nie mieszajmy pojęć..
mamy prawo potępiać grzech i nazywać go złem.
jest to definitywnie - poniżanie jakiegoś typu zachowań.

Właśnie, brak szacunku, a bez niego daleko nie zajedziecie we współczesnym świecie. Wasz największy błąd i zło to stawianie się ponad drugim człowiekiem.

Dobre mi miłosierdzie, które wykpiewa i szydzi ze wszystkich nie-katolików! Wasza "katolicka miłość do bliźniego" jest owiana bardzo złą sławą i jak widać nie bez powodu.

Nie dostrzegam "miłosierdzia" w brutalnym ostrzeżeniu o potępieniu. Twój wpis to nic innego jak brutalny przykaz werbunku do jedynie słusznej religii, przy pomocy szantażu groźbami potępienia. Tak ja to widzę, a jeśli nie rozumiesz to trudno.

@piok333
Może Ty nie rozumiesz znaczenia słów kpina i szyderstwo, jednak twój wpis jest delikatnie mówiąc co najmniej przeciwny pokojowym światopoglądom nie-katolików. Nie dostrzegam "miłosierdzia" w brutalnym ostrzeżeniu o potępieniu. Twój wpis to nic innego jak brutalny przykaz werbunku do jedynie słusznej religii, przy pomocy szantażu groźbami potępienia. Tak ja to widzę, a jeśli nie rozumiesz to trudno.

Czy mozna mowic o brutalnym przykazie werbunku do uzywania GPS

Bardzo słuszna uwaga. Być może rzeczone zwidy użytkownika Mike29 wynikają z niezrozumienia natury implikacji.

Ale chyba kazdy z nas ma jakies "zwidy" i slyszy jakies "glosy".

Przynależność do Kościoła rozpoczyna się w momencie przyjęcia sakramentu chrztu świętego, poprzez który człowiek staje się chrześcijaninem, a więc kimś podobnym do Chrystusa. „Ochrzczony, wszczepiony w Chrystusa przez chrzest, upodabnia się do Niego. Chrzest opieczętowuje chrześcijanina niezatartym duchowym znamieniem (charakterem) jego przynależności do Chrystusa. Znamienia tego nie wymazuje żaden grzech, chociaż z powodu grzechu chrzest może nie przynosić owoców zbawienia” (KKK 1272). Przynależność do Kościoła wynika więc z przyjętego chrztu, którego skutkiem jest właśnie podobieństwo do Pana Jezusa. Ono decyduje o włączeniu ochrzczonego w społeczność Kościoła. Świadome i dobrowolne zerwanie społeczności z Kościołem jest grzechem śmiertelnym (por KKK 817 i 2089). Grzech ten nazywa się apostazją. Ma on miejsce poprzez przyjęcie innej religii, całkowite zanegowanie transcendencji dokonane w formie prywatnej lub też publiczne, czyli formalne oświadczenie wystąpienia z Kościoła.

Grzech apostazji polega na świadomym i dobrowolnym odrzuceniu - wynikającego z chrztu - obowiązku „wyznawania przed ludźmi wiary, którą otrzymali od Boga za pośrednictwem Kościoła, i uczestniczenia w apostolskiej i misyjnej działalności Ludu Bożego” (KKK 1270). Wiara nie jest przecież sprawą prywatną. Choć jej wyznawanie ma wymiar osobisty, zachowuje przy tym charakter publiczny. Zerwanie więzi z Kościołem jest równoznaczne z wyparciem się wiary, która „(...) potrzebuje wspólnoty wierzących. Każdy wierny może wierzyć jedynie w wierze Kościoła” (KKK 1253).

Grzech wystąpienia z Kościoła jest skierowany przeciwko kościelnej wspólnocie. Jest on jednakże w istocie grzechem przeciwko samemu Chrystusowi. Chrystus Pan żyje bowiem w swoim Kościele. „Stając się członkiem Kościoła, ochrzczony »nie należy już do samego siebie« (1 Kor 6,19), ale do Tego, który za nas umarł i zmartwychwstał. Od tej chwili jest powołany, by poddał się innym i służył im we wspólnocie Kościoła, by był »posłuszny i uległy« (Hbr 13,17) przełożonym w Kościele, by ich uznawał z szacunkiem i miłością” (KKK 1269). Dokonujące się w akcie apostazji w sposób formalno-prawny zerwanie więzi z Kościołem, nie powoduje jednak zerwania więzi sakramentalnej, zapoczątkowanej na chrzcie świętym. Przez grzech zostaje ona jedynie osłabiona. Można powiedzieć, że zerwanie to dokonuje się w sposób całkowicie jednostronny (ze strony człowieka). Podobieństwa do Chrystusa nie jest jednak w stanie wymazać żaden grzech, nawet grzech apostazji, choć z jego powodu zbawienie człowieka staje się wątpliwe (por. KKK 1272).

http://www.katecheta.pl/nr/exempla_trah ... c_sie.html

Zdeformowany obraz prawdy często stoi u podstaw negacji pewnych rzeczywistości.

Na pewno. Tylko czy jest ktos kto nie ma zdeformowanego obrazu prawdy?

Przychodzi mi na myśl Jezus Chrystus, wcielony Bóg

Tylko czy jest ktos kto nie ma zdeformowanego obrazu prawdy?

Ale mamy jeszcze Maryje.