Rozpaczy wynikającej z czego?

Rozpaczy spowodowanej uczuciem ulotności życia, braku stabilizacji w świecie.

Tak, Weinberg dobrze wyartykułował tę pustkę. Widać, że bardziej światli ateiści doskonale zdają sobie sprawę z tego, że w gruncie rzeczy nie mają żadnej dobrej odpowiedzi na sprawę poruszoną w tym wątku, poza " ponurą satysfakcją ". Nie bardzo tylko rozumiem, skąd miałaby się brać ta satysfakcja. W gruncie rzeczy przypomina mi to trochę nietzscheańską krytykę chrześcijaństwa - mamy satysfakcję z tego, że jesteśmy tacy słabi i ubodzy, i tak mężnie potrafimy to znosić..

Nie zrozumiałś, jak mi się wydaje, Nietzschego (chyba, że przytoczysz argumenty). Według niego ludzie tworzący chrześcijaństwo właśnie nie potrafili stanąc w prawdzie co do swej nędzy, dlatego musieli się zemścić na dostojnych i możnych tego świata wmawiając światu, że ta nędza, słabość i ubóstwo jest właśnie tym, co podoba sie Bogu, a potęga, bogactwo, szczęście, sława, są przeszkodą do królestwa.

Ja wiem, jak to oceniał Nietzsche, ale chodzi o istotę problemu: " jesteśmy nędzni, ale może nie jest tak źle ".

Myślę, że to coś w rodzaju - uważam, że Boga nie ma, uważam, że to prawda i wybieram trudną prawdę, od prostej mrzonki.

I ten wybór " trudnej prawdy " polega na poczuciu humoru i codziennych przyjemnościach ? Czy to jest wybór trudnej prawdy, czy raczej łatwiejszych złudzeń ( bo faktem jest, że do bycia wierzącym zdecydowanie nie wystarczy humor, sztuka, i codzienne przyjemności ) ?

Johnny ja tak nie napisałem, Weinberg też tak nie napisał, wręcz wyraźnie wyartykułował, że może to tylko troszeczkę zagłuszyć egzystencjalny ból. Poza tym jako najbardziej kojącą określiłbym sztukę

Hmmm, ja znam jeszcze lepsze zagłuszacze egzystencjalnego bólu, ale to już nie dyskusja na to forum

I jak to było w pewnej książce - później tymi zagłuszaczami zagłuszać ból powstający ze stosowania ich

Ale skoro życie polega wyłącznie na zagłuszaniu bólu spowodowanego życiem, to może nie warto żyć ?

Hehe - Tak się boję śmierci, że się zabiję

A gdzie ja poruszam temat strachu przed śmiercią ?

Nie warto żyć czyli szukać sensu życia?

Jeżeli się uprzednio założy, że sens życia nie istnieje, to oczywiście nie warto go szukać. Jeżeli się wierzy, że sens życia jednak istnieje, to z kolei jest oczywiste, że warto go szukać.