romulus, nie wszystko co powstalo na przestrzeni tysiecy lat jest juz w internecie. Czasem trzeba wziac do reki ksiazke wydana na papierze.
Dodalabym wrecz, ze nie jest prawda, ze jezeli czego nie ma w internecie, to ten tekst nie istnieje.

Romulusie,
Jak pisałem nie sądzę by "Konstytucje apostolskie" były w sieci - więc mogę Ci podać link na adres najbliższego Seminarium Duchownego gdzie będziesz mógł w bibliotece się z nimi zapoznać.
(Są one zresztą w niektórych afrykańskich Kościołach pierwotnych częścią kanonu)
Myślę że możesz się o nie spytać swoich współwyznawców, gdyż lubią z nich cytować wyrwany fragment: „O Panie Wszechmogący, Ty stworzyłeś świat przez Chrystusa, ustanawiając sabat na pamiątkę, dlatego w Twym dniu dajesz nam odpoczynek od prac naszych w celu rozmyślania o Twoim Zakonie” (oczywiście fragmentów przeze mnie zacytowanych nie cytują )

Barnabo skoro jesteś taki wierny pisarzom to ja ci też zacytuję trochę tekstów. Lecz dla mnie i tak najważniejsza jest Biblia.

Pierwsze wzmianki o niedzieli sięgają połowy II w. po Chr. i pochodzą od Justyna Męczennika ( 100-167 ). Oto, co na temat
niedzieli powiedział ten chrześcijański pisarz: "W dniu zwanym Dniem Słońca odbywa się zebranie
wszystkich razem, z miast i ze wsi, w jednym miejscu. Czyta się pamiątki apostolskie lub pisma prorockie. (...)Potem...
przynoszą chleb, wino i wodę, przełożony zanosi modlitwy... udziela i rozdaje każdemu z tego. (...) W dniu Słońca zaś
schodzimy się razem, ponieważ jest to pierwszy dzień, w którym Bóg...stworzył świat, a także ponieważ Jezus Chrystus,
nasz Zbawca tego dnia wstał z martwych.

Jak wynika z wypowiedzi Justyna, niedziela - zwana przez niego "Dniem Słońca" - nie była dniem w ścisłym znaczeniu
świętym, w dniu tym odbywały się jedynie nabożeństwa eucharystyczne na pamiątkę zmartwychwstania Pańskiego.
Ponadto święcenie niedzieli nie polegało na wstrzymaniu się od pracy, lecz przede wszystkim na braniu udziału
w nabożeństwie eucharystycznym. Potwierdza to ksiądz W. Zaleski: "Już Didache i św. Justyn mówią o święceniu niedzieli
przez wysłuchanie Mszy św. ... Synod w Elwirze (w r. 300) nakazuje wysłuchanie Mszy św. pod grzechem ciężkim.
Tertulian kilka razy wspomina o obowiązku słuchania Mszy św. w niedzielę.... Niedziela ma początkowo charakter kultu
paschalnego: "Konstytucje Apostolskie z IV wieku podają jedynie Zmartwychwstanie Pańskie jako pierwszą przyczynę
wyróżnienia niedzieli. Dochodzimy więc do wniosku, że w pierwszych swoich początkach niedziela w chrześcijaństwie
ma charakter kultu paschalnego.

Niedziela w tym czasie nie zastępowała soboty, gdyż ta była nadal święcona, nie była też dniem odpoczynku.

Ks. Adam stwierdza: "Początkowo chrześcijańska niedziela była jedynie dniem kultu, przy czym sabat zachowywano także.
Pierwszy dzień po szabacie miał swoją specyfikę. Prace przerywano tylko na czas zebrań religijnych"
(Rozmowy niedokończone Tygodnik Powszechny z dnia 11.VII.1965r.).

W połowie II w. po Chr. kult niedzieli nie był powszechny, nie obejmował całego Kościoła. Ks. W. Zaleski, wybitny znawca
przedmiotu, stwierdza autorytatywnie w tej sprawie: "Nie od razu zapewne zdobyła sobie ona (tj. niedziela) we wszystkich
gminach kościelnych prawo obywatelstwa, ale od Konstantyna Wielkiego jest już zjawiskiem powszechnym".
Fakt, że niedziela dopiero od czasów Konstantyna Wielkiego, a więc w IV w. po Chr., stała się "zjawiskiem powszechnym"
dowodzi, że kult niedzieli rozwijał się stopniowo pod względem czasu i przestrzeni, że podlegał swoistej ewolucji kultowej.

Justyn Męczennik, który pierwszy wspomniał o nabożeństwach niedzielnych, pisał swą Apologię w Rzymie w połowie II w.
po Chr. (ok. r.155) i jako świadek swego otoczenia przedstawia w niej przede wszystkim stan praktyk religijnych z terenu
Rzymu i metropolii rzymskiej.
Nabożeństwa niedzielne nie były więc powszechną praktyką całego chrześcijaństwa; stwierdzenie to ma olbrzymie znaczenie
historyczne i pozwala na ustalenie miejsca i czasu powstania kultu niedzieli. Dodać też trzeba, że niedziela nie nazywała się
w tym czasie "dniem Pańskim", lecz wyłącznie "dniem słońca". Gdyby nazywano ją powszechnie "dniem Pańskim", Justyn
tak by ją określił. Widocznie nic nie wiedział o niedzieli jako Dniu Pańskim, choć łączy ją z pamiątką zmartwychwstania.

