Bywają różne wiary, jednak ta biblijna jest pewnością. A że każda pewność wymaga dowodu, to i biblijnie wierzący takowy posiada, tyle że jest to dowód innego rodzaju niż naukowy.
Istotniejszym problemem wydaje się nie to, że Ty takiej wiary jeszcze nie doświadczyłeś, lecz to, że uparcie odrzucasz możliwość jej istnienia. Stąd niejako bez dowodu na brak dowodu osądzasz wiarę innych.

Mamy Nowy Testament, w tym ewangelie i listy św. Pawła. Widzimy w nich, że Jezus był kimś wyjątkowym, nauczycielem pełnym mocy i mądrości Słowa. Uwierzytelnił (udowodnił) swoją tożsamość szeregiem cudownych uzdrowień i innych spektakularnych czynów. Miał moc w swoim nauczaniu. Wreszcie - po swojej męczeńskiej śmierci zmartwychwstał. Jeśli to nie jest dla Ciebie adekwatny dowód, to co nim by było?

Ponieważ jest to - wiara. Kiedy człowiek zdobędzie dowody, to wiara przejdzie w pewność i doświadczenie bezpośrednie, twarzą w twarz, ale to raczej już po przejściu / odejściu z tego świata.



Nie, to nie świadczy o ich nieracjonalności, to świadczy o ich wierze, a przede wszystkim o ich miłości do Boga. Załóżmy że przyjmiemy na chwilę takie porównanie - żołnierz wierzy że oddając życie za ojczyznę, jego ofiara przyniesie innym dobro, korzyść. On kocha Ojczyznę. Poświęca się dla niej. Święci poświęcali swoje życie dla Boga ponieważ tak Boga pokochali że byli w stanie oddać za Niego życie.

Człowiek czasem jest w stanie oddać życie a nawet więcej, dla świecidełek, to tym bardziej dla Boga jak najbardziej można.



Nie można porównywać świętych Kościoła którzy oddawali życie dla Boga z miłości do Boga i ludzi, z islamskimi terrorystami. Święci Kościoła przebaczali swoim katom, islamscy terroryści zabijają innych ponieważ nie podzielają ich przekonań. Nie ma w tym miłości do Boga i do ludzi. Chory fanatyzm, nienawiść - to nie miłość.

A sekty, gdzie ich członkowie popełniają zbiorowe czy też pojedyncze samobójstwa, to także nie ma nic wspólnego z oddawaniem życia dla Boga i innych, któremu ma przyświecać miłość.

Niektórzy ateiści (chociaż on by się nazwał ultymitsą) jak Schellenberg rozróżniają wiarę na różne podkategorie. Min. na wiarę - przekonanie. Idąc tym tropem rozumowania woara przekenonanie daje pewność podmiotowi do prawdziwości twierdzeń. Ergo, mówienie o dowodach w przypadku pewności jest bezzasadne

Dawno cie nie było Equuleuss

Bramin
moge wrzucić następne artykuły. Co to da- następny ban?

Chcialem zwrocic uwage na powszechne uzycie slowa "dowod" na tym i innych forach. Czy zgodzisz sie ze mna ze we wszelkich dyskusjach, a szczegolnie swiatopogladowych, uzycie tego slowa jest bez sensu? Odpowiedz prosze.
Np z powodu roznicy w przyjetych zalozeniach.
W konkluzji aby Twoje wypowiedzi traktowac powaznie daruj sobie "bez adekwatnych dowodow"

Robaczek

dlaczego? Chyba w obieraniu światopoglądu dowód jest istotny.

Przeoczyles: np z powodu roznicy w przyjetych zalozeniach.

Dowód jst prawdziwy bez względu na założenia. No chyba że jak Goedel przyjmujesz założenia od czapy, żeby wynik oczekiwany wyszedł. No ale wtedy jest "dowut".
Wybawiony

a umiesz to udowodnić?
Swołocz

czyli że ktoś coś napisał to jest dowód? Uważasz że Zeus istnieje?

Tak samo to, że ktoś poświęca za coś życie nie czyni tego prawdziwym. Ludzie za różne rzeczy, róznych bogów umierali.
W czasie chrystianizacji Grenlandii jedną kobiete rozebrano do naga i ciągnięto po kamieniach aż umarła. Za swoich animistycznych bogów. Potem zresztą wyrżnieto cała wioske.

Czyli p i nie p. Odkryfcze.

Jak pisałam - zalożenia do niczego, dowód do niczego.

Wiesz, Jezus był realnie istniejącą osobą. W tym twierdzeniu polegam na miażdżącej większości specjalistów zajmujących się tym tematem. A Zeus?

Łatwo Ci jest jednym gestem podważyć Nowy Testament, bo "to że ktoś coś napisał, to nie jest dowód". Ale to nie takie proste. Nowy Testament jest najlepiej przechowaną w różnych odpisach dokumentacją określonego ruchu religijnego ze starożytności. Sokrates jest chyba słabiej udokumentowany. Ewangelie powstały ok. 35 - 50 lat po opisanych wydarzeniach. To stosunkowo krótki odstęp czasu (gdy np. porównać go do czasu spisania kanonu życia i nauk Buddy - 400 lat). Nie widzę powodu, dlaczego nie zaufać tym przekazom.

Jest oczywistą brednią jakoby istniały jakieś suche fakty (czyt. dowody). Zjawiska są interpretowane zależnie od obserwatora i przyjmowanych zalozeń/pogladow. Jeden obserwując dane zjawisko/wydarzenie dojdzie do innych wniosków np. w przypadku początku wszechświata

A jak już mówiłem. Skończcie ateiści się licytować kto ma więcej na sumieniu bo kiepsko na tym wyjdziecie

Swołocz

Z tego co wiem nikomu nie udało się tego udowodnić. Prawdopodobnie to legendy o jakimś kaznodziei, może o kilku bo imie było popularne.
Ale dobrze- Mahomet. Ten istniał na pewno, w odróżnieniu od Jezusa. Jest bogiem?
Quinque

znowu. To lepiej popaść w solipsyzm, nieczgo nie być pewnym, położyć się i umrzeć.
Bardzo słaby pomysł na podważanie metody naukowej.

Zapoznaj się z informacjami w internecie na temat Jezusa historycznego, w szczególności tego czy istniał. Wtedy Twoja wiedza ulegnie zmianie.

Nawet muzułmanie nie uważają go za Boga. Dlaczego ja miałbym go za takiego uważać?

PS: dlaczego walczysz z religią? W jaki sposób nacisnęła Ci na odcisk?