Załóżmy taką, pewnie z niejednego życia wziętą, hipotetyczną sytuację.

Młoda para bierze ślub kościelny - oboje deklarują przynależność do Kościoła Katolickiego. Dzieci, ze względu na pracę zawodową planują dopiero za rok. Niestety pół roku po ślubie mąż porzuca żonę bo zakochał się na śmierć i życie w innej kobiecie. Po roku ma z nią pierwsze dziecko.

Co ma zrobić porzucona, młoda i piękna żona, osoba głęboko wierząca ?

Samo przychodzi do głowy - unieważnić ślub kościelny !

Im więcej czarnego błota wyleje na głowę byłego małżonka tym większe szanse. I ona tak właśnie czyni, ma swiadomość że jako kobieta bardzo atrakcyjna ma 99% szansy na ponowne szczęście i miłość.

Ma pełną świadomość że totalnie nakłamała w swoim liście do Biskupów na temat swojego byłego męza. Biskupi o tym nie wiedzą i unieważniają małżeństwo. Kobieta bierze ponowny ślub kościelny z nowym partnerem.

Po dwóch latach jest szczęśliwą matką, ma dwójkę pięknych i kochanych dzieci. Na nowym partnerze też się nie zawiodła.

Sumienie ją jednak bardzo gryzie, idzie do spowiedzi i wyznaje księdzu całą prawdę. Ksiądz udziela jej rozgrzeszenia słusznie rozumując, że jeśli może to zrobić w stosunku do mordercy, to tym bardziej w stosunku do takiej kobiety.

I co Wy na to ?

Kubuś

Bez przesadyzmu. Nie na tym polega sąd biskupi by wylać "pomyje" . Po drugie, tam nie siedza jacys naiwniacy, co to ani be, ani me. To prawnicy, kanoniści, teologowie, a nie pierwszy lepszy Kowalski.
Poza tym wszystko musi być starannie udowodnione.
Unieważnienie małżenstwa to nie rozwód cywilny, który można orzec na podstawie "niezgodności charakterów".
Dlatego jest to proces baardzo długi i dosyć żmudny, a werdykt nie jest wydawany w pierwszej instancji....

Może to i prawda, ale co zrobią Biskupi gdy pierwszy mąż kobiety wszystkie te pomyje potwierdzi pod przysięgą (np. biłem i katowałem swoją żonę regularnie 3 razy w tygodniu bo tak mi się podobało), w imię aktu pokuty za swój czyn ? Przecież za to co zrobił i tak czeka go piekło, jeden śmiertelny grzech więcej czy mniej nie ma w tym przypadku znaczenia.

Fajnie, że dyskusja przeszła fazę wzajemnego opluwania się pod pretekstem "katowanych żon pijaków" na normalne tory. Czyż nie?

Normalnie. Dzieci zostały poczęte w związku pozamałżeńskim. Nie pojmuję, w czym problem...



To ładna filozofia, rozpisana na procenty, O.K. Wygląda na to, że ja posiadam jak do tej pory tylko około 17% szczęścia

Problem w tym, że ta ładna filozofia jest twoją PRYWATNĄ. Ty możesz sobie uważać seks za "najwspanialszą rzecz stworzoną przez Boga" inni ludzie (na przykład katolicy) opinii tej nie podzielają. Uważasz, że rozmowa o gustach ma sens?

Chrystus umarł za niego na krzyżu, a Ty tak szybko wysyłasz go do piekła?

Scriptor napisał:
ale jest sposób na to abyś przestał czuć się dyskryminowany - otóż możecie wraz ze swą małżonka zyć w czystości - wtedy bedziecie mogli przystąpić do sakramentów.
Upwwenij sie, czy się nie mylę - ale całkiem prawdopodobne jest, że powinniście iść do swego proboszcza, porozmawawiać z nim i zadeklarować gotowosć do życia w białym małżeństwie - wtedy nie powinno być mowy ani o grzechu ani o dalszym braku życia sakramentalnego - rozważcie wraz z żoną taką ewentualność.

Kubus napisał:
Najwspanialsze co Bóg stworzł w naszym świecie to miłość i seks. Jedno bez drugiego może istnieć, ale bedzie to tylko 50% szczęścia. W imię seksu większość zwierząt, także spora grupa ludzi, gotowa jest walczyc na śmierć i zycie. Niby dlaczego mamy pozbawić współczesnych "Romeo i Julię" uprawiania seksu ?