Zwolennikami wywyższania niedzieli jako "dnia słońca", pierwszego dnia tygodnia i rzekomej pamiątki zmartwychwstania
Jezusa byli - oprócz Justyna - Barnaba (nazywa on niedzielę "dniem ósmym"), Klemens Aleksandryjski i inni. Od nich
pochodzą pierwsze wzmianki o kulcie niedzieli.

Obok Rzymu, innym - a właściwie chronologicznie pierwszym - ośrodkiem propagującym niedzielę była Aleksandria.

Równolegle z protegowaniem niedzieli pojawiły się w Kościele rzymskim tendencje zmierzające do obniżenia autorytetu
soboty. Właśnie Rzym pierwszy zaprzestał darzyć ją należytym poważaniem i czcią. Wyrazem negatywnego stosunku
do biblijnego dnia odpoczynku było przekształcenie tego dnia, z dnia radości na dzień smutku i żałoby, a to przez
wprowadzenie sobotnich postów, stanowiących rytualne przygotowanie do niedzieli, podnoszonej do godności dnia radości
i szczęścia.

Tak więc pierwszym Kościołem, który zaprzestał święcenia dnia sobotniego był kościół Rzymu. Kościół stołecznego miasta
cezarów. Tezę tę potwierdzają Sokrates z Konstantynopola i Sozomen.


Pierwsze autentyczne wzmianki o kulcie niedzieli.

Pierwszy bezsporny dowód zgromadzania się w niedzielę na nabożeństwa eucharystyczne - i to jedynie w metropolii
rzymskiej - daje Justyn Męczennik w swej "Apologii" skierowanej do Antoniusa Piusa ( 138-161 ) i całego narodu rzymskiego.
Jednakże niedzieli nie nazywa Justyn "dniem Pańskim", o czym juz pisałam, ale nazywa ją "dniem słońca". W tym okresie,
do połowy II w. po Chr. niedziela miała wiele określeń, lecz nigdzie nie występuje jako "dzień Pański".

Pierwszy natomiast autentyczny dowód nazywania niedzieli "dniem Pańskim" występuje, w apokryfie Ewangelii Piotra,
pochodzącym z drugiej połowy II w. po Chr. Od tego czasu coraz częściej na określenie "dnia słońca" przyjmowana
będzie nazwa "dzień Pański". Jako uzasadnienie przytacza się zmartwychwstanie Pańskie, a nie akt ustanowienia
święta przez Chrystusa czy apostołów, albo też autorytet Biblii.

Święcenie niedzieli nie wywodzi się z ustanowienia Bożego i o tym nigdy
nie wolno nam zapominać.Ksiądz J. Wierusz-Kowalski napisał: „Sobota dla wielu chrześcijan długo jeszcze miała charakter święty dnia sabatu” Liturgika, s. 177. Teolog anglikański More pisze następująco: „Pierwotni chrześcijanie otaczali sabat wielkim szacunkiem
i spędzali ten dzień modląc się i słuchając kazań. Bez wątpienia praktykę tę przejęli od samych apostołów”
(patrz: S.C. Hayne, From Sabbath to Sandey, s. 42).


Atanazy: „W dzień sabatu spotykamy się razem nie dlatego żebyśmy byli pod wpływem judaizmu ...aby w sabat wielbić Jezusa, który jest Panem sabatu”(patrz Origenes, Contra Celsum, V.8,22; Atanazy Wielki, Homilia de Semente 23:144).

Augustyn pisał: „Dzień Pański został przyjęty w chrześcijaństwie”(mowa o pierwszym dniu tygodnia). Zwróćmy uwagę na zwrot ‘przyjęty w chrześcijaństwie’. Jakby to implikowało w sobie wszystkich chrześcijan. Ale czy tak było?. Sokrates Scholastyk pisze: „Mimo, że wszystkie kościoły na całym świecie mają nabożeństwo co tydzień w sabat, to chrześcijanie w Aleksandrii i Rzymie, na podstawie jakiejś starodawnej tradycji, zaprzestali tego.”(patrz Ep.55 u Migne, Par. lat. 33,212; Socrates Scholastyk, History of the Church, księga 5:22).

Biskup rzymski Sylwester (314-335) nakazał w sobotę post, zaś Innocenty I (401-417) uczynił go w tym dniu obowiązkiem.(5) Rozciągając post na sobotę kolejni papieże przenieśli radosne elementy święta sabatu na niedzielę, aby uczynić ją popularniejszą wśród chrześcijan.
538 - Podczas synodu w Orleanie, Kościół rzymski wydał bardziej rygorystyczne prawo niedzielne niż edykt Konstantyna z 321 r. zakazując w niedzielę wszelkich prac.(7) Prorok Daniel zapowiedział, że odstępcza moc religijna poważy się w średniowieczu na zmianę IV przykazania Bożego, a więc tego, które wiąże się z czasem: "Będzie zamierzał zmienić czasy i Prawo" (Dn.7:25). Kardynał J. Gibbons przyznaje to otwarcie: "Oczywiście, Kościół katolicki twierdzi, że zmiana sabatu na niedzielę była jego dziełem."(8)

