Nie bardzo. Zakładam, że są tacy, co wiedzą lepiej. Napisałem jak to wygląda w moich oczach, czego chyba nie ma potrzeby przy każdym zdaniu twierdzącym zaznaczać?



Tak. Np. uważanie się za zwierzchnika wszystkich chrześcijan, a w wypadku niektórych papieży - za zwierzchnika całego świata. W ogóle cała koncepcja podział chrześcijan na kler i utrzymujących ich świeckich nie ma żadnego uzasadnienia w naukach Jezusa.

BTW -Czy apostołowie byli grupą księży? Jak to widzicie?

Owszem, są tacy, co wiedzą lepiej - na przykład my. Więc lepiej i konstruktywniej by było dla ciebie głosić swój "punkt widzenia" wśród takich, jak ty.

Niestety, nie podzielam tej Twojej opinii. Mocno powątpiewam, czy będąc zaangażowani w tę hierarchiczną strukturę, której góra wmawia Wam, że wiara w zasadność tej hierarchii waży na zbawieniu, jesteście w stanie rzeczowo ją ocenić.

Jako niezaangażowany religijnie w tę "strukturę" nie jesteś jej w stanie w ogóle ocenić z punktu widzenia, który byłby istotny dla nas, wobec czego twoje opinie są dla nas w praktyce nic nie warte.

Zatem, fajnie, że ustaliliśmy konsensus zamiast się dalej nawzajem męczyć. No, chyba że ktoś z Was - tj. Twoich "nas" - nie podziela Twojego zdania w kwestii wartości opinii ludzi z zewnątrz.

Cieszę się, że od dzisiaj nareszcie przestaniecie nas tutaj zamęczać.



Niech się ujawni, chętnie spróbuję go przekonać, że nie ma racji.

Naprawdę tego nie wiesz?

No i gdzie tu błąd?
W jakim sensie "w wypadku niektórych papieży". Którzy uznawali się za "zwierzchników" a którzy nie?
Jak rozumiesz sformułowanie "zwierzchnik"?

Jednak sam wyżej zauważyłeś, że jednak apostołowie stanowili jakąś osobną grupę.

Wolałbyś widzieć Kościół jako stado bez pasterza? A może jakiś luźny zbiór bez ładu składu. Drażni Cię jedność w Kościele i jego uporządkowanie? Dlaczego?

Nie wiem o co Ci chodzi. Czasami piszesz z sensem, ale czasami wpadasz w jakąś taką zajadłość, więc może, jeśli chcesz, to odpowiedz: czy jesteś wierzący? jeśli tak to jakiego wyznania?

Nazwałbym się, gdybym musiał, otwartym agnostykiem. W ateizmie razi mnie brak wyobraźni, w instytucjach religijnych - przede wszystkim przypisywanie sobie przez nie jedynoprawdy i robienie z Boga osoby małostkowej, dla której istotne jest czy człowiek uprawia dany kult czy nie. Nie jestem wrogiem chrześcijan, ba, szczerze mówiąc zdecydowanie wolałbym mieć za sąsiadów szczerych katolików niż szczerych ateistów, niemniej uważam za dość niesmaczne te wasze wieczne wzajemne przepychanki o to kto jest prawdziwym sukcesorem apostołów, który Kościół jest chrystusowy, kto ma czyim teoriom się podporządkować i tak dalej, wybacz.

Chyba szkoda byłoby mi czasu na bycie agnostykiem. Dla mnie to postawa niezdecydowania, ciągłej niepewności. Nie lubię tego. Wolę działać.
Bóg nie jest małostkowy ani drobiazgowy, to prawda. Jednak sam kult nie jest bez znaczenia. W końcu Bóg po coś dawał nam swoje nakazy. Nie chcę się tutaj wymądrzać, ale ze swojego doświadczenia wiem, że bez kultu i rytuałów wiara się rozłazi. Trzeba trzymać się czegoś ziemskiego, materialnego i ludzkiego, bo tacy jesteśmy i już. To wszystko jest dla naszego niedoskonałego ducha.