Drogi Kubusiu - masz rację jedno bez drugiego może istnieć
piszesz, że to jednak tylko 50% szczęścia - jesli miarą szczęścia związku jest sex - to znaczy, że najszczęsliwszymi kobietami powinny być prostytutki, jednak tak nie jest
A sex stanowi tyle procent wartości udanego związku ile zechcą w nim i na nim budować swój związek... ci, których taki związek dotyczy.
Poza tym pragne przypomnieć, że grzegorz czuje sie dyskryminoiwany w kościele ze wzgledu na zycie w związku niesakramentalnym.
Jesli tak jak pisze dyskrymiancja jest dla niego bolesna - może to oznaczać, że pragnie powrócić do życia sakramentalnego.
Aby to zrobic musi przestać żyć jak zył - to proste...
Obecnie zyje w konflikcie sumienia, i musi zdecydować czego tak naprawde chce i co go boli (może tylko zachowanie księdza - zatem tu rada - niech nie przyjmuje kolędy) - kiedy będzie to wiedział będzie zmuszony podjąc jakieś kroki - oczywiście jesli zechce.
Jesli oboje z żona pragną powrócić do życia sakramentalnego muszą oboje od samych siebie wymagać strzmieźliwości i czystości seksualnej...
To nie zabranie im 50% szczęścia ale wspólna ofiara na rzecz życia sakramentalnego - która może ich umocnić - choć wcale nie musi.
To dorośli ludzie - zatem albo są świadomi praw panujących w kościele - albo nie są ich świadomi i zachowują sie jak dzieci, które tupią nózkami bo im nie wolno przystępować do komunii
Jak myslisz Kubusiu - czy dla świadomego katolika, żyjącego w konflikcie sumienia jak grzegorz, to oczywiste, że musi z czegoś zrezygnować, aby coś dostać - i nie może zjeść ciastka i go nadal mieć...
A jesli takie prawa dorosłemu człowiekowi nie odpowiadają, to niestety jest skazany na nieustanny konflikt sumienia - który jednak świadczy, że tli się w nim chęć uczestnictwa w sakramentalnym zyciu koscioła.
Chyba że wywołany jest jakimś społecznym ostracyzmem i presją otoczenia... (ale zakładam, że nie)


pozdrawiam
scriptor/outsider

małe pytanko:
gdzie tak napisałem?

proszę o nie kierowanie tematu na takie własne interpretacje czyichś wypowiedzi (akurat mojej)
i proszę zacytowac dokładnie tekst tak jak w innych przypadkach
jesli juz chcecie cokolwiek cytować...

moim zdaniem ktos kto przeczyta taki pseudocytat ma zupełnie inne odczucie co do takiego zdania mojego niż by przeczytał prawdziwy cytat

Mieszku, masz 100% racji. Bardzo Cię przepraszam. Jeśli Cię to bardzo boli to poproś moderatora, aby skorygował mój błąd - na tym forum nie można modyfikować swoich własnych postów.

Owszem, skalę problemu można oszacować w miarę precyzyjnie na podstawie tabel rocznika statystycznego. Adres poniżej:

http://www.stat.gov.pl/opracowania_zbio ... yz_rel.pdf

TABL 1(59) Ludność
38 230 000

TABL 22(80) Niektóre wyznania religijne w Polsce w 2003r
Kościół Katolicki: wierni - 34 323 543
Procentowy udział ludności katolickiej w Polsce: 89,78%

TABL 13(71) Małżeństwa zawarte i rozwiązane
Małżeństwa zawarte: 191 800
Rozwiązane przez śmierć: 161 600
rozwiązane przez rozwód: 56 300

Łatwo policzyć, że wśród całej populacji rozwody stanowią: 29,35%
Katolików w Polsce jest 89,78%

Zatem procentowy udział rozwodów wśród małżeństw katolickich wynosi:
29,35% * 89,78/100 = 26,35%

Zatem rozwody katolickie w Polsce dotyczą:
38 230 000 * 26,35% = 10 073 605 osób w skali roku !