595 - Papież Grzegorz I jako pierwszy nakazał represje wobec chrześcijan święcących siódmy dzień tygodnia - sobotę, a wielu z nich żyło między innymi w Alpach oraz na Wyspach Brytyjskich, gdzie długo nie sięgała moc Kościoła rzymskiego.(10)

1441 - Sobór florencki wydał formalny zakaz obchodzenia soboty, jako dnia świętego.(21) Sobota święcona była przez wielu chrześcijan jeszcze w XV wieku (jak wynika m.in. z zapisków soboru w Bergen(22)), zwłaszcza przez waldensów i anabaptystów, a za ich sprawą przez wielu chrześcijan m.in. na terenie Czech, Moraw, Słowacji i Śląska.(23)
ttp://www.ultramontes.pl/katechizm_rzymski.htm

Polecam TOM III, Katechizmu Przeczytajcie cały rozdział poświęcony SOBOCIE. Katechizm przyznaje, że Biblia mówi wyraźnie o sobocie, jako o dniu świętym...
Ponadto muszę stwierdzić że pocichacu ominołeś pozostale moje wypowiedzi czekam na odpowiedz.I jeszcze raz podkreślam że najbardziej interesuje mnie Biblia.A Biblia mówi Pamiętaj o dniu sabatu.

Sorry, namieszałem odpowiadając na dwa zarzuty pochodzące z różnych pism.
Więc jeszcze raz, zeby uporządkować co namieszałem:

ZARZUT 1 :
Sokrates Scholastyk napisał w "Historii Kościoła":
"Bo podczas gdy we wszystkich Kościołach na obszarze całej ziemi w sobotę każdego tygodnia odprawia się tajemnicę mszy świętej, duchowni w Aleksandrii i w Rzymie na podstawie jakiejś starodawnej tradycji uchylili się od tego.
To Prawda - bo wówczas odprawiano nabożeństwa zarówno w sobotę jak i w niedzielę. Oto cytaty z tejże "Historii Kościoła":
"Co tydzień więc, gdy tylko wypadały dni świąteczne, mianowicie sobota i niedziela, kiedy to odprawia się zazwyczaj po kościołach nabożeństwa, oni gromadzili się w krużgankach [...]"
To najwyraźniejszy fragment, ale są i inne:

"Był to dzień sobotni, i Ariusz spodziewał się, że nazajutrz znajdzie się razem z innymi w kościele; ale wyrok sprawiedliwości zawisł nad hardym zamysłem Ariusza."
W tekście o odstępcy "dzień niedzielny" jest dniem świątecznym, przeciwieństwem dnia pokuty:
"Uczył również, że trzeba zerwać z przestrzeganiem postów nakazanych przez Kościół, a pościć w dni niedzielne."
Również w opisie wydarzeń nieprzyjemnych:
" A ten następnie wraz z mnóstwem żołnierzy uzbrojonych do boju i z mieczami w rękach oraz łukami gotowymi do strzału, w samą niedzielę urządził napad na ludzi.
Skoro zaś znalazł nieznaczną ilość pogrążonych w modlitwie [wiernych] — bo większość z powodu późnej pory zdążyła się już rozejść do domów — żołnierze jego dopuścili się tak haniebnych czynów, jakich można się było po nich spodziewać."
"Od kościołów zaś nic dla siebie nie przyjmował, oprócz dwóch bochenków chleba w niedzielę, które przynosili wierni". (chodzi oczywiście o panes benedictionis, dosł. „chleby błogosławieństwa" ofiarowane przez wiernych. Część ich przeznaczano, jak dziś hostię, do konsekracji, część służyła za pożywienie duchowieństwu. Chleb ten dzielił biskup.)


ZARZUT 2:
w „Konstytucjach Apostolskich” (koniec IV wieku) czytamy „O Panie Wszechmogący, Ty stworzyłeś świat przez Chrystusa, ustanawiając sabat na pamiątkę, dlatego w Twym dniu dajesz nam odpoczynek od prac naszych w celu rozmyślania o Twoim Zakonie”
Owszem, ale wcale dzieło to nie przedkłada soboty nad niedzielę - podobnie jak Sokrates mówi o świętowaniu obu dni:
„Przede wszystkim w sobotę i w dzień zmartwychwstania Pana, czyli w niedzielę, udawajcie się pilnie do kościoła, aby oddać cześć Bogu, który wszystko stworzył przez Jezusa, który posłał Go do nas pozwalając, by cierpiał i którego wskrzesił z martwych” .
„Niech niewolnicy pracują przez pięć dni, a w sobotę i w niedzielę niech mają wolne, aby w kościele uczyć się czcić Boga. Uważamy bowiem, że szabat zawiera naukę o stworzeniu, a niedziela o zmartwychwstaniu”.
Nie ma przy tym wątpliwości że "dzień Pański" to niedziela:
„Świętujcie zatem w szabat i dzień Pański, gdyż jeden jest wspomnieniem stworzenia, a drugi zmartwychwstania.”
Jednak pismo to nie zrównuje soboty i niedzieli - przeciwnie:
„Aby ludzie nie mieli żadnego pretekstu do usprawiedliwienia swej ignorancji, ustanowił szabat jako wolny od zajęć, aby nawet jedno grzeszne słowo w siódmy dzień nie wyszło z ich ust. Szabat jest bowiem odpoczynkiem stworzenia, doskonałością wszechświata, poszukiwaniem Prawa i dziękczynieniem Bogu za wszystko, co dał człowiekowi. Niedziela jednak jest większa niż to wszystko, gdyż przedstawia samego Pośrednika, Opiekuna, Dawcę Prawa, Sprawcę Zmartwychwstania, Pierworodnego całego stworzenia, Boże Słowo i Człowieka, narodzonego z Maryi bez udziału mężczyzny, który żył święcie, został ukrzyżowany pod Poncjuszem Piłatem, umarł i powstał spośród umarłych. Niedzielny dzień, o Władco, wzywa nas do dziękczynienia za to wszystko”.

