Super.Tylko,że nikt nie mówi o stacji kosmicznej,a o kochającej,pełnej miłości istocie.Wrażenia zmysłowe?Kochający lekarze?
I ciągle pytam-co z WIDZENIEM zdarzeń dookoła relacjonowaniem wszystkiego,co sie zdarzyło,gdy dany osobnik był nieprzytomny czy"martwy".
Ponadto niedotlenienie musiałoby wywołac uszczerbki na zdrowiu,tymaczasem ci ludzie wracaja w jeszcze lepszej kondycji niż byli.
Ps.Nie zabieram żadnego stanowiska w tej kwestii,nie bronie,nie atakuje.Szukam jedynie obustronnych argumentów.

O ile wiem to takie rzeczy widza głównie chrześcijanie...

Jedni je widzą, a inni nie mogąc ich dostrzec tylko o nich rozmawiają .

Tak jak pisałem, istnienie elementów otoczenia, które podczas tych doświadczeń są zgodne z faktami, z tym co się działo, wynikają z tego, że dana osoba dalej odbiera bodźce z otoczenia. Wie więc co się dzieje na sali operacyjnej, co mówią lekarze itd
Nie wie jednak nigdy tego, czego nie mogła doświadczyć. Lekarze z intensywnej terapii np kładli różne przedmioty na lampach, tak, że pacjent nie mógł ich zobaczyć. I żadna osoba, która podczas śmierci klinicznej rzekomo "latała" nad sala NIGDY o tych przedmiotach nie wspominała.

Wręcz przeciwnie.W superklasyku Raymonda Moody'ego"Zycie po życiu" ludzie mówią o doświadczeniach z wędrówek,na jakie sobie pozwolili...
"Wyfruwali" poza szpitale ,patrzyli na swoich sąsiadów...

No nie wiem czy takie zbieżne. Słyszałem tez kiedyś relację, w której ktoś mówił, jak to widział we własnej osobie Jezusa i diabła - takiego wiesz, czarnego, płonącego, z różkami
Jakoś na Life after Life nic o diabełku nie było...

Tak bo gdy spotykają tą kochajacą i pełna miłości istote, to wtedy rzeczywiście (gdy wracają do życia) zostają chrześcijanami. Jest wiele świadectw ludzi niewierzących albo żyjących niemoralnie, którzy spotkali Jezusa w tym "przedsionku zaświatów" i zmienili swoje życie. Najbardziej chyba znane teraz jest swiadectwo pani doktor Glorii Polo.

Mówisz o Moodym?Tam było kilka relacji o "drugiej stronie medalu"...
Poczytaj i pomysl,co cie czeka ATEISTO ha ha ha

Znane sa relacje osób , które wspominały o rzeczach o których nie mogły wiedzieć nie mając kontaktu wzrokowego . Dr Rajmond Moody udokumentował 100 takich przypadków.

Nigdy nie jest tak, że ci ludzie "podróżują" w miejsca, których nie znają, choćby z obrazków czy z opisów w literaturze.
Tak jak pisałem, gdyby pacjenci unosili się ze swoimi duszami nad salą, to by widzieli obiekty na lampach.
Tak samo jak marzenia senne, tak samo te przeżycia są ściśle związane z ludzkimi doświadczeniami, z ich wiedzą.

no hay banda;
"Lekarze z intensywnej terapii np kładli różne przedmioty na lampach, tak, że pacjent nie mógł ich zobaczyć. I żadna osoba, która podczas śmierci klinicznej rzekomo "latała" nad sala NIGDY o tych przedmiotach nie wspominała'

No to powiedz mi skąd ci lekarze wiedzieli,że pacjent nie umarł,tylko akurat przeżywa smierc kliniczną?
A po drugie,pacjent umiera,a oni kłada przedmioty na lampach?
Skąd to wziąłeś,jeśli mozna spytać..?

A ilu z nich żyło w jakiejś nie chrześcijańskiej kulturze?

Przedmioty były umieszczane wcześniej.

Znane są przypadki wielu ateistów nawracających się po przeżyciach związanych ze śmiercią kliniczną. Wielu z nich było wcześniej 100% ateistami którzy nawet nie rozmawiali o Bogu.

no hay banda,
"Przedmioty były umieszczane wcześniej"

A,to oni wiedzieli,że pacjent będzie umierał i jeszcze,że doświadczy smierci klinicznej?

Albo wywoływali u niego...To by sie dopiero Hipokrates oburzył