Na świecie do religii katolickiej przyznaje się 1,5mld osób.
Zakładając że rozwody w skali światowej rozkładają się w podobny sposób jak w Polsce można policzyć ile jest katolickich rozwodów w skali światowej.

1500mln * 26,35% = 395,25 mln osób !
a więc stanowi dziesięciokrotną liczbę ludności Polski !

Może kościół zamiast eksportować swoją wiarę w takie sporne obszary jak Rosja (znany od lat konflikt z religią prawosławną) zjąłby się uregulowaniem sytuacji prawnej małżeństw takich jak Grzegorza ?

Można się spierać jaki procent osób z tej liczby będzie w sytuacji podobnej do Grzegorza. Jeśli założymy pesymistyczne tylko 10% to ludzi podobnych do Grzegorza "skazanych na piekło" jest w skali światowej 39,525 mln

Czy nie warto zmienić prawa kościelnego i powalczyć o te dusze.
Zauważmy, że w obecnej sytuacji Grzegorz co by nie zrobił to będzie złe - najlepsze jest utrzymanie obecnego stanu.

Przepraszam, że nie wyjaśniłem skąd sie wzięły procenty.
Oczywistym jest że na 100% szczęścia składa się niezliczona liczba czynników począwszy od stanu zdrowia i ducha, miłości i seksu, szczęścia w życiu prywatnym (żona, dzieci, rodzice) itd ... a skończywszy np. na wypaleniu dwóch paczek dziennie papierosów. W dotatku każdy człowiek ma swoje indywidualne preferencje np. kapłana jego własny seks nie interesuje z oczywistych względów.

Szczęścia w 100% po prostu nie da się zdefiniować, ale można badać subiektywne reakcje ludzi na dowolnie wybrane składniki szczęścia.

Ja wybrałem miłość i seks czyli:
miłość + seks = 100%

Ciekawa byłaby ankieta jak na tak postawione zagadnienie odpowiedzą uczestnicy choćby tego forum ...

Rozkłady skrajne mogą być takie:

miłość: 100%
seks: 0%
Pod takim wynikiem podpisaliby się chyba wszyscy księża oraz emeryci którzy już nie mogą.

miłość: 0%
seks: 100%

Być może pod takim wynikiem podpisałaby się jakaś prostytutka ale mam wątpliwości czy jakiekolwiek stworzenie na ziemi może żyć bez choćby odrobiny miłości. Według mnie NIE.

Pisząc o 50% miałem na myśli szczęśliwe, kochające się młode małżeństwo - myślę, że wiele się nie pomyliłem, tak jak w przypadku cytowanego wyżej rocznika statystycznego.

Nie wiem czy dobrze zrozumiałeś Grzegorza.
On chce "rozwodu kościelnego" ze swoją w/g kościoła prawowitą małżonką z którą ma dwójkę prawowitych dzieci i zalegalizować przez kościół swój obecny związek z konkubiną z którą ma czwórkę dzieci poczętych w związku pozamałżeńskim ...

Jeśli to w/g Ciebie możliwe to proszę o potwierdzenie tego faktu przez kogokolwiek innego, bo NIE WIERZĘ !!

Zdajesz się nie rozumieć tego, że to człowiek ma się zmieniać według zasad podawanych przez Boga i Kościół, a nie zasady mają być dostosowywane do wygody człowieka.
Z Twoją logiką najlepiej byłoby uznać, że w ogóle nie ma grzechu i wtedy Kościół "uratowałby" wszystkich przed piekłem

Widzę, że nadal nie rozumiesz na czym polega stwierdzenie nieważności małżeństwa. Przeczytaj sobie jeszcze raz ten temat, bo szczerze mówiąc to nie chce mi się powtarzać drugi raz tego samego, a i czasu mi szkoda.
Poczytaj sobie to, . Skoro mężczyzna, który miał dzieci i Kościół stwierdził nieważność jego małżeństwa może otrzymać święcenia kapłańskie, to i Grzegorz nie ma zamkniętej drogi. Odnoszę jednak wrażenie, że nie bardzo chce mu się robić cokolwiek aby rozwiązać sprawę zgodnie z prawem kościelnym, zamiast tego woli narzekać, że jest ono niesprawiedliwe i trzeba je zmienić.