Dla mnie też.
Dlatego tak ważne jest jak odczytywali Słowo Boże Ci co żyli wtedy i słuchali apostołów i ich uczniów - a nie CI co przeczytali Biblię kilkanaście wieków później i myślą że wiedzą lepiej od nich...

To nieprawda. Cytowaliśmy tu już Didache (współczesną Pismu Świętemu) a także wzmianki z Biblii.

Nic takiego z tekstu nie wynika.
Nic takiego z tekstu nie wynika.
CO "potwierdza" ?
To że trzeba być na Mszy Świętej w niedzielę. Z pewnością nie potwierdza wniosków jakie - zapewne za zborową broszurką - usiłujesz mu przypisać.
Do dzisiaj ma.
I jaki w tym argument na Twoje tezy ?!!

Jak wynika z tekstów przytoczonych przeze mnie w poprzednim mailu, święcono również szabat, uważając go jednak za "mniejsze święto" i zachowując nazwę "dzień Pański" dla niedzieli.
Z obu przytoczonych przeze mnie dokumentów z epoki wynika coś całkiem przeciwnego.

[Wyrwanych wypowiedzi dwu księży nie komentuję. Po pierwsze księży jest dużo i zawsze znajdziesz jakąś wyrwaną wypowiedź, a my tu rozmawiamy o faktach. Po drugie, pogadamy jak przyjmiesz WSZYSTKIE tezy tych księży, bo na razie posługujesz się tylko tymi ich wypowiedziami które są CI wygodne
Zresztą obaj księża mówią o pierwszych latach chrześcijaństwa, kiedy to nawet prawda o niekonieczności obrzezania nie była powszechna w Kościele.]
Nie dowodzi, bo nie ma takiego faktu - to kłamstwo rozpowszechniane przez Adwentystów i Świadków Jehowy.
Na szczęście przytoczyłam także inne świadectwa z innych terenów...
Kompletnie nieuzasadnione twierdzenie.
Co za bzdura.
Niedziela jest nazwana "dniem Pańskim" już w Didache. W poprzednim mailu przytaczałem "Konstytucje Apostolskie" gdzie wyraźnie oddzielono szabat od dnia Pańskiego-niedzieli:
„Świętujcie zatem w szabat i dzień Pański, gdyż jeden jest wspomnieniem stworzenia, a drugi zmartwychwstania."

...mniej więcej się zgadza, choć lista jest dłuższa.. Innymi słowy wszyscy pisarze wczesnochrześcijańscy, którzy na ten temat pisali, byli "zwolennikami wywyższenia niedzieli"
Piszesz tak, jak by byli inni, ktorzy "nie byli zwolennikami" niedzieli

(Dalej następują dywagacje bez żadnego wsparcia w świadectwach, po prostu luźne bajania autora. Nie ma powodu ich nawet komentować)

Kolejna nieprawda.
Justyn Męczennik napisał nie tylko "Apologię" ale i dziełko "Do Kościoła w Magnezji". Oto cytat:
„Tak więc nawet ludzie żyjący dawniej w starym porządku rzeczy doszli do nowej nadziei i nie zachowują już szabatu, ale obchodzą dzień Pański , w którym to przez Jezusa Chrystusa i przez śmierć Jego także i nasze życie wzeszło jak słońce”
Jak widzisz Twoje zborowe broszurki albo kłamią, albo są niekompetentne.

Pisałem już wyżej o Didache, gdzie niedziela nazywana jest "Dniem Pańskim", cytowałem Justyna - który wbrew dezinformacjom Twoich zborowych broszurek pisał o Dniu Pańskim, i to całkiem wyraźnie.
Dorzucę więc jeszcze Klemensa Aleksandryskiego:
„A zatem dzień siódmy [sobota] ogłoszony został jako dzień odpoczynku oraz przez powstrzymanie się od zła stał się czasem przygotowania do dnia stanowiącego prapoczątek stworzenia świata [niedziela], stając się dla nas dniem odpoczynku, zaś istotowo to dzień samego początku świata (...) Od tego dnia świeci nam pramądrość i poznanie”
„[Chrześcijanin] wypełnia przykazanie zawarte w Ewangelii i czyni ten dzień dniem Pańskim, w którym odrzuca wszelką myśl złą (...) w ten sposób czcząc w sobie zmartwychwstanie Pana”/Kobierce/

Jak już pisałem (i dowiodłem tekstami) przez pewien czas spotykano się zarówno w sobotę jak i w niedzielę, uważając jednak niedzielę za ważniejszą. Patrz poprzedni mail.