Zgadzam się. Kiedyś dużo zastanawiałem się nad tym, jak spór taki jak filioque mógł doprowadzić do schizmy w Kościele. Było w tym dużo pychy i braku zrozumienia prawdziwego przesłania Chrystusa (o miłości już nie wspomnę). Pycha, ta diabelska pycha...

Ale, czy to odciąga mnie od Kościoła?
Nie
Nigdy nie pozbawiłbym się dostępu do sakramentów. Nawet gdyby udzielał mi ich ksiądz, który nigdy księdzem być nie powinien. Potrzebuję takiego kontaktu z Bogiem, nie chcę odmówić Bogu przyjęcia takiego daru jakim jest sakrament.
Kościół to wspólnota, siła duchowa. W pojedynkę nigdy nie osiągnie się tego, co wspólnie.
Chciałbym, żeby w moim Kościele wiele rzeczy wyglądało inaczej. Chciałbym więcej skromności i prostoty, modlę się i poszczę, żeby tak było a i często tak też i jest.
Kocham Kościół, bo kocham Jezusa

Dla mnie z kolei - przyjęcia do wiadomości, że w tej materii niczego konkretnego nie wiadomo. I wszystkie istniejące książki, tradycje, imiona boskie, zapisy wizji, objawień i tak dalej to tylko ślady ludzkich dążeń do ogarnięcia i oswojenia nieskończoności.

Agnostycyzm kiedyś bardzo mi imponował jako filozofia, dając pewien uniwersalizm, pełną wolność wyboru, brak ograniczeń. Mam jednak wrażenie, że będąc agnostykiem musiałbym udawać, że nie słyszę wołania Boga, udawać, że nie rozumiem Pisma Św. i że nie nie dostrzegam tych wszystkich świadectw ludzi świętych i nawróconych. Natomiast agnostycyzm jako metoda się nie nadaje, bo pewnych rzeczy nie można udowodnić.

Co do hierarchii kościelnej: kapłani są potrzebni ludziom, a nie odwrotnie. W okolicach gdzie jest mało chrześcijan, nie ma kapłanów lub jest ich bardzo mało.
Nie dopatrujmy się Boga w działaniach ludzi, którzy przez swoje czyny sami oddalają się od Kościoła. Jest przecież tylu wspaniałych ludzi (kapłanów i świeckich), którzy swoim życiem pokazują to czego naucza Ewangelia i Kościół. Właśnie oni są blisko Boga.
Jeżeli Go szukamy, to na pewno znajdziemy naśladując tych ludzi, a jeżeli pytamy "Gdzie jest Bóg w Kościele" tylko po to, żeby coś udowodnić sobie lub innym to, mam wrażenie, że tracimy czas.

JedenPost->

Myślę bardzo podobnie. Z tym że odwrotnie niż Ty (poprzedni post), za sąsiadów wybrałabym zdecydowanie ateistów. Chrześcijan jeśli już, to tylko nie-katolików. A w ogóle chętnie osoby innych wyznań/wiar
Ateistów (Ogólnie! Są wyjątki! ) lubię. Na co dzień mam sporo (coraz więcej... ) kontaktów z takimi osobami, i pomimo że nie do końca podzielam ich przekonania, nie spotykam się z negatywnym odbiorem mojego podejścia, ani żadnymi próbami nawracania, czy narzucania mi jakiegoś światopoglądu. Dlatego mając wybór, wybieram takie środowiska i takie osoby

A dla mnie - pozwolę sobie dodać do tego co pisałem wcześniej - radość z kupy niespodzianek

To dlaczego sam się w nie angażujesz, głosząc np. że Kościół katolicki jest tym "mniej chrystusowym"?



Np. takiej, że Bóg istnieje?

Owszem, to naturalnie byłoby szczególnie interesujące.



Ciekawa kwestia. Pewnie przez moją małostkowość, to wydaje mi się najbardziej prawdopodobne.