocieszyć w jednym punkcie, jesli naprawdę dojdzie do tego, to będziesz sie smażyła w niezłym towarzystwie. Nie mówię o mojej skromnej osobie ale o wielu sławnych ateistach - naukowcach , poetach i pisarzach. I nie będziesz się czuła obco wśród nich - sądząc po Twoim pięknym kawałku prozy z postu nr. 1000 który przeczytałem od dechy do dechy.

Wziąłem pod uwagę przykładnych wierzących i najpospolitszych ateistów. Tak dla kontrastu^^(i w sumie w tę przesłankę wmieszałem Twój stosunek do cierpienia, widocznie niepotrzebnie...). Ale jak sama negatywnie się o raku wypowiadałaś, że pozytywów w tym[czy jakimkolwiek; cierpieniu] nie ma, to o czym tu gadać?


No i niech se trwa nadal, jest bardziej zakorzenione w historii Ziemi niż my... Chociaż o tak wielu katastrofach za jednym zamachem, jak to na przykładzie ostatnich paru lat, nie słyszałem... No ale rozumiem.
Czyli sądzisz, że Bóg miałby stworzyć inny świat tak? O innych prawach fizyki, ew. idąc dalej chemii i biologii, by takie przypadkowe zdarzenia nie występowały..? Niestety, wtedy też coś by się mogło zdarzać nie tak, taka już natura... A jeśli twierdzisz, że mógł w ogóle idealny świat zrobić, bez chorób i kataklizmów, to równie dobrze mógł niczego nie stwarzać i po prostu wydzielić nasze dusze z Siebie i tak se zostawić w ciemnym niebie...

O, postu Spoonmana nie widziałem...

Rita, z tymi chorobami, że tak Cię zapytam... Czy Bóg miałby serce zwykłych wierzących traktować lepiej niż zwykłych niewierzących? Albo zwykłych niewierzących gorzej? Choroba nie wybiera...

Faktycznie mógł szczególnie, że przecież o tym właśnie marzycie żyjąc na ziemi ewentualnie o idealnym świecie który nastanie po końcu tego naszego pytanie więc czemu ma służyć nasze życie na tym okrutnym świecie.

Pozwolę się odpowiedzieć, zignorujcie mnie jeśli przeszkadzam.


Wg mnie nie ma takiej możliwości. Dlatego generalnie przyjmuje sie za rzeczywiste to, co jest dla nas wygodne lub konieczne do przeżycia. Ja przyjmuje świat jaki mnie otacza za realny, bo mi tak wygodnie myslec o zależnościach które widzę. Ale w każdej chwili mogę to rozszerzyć np. o to, ze ten nasz świat to taki RPG w jakimś komputerze a ja tu jestem zwykłym NPCem. Byle tylko były ku temu jakieś przesłanki.

Nie marzymy o ciemnym niebie;]. Metaforę tam zawarłem.

Teraz pójdę po najniższej linii oporu.
Dlaczego na okrutnym?
Przecież świat jest cudowny!
Nie dostrzegacie ogromu jego piękna, czy może skupiacie się bezowocnie na cierpieniach tak bardzo, że niczego innego nie zauważacie?
Góry, lasy, jeziora, morze, chmury(też ciekawe widoki każdego dnia), wschody i zachody Słońca, noc i gwiazdy, kwiaty, rośliny ogółem, ptaki, ryby, dzikie zwierzęta, cudowne w smaku pożywienie(tu wymieńcie ulubione;]), zaspokajanie pragnienia czystą wodą po wysiłku, muzyka, dobro które jest w innych ludziach, miłość, piękno sycące w różnych sytuacjach wzrok, bliskość drugiego człowieka... Jeszcze wiele możnaby wymieniać, ale to już by nieco bardziej na siłę było^^'...

No ale wracając do Twojego pytania... osobiście nie wiem, nie chcę zmyślać, poszukam odpowiedzi, może równocześnie z Tobą..

-olfik-, nieco dywagując, jestem skłonny przystać za tym, że życie jest RPG, ale raczej takim MMO;]. Każdy jest bohaterem i NPC'em jednocześnie.

Wracając jeszcze raz do tej wypowiedzi. Po co w ogóle cokolwiek tworzył? Ni w ząb, człowiek tego nie odgadnie. A nuż wyjdzie, że Bóg kablówki nie miał to sobie kosztowny show a'la Truman rozkręcił;].