Dokładnie tak.Po co powtarzasz argumenty, które zostały już rozniesione w puch cytatami z innych miejsc tego samego dzieła ?
Rozumiem że przepisujesz jakąś broszurkę, ale przynajmniej myśl przy przepisywaniu !
[Dalsze dywagacje pomijam bo naprawdę Twoje dowodzenie że niedziela nie jest świętym dniem chrześcijan na podstawie tego ze Kościół we wczesnych wiekach pisał że właśnie dniem świętym jest to już przekracza nawet moje poczucie humoru....]

Witam Barnabo .
Nie wiem dlaczego podajesz i fałszujesz wypowiedzi autorów .wkładasz wypowiedzi w usta osób które je nie powiedziały żeby obronić wiarygodność niedzieli.



Nie napisał tego Sokrates Kłamstwo


KOLEJNE Kłamstwo
"Tak więc nawet ludzie żyjący dawniej w starym porządku rzeczy doszli do nowej nadziei i nie zachowują już szabatu, ale obchodzą dzień Pański, w którym to przez Jezusa Chrystusa i przez śmierć Jego także i nasze życie wzeszło jak słońce" (Ignacy Antiocheński, List do Kościoła w Magnezji 9:1)12) Św. Ignacy (?107) pisze: "Tak więc nawet ludzie żyjący dawniej w starym porządku rzeczy doszli do nowej nadziei i nie zachowują już szabatu, ale obchodzą Dzień Pański, w którym to przez Jezusa Chrystusa i przez śmierć Jego także i nasze życie wzeszło jak słońce" (Do Kościoła w Magnezji 9, 1).Cytuj:


A tu kolejne kłamstwo.

Wiesz Barnabo i ty na podstawie tych kłamstw chcesz bronić niedzieli .Wybacz ale nie mam ochoty sprawdzać twoich wszystkich tekstów.Jeśli chcesz prowadzić dyskusję to przemyśl to.
Tekst do przemyślenia dla ciebie.

List Jakuba 1-(22) A bądźcie wykonawcami Słowa[Bibli], a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie. (23) Bo jeśli ktoś jest słuchaczem Słowa[Bibli], a nie wykonawcą, to podobny jest do człowieka, który w zwierciadle przygląda się swemu naturalnemu obliczu; (24) bo przypatrzył się sobie i odszedł, i zaraz zapomniał, jakim jest. (25) Ale kto wejrzał w doskonały zakon [Przykazania]wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą; ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.
nawiasy to mój dodatek.

1.
Romulusie, wyjaśniłem dokładnie porządkując zarówno teksty z Sokratesa, jak i z Konstytucji. Masz rację - co jasno przyznałem po zauważeniu pomyłki w autorstwie - że Konstytucji nie napisał Sokrates, jednak wykazałem Ci cytatami z obu dzieł (i obu autorów) że oba nie pozostawiają wątpliwości co do święcenia niedzieli.
Natomiast zarzut jakobym "fałszował wypowiedzi autorów" to zwykłe oszczerstwo.

Pomyliłem się co do autorstwa pism(i sprostowałem...), zaś Ty pomyliłeś się co do tego że rzekomo mówią o nie świętowaniu niedzieli (i nie chcesz tego przyznać...).
Więc ostrożnie ze słowem kłamstwo, bo to nie ja tu mijam się z Prawdą...


2.
Co jest kłamstwem ?
Czy Justyn Męczennik nie napisał Do Kościoła w Magnezji ?
A może nie ma tam, w rozdziale 9 słów które zacytowałem ?
Specjalnie dla Ciebie szerszy fragment:
"Nie dajcie się zwodzić obcymi naukami ani starymi baśniami bez żadnego pożytku. Jeśli bowiem dzisiaj jeszcze żyjemy według prawa żydowskiego, wyznajemy, że nie otrzymaliśmy łaski. Tak więc nawet ludzie żyjący dawniej w starym porządku rzeczy doszli do nowej nadziei i nie zachowują już szabatu, ale obchodzą Dzień Pański

3
Dziękuję za ten cytat.
Pozwoliłem sobie pogrubić słowa "w doskonały zakon [Przykazania]wolności" (choć nie wiem skąd wziąłeś owo "przykazanie" w nawiasie - niczego takiego tam nie ma, nie wiem dlaczego dodajesz swoje słowa do tekstu Biblii...)

Otóż "doskonały zakon" (czy, w innych tłumaczeniach, "doskonałe Prawo") to w NT bynajmniej nie Prawo Starotestamentowe.
Oto dowód:
"Gdyby więc doskonałość została osiągnięta przez kapłaństwo lewickie, lud bowiem otrzymał Prawo, oparte na nim, to po co było potrzeba ustanawiać jeszcze innego kapłana na wzór Melchizedeka, a nie na wzór Aarona?
Ze zmianą bowiem kapłaństwa musi też nastąpić zmiana Prawa.
Ten zaś, o którym się to mówi, należał do innego pokolenia, z którego nikt nie służył ołtarzowi.
Wiadomo przecież, że nasz Pan wyszedł z pokolenia Judy, a Mojżesz nic nie wspomniał o kapłanach z tego pokolenia.
Jest to jeszcze bardziej oczywiste i wskutek tego, że na podobieństwo Melchizedeka występuje inny kapłan, który stał się takim nie według przepisu prawa cielesnego, ale według siły niezniszczalnego życia.
Dane Mu jest bowiem takie świadectwo: Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka.
Zostaje przeto usunięte poprzednie Prawo z powodu swej słabości i nieużyteczności.
Prawo nie dawało niczemu pełnej doskonałości,
było jednak wprowadzeniem tylko lepszej nadziei, przez którą zbliżamy się do Boga.
Tym więcej, iż stało się to nie bez złożenia przysięgi. Gdy bowiem tamci bez przysięgi stawali się kapłanami, Ten właśnie przez przysięgę Tego, który do Niego powiedział: Poprzysiągł Pan, a nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki.
O tyle też Jezus stał się poręczycielem lepszego przymierza."/Hbr 7,11-22/

4
Świadectwa wczesnochrześcijańskie to "kłamstwa" ? Wszystkie ?!!![b]
Wszyscy pisarze wczesnochrześcijańscy się zmówili ?

