To ma sens.
Ale czy jeśli ktoś nie chce osobiście kontaktować się ze swoim proboszczem ponieważ chce uniknąć konfrontacji i nie dopuścić do podniesienia adrenaliny, może wysłać list w którym oświadczy, że przestał być katolikiem, ale nie przestał być chrześcijaninem?
Czy to wystarczy?

Nie wiem czy jest to dopuszczalne w procedurze kościelnej.Nawet jeśliby to nie wystarczyło i niezbędna byłaby twoja obecność (ze względów formalnych),
to prawdopodobnie niektórzy księża zrobiliby to zgodnie z wolą apostaty - korespondencyjnie.
Byłyby to jednak (jak myślę) wyjątki.

Proszę poczytać świadectwa osób, które w taki sposób postanowiły załatwić tą sprawę - cały proces trwał miesiącami,
a i do kurii trzeba było wysłać pismo z zapytaniem, czy aby poprzednie pismo dotarło i czy jest rozpatrywane.
//dochodzi do tego korespondencja na linii probostwo-kuria, więc sprawa może jeszcze bardziej się przedłużać

Nawet jeśli byłoby to dozwolone (dokonanie "zaocznej" apostazji),
to i tak polecam udać się osobiście do kancelarii.
Jeśli ksiądz będzie robił problemy przy rozmowie i próbie wytłumaczenia swojej woli przez apostatęi,
to tym bardziej może to zrobić z korespondencją listową - schowa dokumenty do szuflady i
ani widu, ani słychu o odpowiedzi w sprawie sytuacji interesanta.

Dziękuję serdecznie!

O tym jest inny temat, do którego linkt jest nawet na tej stronie. Ja od siebie powiem tylko tyle, że chrzeczenie niemowląt jest niestety ustosunkowane nawet prawnie, ale jak dla mnie nie ma to sensu. Wejść do kościoła można mając 2 miesiące. Aby wyjść to już 18 lat.



Dla Ciebie. Dla mnie to zerwanie kontaktu z KRK w sposób formalny. Takie coś jak zmycie grzechu pierworodnego z mojej duszy nie miało miejsca. Było to jedynie ochlapanie zimną wodą, co było pewnie dla mnie jako małego dzieciaka średnio przyjemne.



Nie jest chrzczony. Musi złożyc wyznanie wiary i biskup musi z niego ściągnąć ekskomunikę, którą poniekąd sam apostata na siebie nałożył (to mi się akurat w apostazji najbardziej podobało )





No niestety musisz iść osobiście. Dlatego jest to conajmniej śmieszne. Musisz wysłuchać tego co ma do Ciebie powiedzenia Twój proboszcz. Najczęściej (z tego co w internecie czytam) to robi on niemożliwe problemy albo wręcz unika spotkania. Zdażają się księża którzy bezproblemowo załatwiają sprawy, ale ze świeczką takiego szukać póki co. Całą drogę masz opisaną w linku poniżej

Jakby ktoś chciał się dowiedzieć w jaki (ciężki i niesprawiedliwy jakby nie patrząc) sposób odejść od Kościoła najlepiej niech zapozna się z tym dokumentem:
http://www.episkopat.pl/?a=dokumentyKEP&doc=2008929_0

Jakby jeszcze księża stosowali się do tej procedury to by nie było tak źle.


Ostatnio jakoś mniej na forum wchodziłem z braku czasu... A apostazję od września mam już za sobą.
Pozdrawiam.