A znasz takich ludzi, którzy nie cenią swojego życia?

Tak, całkiem sporo można ich spotkać np. w żłobku, dzieci nie narodzone nie cenią niczego bo często nie mają jeszcze nawet mózgu. Z resztą nie do końca widzę co to ma wspólnego...

To obejrz dokument "Niemy krzyk" - zobaczysz jak płody uciekają przed narzędziem abortera.
Instynk życia jest najsilniejszym instynktem wszystkich istot żywych.
Tylko frustrat, człowiek w najgłębszej depresji, odrzuca życie.
Chrzescijanin wierzący w życie wieczne tym bardziej ceni to doczesne, bo jego jakość przesądza o dalszym naszym losie.

Alus!
Już chyba każdy wie, że "Niemy Krzyk" to manipulacja. Bynajmniej są tam fałszerstwa i niedomówienia...
http://www.aborcja_2004.republika.pl/niemy_krzyk.htm

Są już tematy o aborcji w każdym razie na pewnym etapie rozwoju człowieka nie ma jeszcze mowy o samoświadomości, uczuciach czy świadomych wyborach moralnych.

chyba jednak nie mówiliśmy o "odrzucaniu" (które w domyśle jest pewną decyzją) ale po prostu "nie cenieniu" a to może się wiązać po prostu ze zbyt małymi(czy zgoła żadnymi) możliwościami umysłowymi, które nie pozwalają na pełne zrozumienie takich pojęć. Nie wiem po co wspominasz o instynkcie.

Dlatego np. 70 letni starzec ma większe szanse na zbawienie ale i potępienie niż umierający 24 latek, a pół roczne dziecko to już w ogóle kwestia otwarta czy ma jakiś los, jesli tak to ma pewnie największe szanse na niebo bo nie dopuściło się jeszcze świadomie żadnych grzechów. I tu pojawia się pytanie po co jest właściwie to całe życie doczesne skoro równie dobrze mogłoby go praktycznie nie być (jak np. w wypadku aborcji czy naturalnego poronienia).

To spróbój pominąć ten etap w rozwoju i mieć potem samoświadomość, uczucia i świadome wybory moralne.

ale w jakim celu?

Tylko dla zwolenników aborcji.....nie powielaj ich kłamstw.
Na kanale Discovery kilkakrotnie emitowany jest dokument o rozwoju człowieka od zapłodnionego jajeczka do porodu.
Obejrzyj kiedy, a będziesz zszokowana informacjami co i jak odczuwa zarodek, płod, na wszystkich etapach rozwoju.

Jeśli Peter wykorzystuje teraz w tym czasie tragedię tych którzy zginęli w tej katastrofie i ich rodzin by "dokopać" wierzącym, by zagiąć kogoś w dyskusji to rzeczywiście byłoby to żenujące.
Jeśli jednak jest to próba odpowiedzi sobie na pytanie o plany Boga względem ludzi, które zrodziło się w duszy Petera to mozna było z zadaniem tego pytania odczekać trochę nim wypalą się zgliszcza.
Jak w innym wątku pisałem zadając pytania w sposób obraźliwy, napastliwy bardzo często nie uzyskuje się odpowiedzi, a stąd później mylne mniemanie, że nikt nie mógłby mi na nie odpowiedzieć.
Bóg zajmuje się losem człowieka, pragnie dla każdego szczęścia nieba. Czy można powiedzieć że nie znamy celu działania Boga? Myslę że celem jest Królestwo Boże i nasze w nim zjednoczenie z Chrystusem i tyle.
Za kilka dni gdy minie czas na zadumę i refleksję, może przyjdzie również czas na podzielenie się wśród ludzi wnioskami przemyśleń o sens dopuszczenia przez Boga do tragedii tych osób i ich rodzin, nas Polaków którzy z racji polsości czujemy się współbohaterami dramatu? Choć pewnie nie w wątku "Bóg sie popisał" z całą niestosownością i celowościa "dotykania".... bo jeśli nawet założyciel nie miał intencji to tak formułując pytanie na takim forum wielu "dotyka".
Odniosę się tylko do kwestii Jana Pawła II i zamachu na niego. Gdyby kula zamachowca uśmierciła papieża, była by to wina zamachowca i tych, którzy go do tego czynu nakłonili. Ponieważ jednak ze wględu na plany Boga dla Świata, dla Polski, dla Królestwa Niebieskiego i ze względu na to jak wielu ten cud miał umocnic w wierze Bóg Jana Pawła II ocalił. Za to jako polacy i jako chrzescijanie Bogu dziękujemy.

Dokładnie... dla wierzących życie doczesne, ma znacznie mniejsze znaczenie niż życie po śmierci.
A jeśli ktoś kocha życie doczesne? Ma wtedy podstawić łeb pod topór bo Bóg mu mówi, że nie ma znaczenia jego wiek, przeżyłeś swoje wg. mojego planu i tyle, a to że Ty chcesz żyć to już mnie nie obchodzi?



Wydaje mi się, że jednak ma...

Dla zbawienia nie musi mieć. Można przeżyć kilka lat i zostać kanonizowanym, a mozna przezyć wiek i nic dobrego dla siebie i innych nie zdziałać. Choć osobiście chciałbym by każdemu dano szanse wyboru przeżycia własnego życia na swój sposób, by zbrodnie, zabójstwa, wypadki, katastrofy sie nie zdarzały. Zaznaczam przy tym że moje chcenie obejmuje więcej: chciałbym byśmy wszyscy byli szczęśliwi, byśmy wszyscy doświadczali pełni miłości, byśmy wszyscy poznali pełnię prawdy ale też chciałbym, zeby "nic na siłę ...."

Nie wiem czemu ma byc roznica miedzy katastrofa a skrobanka(z Waszego punktu widzenia). Przeciez Bog moglby spowodowac zawal u podchodzacego do pacjentki lekarza.

Banał oderwany od rzeczywistości.


99,9% ludzi kocha swoje życie doczesne...ale każdy umrze...i zawsze oceniało się będzie, że za wcześnie.

Doprawdy?
A to ciekawe, że ciągle słyszę w tv od kapłanów wszelkich szarż, że w skrócie "pracujemy na to co będzie później", stąd mój poprzedni wniosek.

Doprawdy
"Pracujmy na przyszłość" nie znaczy odpuśćmy doczesność.
Jak można cenić życie wieczne nie ceniąc życia jako takiego.