5

Cytuj:

Wybacz ale nie mam ochoty sprawdzać twoich wszystkich tekstów.

[b]Nie dziwię się że "nie chcesz sprawdzać moich tekstów" - bowiem kwestionują całą Twoją wiarę.
Wszystkie są prawdziwe (nawet jeśli pomieszałem w jednym z dzieł autora, co zresztą natychmiast po zauważeniu sprostowałem).
Natomiast Ty przepisałeś z jakiejś broszurki fragmenty, ja zaś udowodniłem że są wyrwane z kontekstu i CAŁE teksty mówią co innego niż sugerujesz (a raczej Ci którzy te broszurki pisali).

Nie potrafisz podać (Ty, ani autorzy broszurek jakie cytujesz) [u]ani jednego tekstu starochrześcijańskiego mówiącego przeciw niedzieli[/size]

Aha, żebyś nie myślał że ominąłem:



Jeszcze raz, bo sprawiasz wrażenie jakbyś nie rozumiał co napisałem.
Najpierw zacytujmy co było w Filippi:
(11) Odbiwszy od lądu w Troadzie popłynęliśmy wprost do Samotraki, a następnego dnia do Neapolu,
(12) a stąd do Filippi, głównego miasta tej części Macedonii, które jest [rzymską] kolonią. W tym mieście spędziliśmy kilka dni.
(13) W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie - jak sądziliśmy - było miejsce modlitwy. I usiadłszy rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły.
(14) Przysłuchiwała się nam też pewna "bojąca się Boga" kobieta z miasta Tiatyry imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła.
(15) Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem, poprosiła nas: Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu - powiedziała - to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim! I wymogła to na nas./Dz 16,11-15/

Czyli głoszący przybyli do Macedonii (rzymskiej kolonii) i w szabat wyszli nad rzekę gdzie (jak sądzili) było miejsce modlitwy.
Kogo ? Oczywiście osób wyznających judaizm, bo Rzymianie wszak nie modlili się w szabat.
I rzeczywiście, znaleźli Lidię którą Pismo określa mianem "bojąca się Boga" - czyli określeniem stosowanym w NT do osób wyznających judaizm nie będących etnicznymi Żydami (patrz określenie to zastosowane do setnika Korneliusza w Mt 10,1-2).

Taki był zresztą zwyczaj ewangelizatorów - wchodzili do miasta i dyskutowali najpierw w miejscowej synagodze z Żydami i "bojącymi się Boga" : "Czekając na nich w Atenach, Paweł burzył się wewnętrznie na widok miasta pełnego bożków.Rozprawiał też w synagodze z Żydami i z bojącymi się Boga i codziennie na agorze z tymi, których tam spotykał."/Dz 17,16-17/

Takich opisów jest więcej - Dz 13,42 ; /Dz 13,44/ Dz 16,13/;/Dz 17,1-2/;/Dz 18,4/
Fragmenty te łączy jedno – wszystkie dotyczą sytuacji gdy apostołowie wchodzą do synagog (zgoda: synagog lub miejsc modlitwy judaistów) gdzie w szabat gromadzą się wierni judaistyczni i korzystając z tego faktu opowiadają o Chrystusie.

Inaczej brzmią wzmianki w Piśmie dotyczące zebrań chrześcijańskich:
„W pierwszym dniu po szabacie, kiedy zebraliśmy się na łamanie chleba, Paweł, który nazajutrz zamierzał odjechać, przemawiał do nich i przedłużył mowę aż do północy.”/ Dz 20,7/

„Niechaj pierwszego dnia tygodnia każdy z was coś odłoży według tego, co uzna za właściwe, żeby nie zarządzać zbiórek dopiero wtedy, kiedy przybędę.” / 1 Kor 16,2/

Witaj Barnabo .Czytałem ten tekst ale nie zaóważyłem że ty napisałeś sprostowanie sorry ale to dlatego że nie sprostowałeś do końca .
Bo dalej piszesz.Podałeś powyżej że ten tekst rownież napisał Sokrates a jest to cytat z konstytucji apostolskich.
A ponadto w następnym poście piszesz tak,przytaczasz mój post tj.

I następnie piszesz tak.
Coś tu nie tak.

Ponadto Sokrates żył w 4 wieku i pisząc swoje dzieło napisał że chrześcijanie w Aleksandri i Rzymie święcą niedziele a pozostali w sobotę.Konstytucje Apostolskie taż pochodzą z przełomu miedzy rokiem 380 a 450 tak że wiadomo że w tedy obchodzono niedzielę i sobotę i wtedy już niedziela była nazywana dniem Pańskim.

