Dostane odpowiedź na moje pytanie?

Robek.
To jest Twoja robota.
Nikt nie jest dobry (tylko Bóg). Dobry katolik nie pyta się czy jest dobry. Bo wie, że nie jest.

No dobra To spytaj sie Boga, jaki z pośród wszystkich grzechów które do tej pory popełniłem, bym najcięższy?

Robek. Widzę, że żarty sobie robisz.
A tak na marginesie. Bóg nie pamięta grzechów które odpuścił. "Zapomina" jakby ich nigdy nie było. Wymazuje konto ... i zaczynasz od nowa.
Jest miłosierny i wspaniały.

Robek mogę ci odpowiedzieć na to pytanie. Bo takie pytanie zadałam w celu likwidacji swoich grzechów. Wyszłam z założenia , że łatwiej będzie pracować nad nimi po kolei. Jednak aby nie być małostkowa poprosiłam o przedstawienie największego. I z listy wszystkich grzechów jakie są w katechiźmie zostało mi wskazane;
osądzanie . Oraz to jak ono działa. To dlatego Jezus powiedział "nie sądźcie a nie będziecie sądzeni".
Ponieważ osąd każe wierzyć w prawdziwość osądu a wszystko co człowiek uznaje choćby za cień prawdy jest dokonywane w projekcji. Powoduje to iż nasz osąd staje się więzieniem dla drugiego człowieka i nie może on robić czy być taki jak by chciał ale ulega wpływom osądu jednak nie w całym zakresie ale wybranym tak aby dotyczył tego co już jest błędne po to aby nie można było łatwo zaobserwować jak działa osąd zwłaszcza negatywny ( że jest odwrotnością błogosławieństwa).

Mam rozumieć że ty też rozmawiasz z Bogiem?

To kiedy zostały mi wymazane te moje grzechy?

To jak to w końcu jest? Bóg zapomina wszystkie grzechy, jak to pisze @krzysztofsyn, czy też sobie je zapisuje w jakimś kapowniku, żeby potem, na życzenie wyznawcy, móc mu wskazać, które z nich są najgorsze, jak to zostało objawione @glejt.

Proponuję, aby ci wyznawcy sami między sobą uzgodnili swoje teologie, aby je nam tu zaprezetować jako (ich zdaniem) jedynie słuszne.

Według mojej wiary. Po spowiedzi (wyznanie grzechu oraz żal, pokuta, postanowienie poprawy, zadośćuczynienie, odpuszczenie grzechu przez Jezusa posługującego się kapłanem). Bóg odpuszcza = Bierze na siebie, umiera za nie, zamiast mnie. Zapomina.
Oczywiście, za wyjątkiem grzechu przeciw Duchowi Świętemu.

Natomiast wierzę w to, że np. przed Spowiedzią Świętą, Bóg może objawić osobie, pouczyć, dać możliwość zrozumienia jakie grzechy są szczególnie bolesne dla Niego i domagają się publicznego ich wyznania...choć publiczność niezbyt liczna (ja, kapłan i Bóg).

Kochani chce podzielic sie z wami moimi myslami. Ja jestem silna w wierze w sama siebie i wszechswiat. Nie mam tajemnic ani przed Panem Bogiem ,soba,wszechswiatem. Nie umiem modlic sie ani medytowac w grupach. To mnie rozprasza. Jestem samoukiem. Od dziecka kochalam i kocham muzyke. Kiedy slucham muzyki otwiera sie moje serce i mam kontakt ze swoja dusza i wszechswiatem. Jest to cos wspanialego . Wszystkie problemy znikaja. Wiem ze musze sie jeszcze duzo nauczyc. Na przyklad zle wplywa na mnie dziennik telewizyjny gdzie pokazuje sie duzo zla na swiecie. Tutaj wlasnie mysle og Panu Jezusie . Jaki on byl i jest wielki. Jaka on mial wielka wiare . Uczyl ludzi o milosci , uzdrawial itd. -calkiem za darmo Mysle tez jak mozna zmienic swiat na dobre kiedy ludzie uczacy nas o tej wielkiej milosci biora za to pieniadze? Na przyklad egzorcysci za wypedzanie zlych duchow, uzdrawianie. Czym skonczy sie to wszystko na swiecie? To sa tylko moje mysli. Pozdrawiam serdecznie wszystkich.

Co przez to rozumiesz? Gdzie tak Krk naucza? O ile wiem, Pan Jezus już umarł ok 2000 lat temu za nasze grzechy, więc znowu chcesz Go zabijać?

Proteom widze ze sie nie rozumiemy. Nie wiesz o czym ja mowie. Przepraszam jezeli to sie do mnie tyczy. Pozdrawiam

Ja uwazam ze kazdy czlowiek powinien wziac odpowiedzialnosc za siebie i czuc sie rowniez odpowiedzialnym za to co dzieje sie na swiecie. Kazdy czlowiek bez wzgledu na rase i religie jest dzieckiem Bozym. Dlatego tez szanujmy sie na wzajem.

Moja wypowiedz dot. tego, co powiedział krzysztofsyn.

Przepraszam proteom , przeoczylam i myslalam ze to do mnie. Pozdrawiam

Z jednej strony jest to na pewno piękne i wzniosłe, o czym piszesz .. i na pewno dobre, przeżywać takie "czyste" stany, wolne od zła, lecz z drugiej strony niepokoi mnie w tym oddzielanie się od tej drugiej, problematycznej i mniej doskonałej strony naszej ludzkiej rzeczywistości .. Czy nie powinniśmy jej włączać w nasze odczuwanie życia i świata, w nasze myślenie o nim i działanie w nim, czy nie powinno ono być pełne, tak aby nasza wiara i miłość mogła obejmować całą naszą "ziemską" prawdę?