Seweryn !



W sumie prawada . Gdyby nie popełniane błędy nie odkrylibyśmy zasad tworzących naukę .



W dotychczasowych rozważaniach używałem wyrazu wiara w znaczeniu wiary w boga [ czyli religii ] . Ty zaś mówisz o wierze jako założeniu że czyjś proces rozumowania daje poprawną odpowiedź .



Nie . Najpierw jest wiedza [ dane wejściowe ] , następnie ich obróbka z uwzględnieniem pewnych założeń ] i na końcu wynik , który jest zgodny lub nie z rzeczywistością .



Nic podobnego , ale o tym było wyżej .



Wiara w osiągnięcie sukcesu jest dla mechanizmu nauki zbędna , ponieważ każda odpowiedź jest wartościowa . Nawet jeśli ktoś całe życie nic wartościowego nie stworzy , to jego praca naukowa jest wartościowa o tyle , że wiadomo , że te drogi to ślepe zauki .

Wiara w boga , a wiara w poznawalność otaczającego nas świata to dwie różne rzeczy . Tak różne , że moim zdaniem wykluczające się .

Ddv163 !



Nie neguje wkładu wierzących w powstanie nauki .

Nauka jednak nie jest wiarą , a przynajmniej nie wiarą w boga .



W tym cały problem .
Opieranie rozumowania na wierze , zamiast na faktach prowadzi na manowce . To najistotniejsza wiedza którą można wynieść z myśli scholastycznej .



Wiara jest zupełnie zbędna .
Wystarczą obiektywnie powtarzalne obserwacje i rozum .

Wynikiem pracy scholastyków i ich największym wkładem w powstanie nauki jest stwierdzenie niemożności uzyskania zgodności prawd wiary chrześcijańskiej z rozumem naturalnym.
Metoda (scholastyczna) polegająca na rozwiązywaniu problemów poprzez racjonalne badanie argumentów za i przeciw doprowadziła do negacji idei boga i powstania tego co nazywamy ateizmem .

Ateiści są conajmniej dziwni....kas nie wierzyć w Boga... idiotyzm.

Oksheh !

Zapewniam Cię , że dla ateistów , teista jest kimś równie dziwnym , jeśli nawet nie dziwniejszym .

Nie moge sie z Toba zgodzic. To o czym mowisz - ze przyjecie postawy negatywnej i pozytywnej ma rowny sens - mogloby moze byc prawdziwe przy dowodzeniu tez powiedzmy w matematyce. Niezaleznie od obranej pozycji, tak czy inaczej ostatecznie dojdziemy do prawdy.

Jednakze idea, ze "negujemy teze dopoki nie zostanie udowodniona" to podstawa naszego systemu prawnego jak i naszej codziennej egzystencji. To jest postawa bardziej racjonalna - wyobrazasz sobie sady na zasadzie "Winny poki nie zostanie udowodniona niewinnosc."? To bylaby sytuacja dosc absurdalna.

Mozesz oczywiscie mowic, ze istniejace dowody sa wystarczajace na to aby racjonalnie okreslic, ze Bog istnieje(z czym sie nie zgodze ale przeciez nie zabronie Ci tak sadzic) ale istnieje miazdzaca masa dowodow z zycia codziennego ktora potwierdza jednak, ze postawe negujaca(poki nie zostana dostarczone dowody) powszechnie uznaje sie za bardziej racjonalna.

Wystarczy ci rozum Otóż rozum ogarnia w niewielkim procencie rzeczywistość . Jest to nic nie znaczący ułamek .Cała reszta jest niewiadomą , Rozum wystarcza ci do tego aby żyć , Jednak samo życie jest wielką zagadką . Są różne niewytłumaczalne zjawiska ,choćby fakt rozmowy Ateistów o Bogu w którego nie wierzą.

nie chodzi mi o przekonywanie kogoś albo narzucanie się. wracając do przykładu ziemia nikogo nie musi przekonywać że jest ani nikomu się narzucać, a mimo to ludzie nie wątpią.
nie wiem co by ludzie robili gdyby bóg istniał, a szczególnie gdyby to było tak dla wszystkich oczywiste jak ich własne istnienie.


zakładam że byłeś kiedyś w szkole, a może nadal uczęszczasz. przypomnij sobie więc lekcje polskiego na których do znudzenia rozmawia się i rozprawia o nie istniejących postaciach zmyślonych przez rzesze mniej lub bardziej utalentowanych autorów. i powiedz mi teraz że może o nich dyskutować tylko ktoś kto wierzy w ich... realne istnienie

A co w tym takiego niezwykłego ?Wyrażaj się jaśniej Sewerynie.

Jeszcze 4000 lat temu miałbyś racje ale wiele się ostatnio zmieniło

1.Dla wierzących istnienie Boga jest oczywiste . Powodów dla których Bóg nie ujawnia się może być wiele. Jest we wszechświecie wiele rzeczy zjawisk które nam się nie ujawniają . Jednak sam piszesz że Ziemia jest więc zadaj sobie proste pytanie skąd jest .Jeśli odpowiesz sobie na pytanie skąd wzięło się to z czego Ziemia jest zbudowana (atom) ,to połowa sukcesu. Jednak na razie żyjesz w błogiej nieświadomości i niewiedzy czym jesteś? Więc póki co pozostaje ci WIARA że Boga niema.


1.Szkoła już się skończyła i nie rozmawiamy już fikcji literackiej . Wiele rzeczy jest fikcją . Jednak Ateiści jako niewierzący w krasnale ,ufo czy wróżki nie rozmawiają o nich . Mówią o Bogu częściej niż niejeden Biskup . Ja nie wierzą w jednorożce więc ciągle o nich nie gadam . Jednak .Czy racjonalnie myślący człowiek ,gada ciągle o czymś co według niego nie istnieje? Oczywiści, że nie ,więc nie wiem z czego się śmiejesz?

Jak rozumiem nigdy nie rozmawiasz z znajomymi na temat ksiazek, filmow czy gier. Po co? Te postacie nie istnieja a wydarzenia opisane/pokazane przez nich nigdy sie nie wydarzyly.

Nie. Nie można tego nazwać wiarą w nieistnienie. Jeżeli już to niewiarą w istnienie boga.


Ohhh... a to, że Biblia ma znacznie więcej czytelników niż taki Sapkowski niczego nie zmienia co? Dziwnym by było, gdybyśmy nie starali się szukać co jest prawdą.

ateista to ktoś, kto nie znajdując wspólnego sensu wszystkich religii, stwierdził, że żadna z nich nie ma sensu.

Ateista to człowiek zbuntowany , który odwrócił się od swojego Stwórcy, człowiek niezbawiony od swoich grzechów.

Raczej stwierdził, że niema od kogo się odwracać.

Jakby nie miał od kogo się odwracać , to i nie miałby o kim gadać .
A jeśli ma o kim gadać , to i ma od kogo się odwracać. To jest logiczne więc dla niektórych może być trudne do pojęcia.