Wybacz ale ani jedno ani drugie nie napisał Justyn Męczennik tylko IGNACY Antiocheński Biskupem Rzymu
I znowu podajesz teksty nie tego autora.


A dalej w 8 rozdziale l.do Hebrajczykow pisze jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku, który zbudował Pan, a nie człowiek. (3) Albowiem każdy arcykapłan bywa ustanawiany, aby składał dary i ofiary; dlatego jest rzeczą konieczną, żeby i ten miał co ofiarować. (4) Otóż, gdyby był na ziemi, nie byłby kapłanem, skoro są tu tacy, którzy składają dary według przepisów zakonu; (5) służą oni w świątyni, która jest tylko obrazem i cieniem niebieskiej, jak to zostało objawione I bynajmniej tu nie chodzi o zakon 10 przykazań tylko o zakon ceremonialny skladanie ofiar na ołtarzu,gdyż Chrystus raz na zawsze złożyl siebie wo ofierze za nasze grzech.
A co jest zakonem wolności.Gdyby wszyscy przestrzegali przykazań Bożych to nie musiał byś wychodząc z domu zamykać drzwi ,zostawiając samochód nie musiał byś go zamykać ,idąc w ciemne miejsce nie musiał byś się bać.I wiele innych przykładów można przytoczyć .I dlatego jest to ZAKON WOLNOŚĆI.Wiec nie ma mowyo rezygnacji z przykazań ani o tym aby człowiek mógł ingrować i zmieniać coś przy nich.

Jeśli byś chciał wiedzieć to utwierdzają moją wiarę.Czterdzieści parę lat wierzyłem to co ty ,ale jestem wdzięczny Bogu że otworzył mi oczy
Ponadto nadal nie odniosleś się do tego.

A piszę ci jeszcze raz że w wykipediach jest napisane co ten tekst znaczy.W Dziejach Apostolskich określana jako "bojąca się Boga" (określano tak pogan nawróconych na monoteizm, którzy nie wypełniali wszystkich przepisów Prawa Mojżeszowego). Urodziła się w Tiatyrze w Azji Mniejszej. Wyrabiała i sprzedawała purpurę w Filippi i Macedonii. Purpura była tkaniną luksusową, którą chętnie nosili Rzymianie jako część ubioru; uważa się, że była osobą dosyć zamożną.

Około roku 55 do Filippi zawitał Paweł z Tarsu, nazywany Apostołem Narodów. Pod wpływem jego nauk Lidia wraz ze wszystkimi domownikami przyjęła chrzest. Gdy usłyszała o Chrystusie Ukrzyżowanym uwierzyła słowom Pawła i, jak mówi Pismo Święte, Pan otworzył jej serce na działanie łaski.
Czy ty nie widzisz co jest napisane kim jest osoba bojaca się Boga i nigdzie tam nie pisze o synagodze.Lidia byla poganką nawruconą.W Dziejach Apostolskich określana jako "bojąca się Boga" (określano tak pogan nawróconych na monoteizm, którzy nie wypełniali wszystkich przepisów Prawa Mojżeszowego)..Sprawdzaj to co piszesz

Nic podobnego - to pisałem pierwotnie, a w sprostowaniu podałem zupełnie inne 3 teksty Sokratesa Scholastyka - o takie:


Romulusie, zlituj się - przytoczyłem CI na ten temat najstarsze teksty wczesnochrześcijańskie jakie istnieją - z I i II wieku. Sokratesa to wyciągnąłeś Ty.

Tak, masz rację.
Tylko.. podałeś tekst Ignacego i ja odpowiedziałem tekstem Ignacego.
Więc niezależnie kto z tych dwu napisał obie rzeczy, merytorycznie zbiłem skutecznie Twój cytat i udowodniłem że autor był za niedzielą, Prawda ?
Inna rzecz że jestem roztrzepany z tym myleniem autorów... ale którego bym tekstu nie podał, któregokolwiek autora - będzie on sławił niedzielę

Ale skoro chcesz Justyna, to proszę, oto Justyn:
"Niedziela jest dniem w którym się jako Kościół gromadzimy, ponieważ to pierwszy dzień tygodnia i w nim właśnie Jezus nasz zbawiciel powstał z martwych" - ("Św. Justyn - Apologie", apologia I, rozdz. 68).

"Czy innego zarzutu przeciwko nam nie podnosicie, drodzy przyjaciele, jak tylko ten, że nie żyjemy według zakonu, że na wzór przodków waszych ciała naszego nie obrzezujemy i szabatów, jak wy, nie zachowujemy?" - ("Św. Justyna, filozofa i męczennika dialog z Żydem Tryfonem", dialog 10:1).

"Przy każdym posiłku naszym wielbimy Stwórcę wszechświata przez Syna Jego, Jezusa Chrystusa i przez Ducha Świętego w dniu zaś zwanym Dniem Słońca odbywa się zebrania w jednym miejscu wszystkich razem i z miast i wsi. (Tu następuje opis chrześcijańskiego nabożeństwa) ... Zgromadzenie zaś nasze dlatego odbywa się w niedzielę, ponieważ to pierwszy dzień, w którym Bóg przetworzył ciemności oraz materię i uczynił świat, ponieważ Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, tego samego dnia zmartwychwstał. W przeddzień bowiem Dnia Saturna został ukrzyżowany, a nazajutrz po tym dniu, to znaczy w niedzielę, objawił się apostołom i tę im podał naukę" - ("Św. Justyn - Apologie", apologia I, rozdz. 67:3-7).


Przykro mi, ale to Twoje dywagacje - które kłócą się w oczywisty sposób z tekstem Listu do Hebrajczyków, przypominam:
"Ze zmianą bowiem kapłaństwa musi też nastąpić zmiana Prawa.
Ten zaś, o którym się to mówi, należał do innego pokolenia, z którego nikt nie służył ołtarzowi.
Wiadomo przecież, że nasz Pan wyszedł z pokolenia Judy, a Mojżesz nic nie wspomniał o kapłanach z tego pokolenia.
Jest to jeszcze bardziej oczywiste i wskutek tego, że na podobieństwo Melchizedeka występuje inny kapłan, który stał się takim nie według przepisu prawa cielesnego, ale według siły niezniszczalnego życia.
Dane Mu jest bowiem takie świadectwo: Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka.
Zostaje przeto usunięte poprzednie Prawo z powodu swej słabości i nieużyteczności.
Prawo nie dawało niczemu pełnej doskonałości,
było jednak wprowadzeniem tylko lepszej nadziei, przez którą zbliżamy się do Boga.
Tym więcej, iż stało się to nie bez złożenia przysięgi. Gdy bowiem tamci bez przysięgi stawali się kapłanami, Ten właśnie przez przysięgę Tego, który do Niego powiedział: Poprzysiągł Pan, a nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki.
O tyle też Jezus stał się poręczycielem lepszego przymierza."

CO więcej, List do Galacjan dokładnie mówi do kiedy obowiązywało Prawo ST:
„Na cóż więc Prawo? Zostało ono dodane ze względu na wykroczenia aż do przyjścia Potomka, któremu udzielono obietnicy; przekazane zostało przez aniołów; podane przez pośrednika.”/Gal 3,19/

Więc nie przekładaj swoich dywagacji nad Pismo, zwłaszcza że cały czas werbalnie twierdzisz że jest dla Ciebie najważniejsze.


Jakim cudem, skoro są sprzeczne z tym co twierdzisz ?
Chyba że jak fakty sprzeciwiają sięTwoim przekonaniom, to tym gorzej... dla faktów

Odniosłem się - w następnym mailu.
Oj czytaj zanim odpowiesz

Naprawdę sprawiasz wrażenie jakbyś nie rozumiał co się do Ciebie pisze.
Porównaj to co napisałeś z moim tekstem:
Napisałeś to co ja napisałem - że była wyznawczynią judaizmu (bo przecież nie chrześcijanką !)
Czy to była synagoga czy inne miejsce modlitw, nieważne - ważne że zbierali się tam judaiści i dlatego ewangelizatorzy przyszli tam w sobotę.
I tak robili w każdym mieście, zaś - jak przytoczyłem - spotkania chrześcijańskie były w niedzielę.
Tak więc oddaję Ci swoją radę "Sprawdzaj to co piszesz"

W sobotę Bóg odpoczął, dlatego powstał z grobu w niedzielę aby nie naruszyć szabatu. Z resztą Bóg nie zmienił Prawa i Proroków, jak szabat był ustanowiony przez Boga dniem odpoczynku to to prawo nie uległo zmianie.
A i pytanie do grona czczącego Chrystusa w Niedzielę. Czy Chrystus nie jest Bogiem? Tak jak postanowił ustanawiając dniem świętym szabat, tak swojego zdania nie zmienił. Wszak sam Chrystus przestrzegał przed ucieczką w szabat w czasie "potopu"? Jak myślicie dlaczego ten dzień wyróżnił i zabronił tego? Czy zmienił zdanie i ustanowił potem niedzielę aby nie uciekać podczas niej w dzień zagrożenia?

1/ Jest Panem także szabatu - Mar 2:28 bt Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu».
i mógł robić co chce - Luk 6:1 bt W pewien szabat przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i wykruszając je rękami, jedli.

2/ nie zmienił lecz wypełnił jego sens Mat 5:17 bt Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.

3/ ale było aktualne w swojej formie jedynie do przyjścia Jezusa - Gal 3:19 a bt Na cóż więc Prawo? Zostało ono dodane ze względu na wykroczenia aż do przyjścia Potomka

Dobre !
Rzeczywiście ekstremalnie potraktowany zakaz pracy - powiem to mojej żonie gdy będzie jutro chciała bym wstał z łóżka
Błędne rozumowanie - identyczne "rozumowanie" można by przeprowadzić że "nie zmienił zdania więc należy się obrzezywać" Nie w czasie "potopu" tylko w czasie zburzenia Jerozolimy (ok 70 roku) . Niczego nie zabronił - tylko mówił by się modlić by to nie był szabat - i gdybyś przez chwilę się zastanowił jak wyglądałaby ucieczka w kraju w którym większość to Żydzi wypełniający maniakalnie zakaz pracy w szabat (łącznie z zakazem przejścia więcej niż ok. 400 metrów, z zakazem przygotowania i podania jedzenia, zakazem podróży w szabat w ogóle) to byś wiedział czemu uciekać w szabat jest niedobrze. Nie, zrobił to z zupełnie innych powodów.