Uff...

Wątek Rutusa na szczęście kończy się na pierwszej jego stronie, dalej jest już tylko offtop i bełkot (z moim skromnym udziałem ^_^). Zacytuję to, pod czym się, mniej więcej, podpisuję:


Podkreslenie moje. Otóż, ja bardzo proszę wierzących chrześcijan, żeby sobie nie robili jaj. Niebo w takim wydaniu odczłowiecza. Jak każde (echem) zwierzę obdarzone wystarczająco złożonym centralnym układem nerwowym, człowiek jest stworzony do dokonywania wyborów i podejmowania decyzji, i to stanowi podstawową treść jego życia. Życie zwierzęcia jest grą ze środowiskiem i innymi zwierzętami; życie człowieka również. Z gry tej człowiek czerpie satysfakcję (jeśli chwilowo wygrywa) i motywację do dalszej gry (jeśli chwilowo przegrywa). Jaką grę ustawia Pan Bóg, w waszym ujęciu, w Niebie? Żadnej.

Przy czym dopuszczam możliwość, że Wasze pojęcie Nieba jest błędne i jednak będzie tam (ważne słowo!) ciekawie. Jednakowoż again, nauka KKK nie pozostawia żadnej wątpliwości: "nagroda" dla świętych ma polegać na wiecznym błogostanie. To jest, za przeproszeniem, ogłupiające. Owszem, potrafię sobie wyobrazić, że mogło być to atrakcyjne dla prostego człowieka AD 33 borykającego się z problemem, co jutro do garnka włożyć (lebiodę czy korę z drzew). Ale, na miły buk, ja siadając do programu w JavaScripcie jestem szczęśliwszy niż doświadczając (w wyobrażeniu) "komunii z Bogiem". Nie mówiąc o pisaniu na tym forum. Ile by z niego zostało w Niebie, hm? O czym mielibyśmy TAM ze sobą rozmawiać?

Uprasza się wierzących o odrobinę wyobraźni i przedstawienie atrakcyjnej wizji Nieba. Jak dotąd, zdołaliście wyrobić we mnie przekonanie, że jedynym gwarantem interesującej egzystencji jest Szatan. Który nawet jeśli faktycznie nienawidzi człowieka, to przynajmniej stawia mu kolejne poprzeczki do pokonania w drodze do Boga, innymi słowy - nadaje życiu świętych sens.

No jak to, Andy - spójrz: czy to nie wspaniałe, że Bóg stworzył dla Ciebie świat, który możesz zwiedzać przez nieskończoność przybierając po drodze nieskończoną ilość form?

Teraz to jest pielgrzymka, podobnie jak Izraelici szli przez pustynię do Ziemi Obiecanej. To co oczekuję to ta Ziemia Obiecana, nowy świat.

Spoko, mam szczerą nadzieję, że Twój Bóg będzie potrafił Ci to zorganizować, trzymam kciuki. Wszak różne są podróże - małe, duże, przez chwasty i przez róże, przez Gdynię i przez pustynię, stylem dowolnym i obowiązującym, latającym dywanem i na ośle na oklep, lochami, bezdrożami, środkiem jezdni zamiast poboczem, z buta, z głowy, z własnej chęci, w ramach delegacji - czyż nie mam racji?

Problem w tym, że wizja nieba jaką różni oświeceni przekazali jest tak ogólnikowa, że nikt nie zna szczegółów. Nie sądzę, abyś chciał by ktoś puścił wodze fantazji, żeby wydało Ci się atrakcyjne niebo. Bo już szybciej sam takie sobie wyobrazisz. Skoro już z biblii wynika, że Bóg szczegółów nie zdradzi, no to pozostaje wzruszyć ramionami.


Takie warunki ziemskie dostaliśmy i działamy na zasadzie syndromu sztokholmskiego. Nie mieści nam się w głowie, że tego bólu-szeroko rozumianego-może nie być .
Inne miałbyś priorytety, gdybyś urodził się w dżungli, na wyspie, w Indiach, Chinach czy na Kubie. Skoro więc nasze życie jest aż tak zdeterminowane szerokością geograficzną, środowiskiem mikro i makro, warunkami wychowawczymi itp. to wynika z tego, że w innym wymiarze trzeba zdjąć nam te "blokady"- czyli to, co powoduje, że nie chcemy otwierać się nowości, nowy styl życia, tylko mentalnie jesteśmy takimi emerytami, którzy są niewolnikami przeszłości.

Skrajnym przykładem ilustrującym ograniczenia człowieka jest Homo Ferus. I taki gość odmówiłby Ci, gdybyś oferował mu życie w dostatku ze służbą i wszelkimi udogodnieniami. Tymczasem dla homo sapiens w przeważającej większości dający komfort życiowy były wybór odwrotny od wyboru homo ferusa.

I uwierzyć na słowo reklamówce. Cóż, to już muzułmanie mają jakiś konkret.


Ja nie o syndromie mówię, a o przystosowaniu... : P


Sam bym odmówił. Od nadmiaru wygód też się dziczeje, na swój sposób. Po prostu nietrenowany mózg marnieje w ubogim "środowisku psychospołecznym", jak niećwiczony muskuł. A poza tym -

- i ja Żydowi wierzę.

I najbardziej ucieszy taka nagroda seksoholików płci męskiej.


Nie zauważyłam, aby Steve Jobs czy Gates, bądź inni miliarderzy masowo "głupieli" . . Jak bogaty rodzic przekaże odpowiednie wartości dziecku i postawy życiowe, to i takiego problemu nie będzie.
Ale weź takiego Murdocha. On pewnie klop ma ze złota, a mimo to haruje jak wół. Może nie jesteś gotowy na zamożność?

Ach, bo Ty o biznesmenach, a ja o arystokratach...

Lurker w XXI wieku i życie arystokraty? No weź daj spokój . No więc skoro już to nieporozumienie się wyjaśniło, to przyjąłbyś taką opcję?

Nie. To znaczy: wielką fortunę przyjąłbym jak najbardziej, z całym dobrodziejstwem inwentarza, czyli koniecznością jej podtrzymywania. Natomiast producenci dóbr i usług luksusowych nie zarobiliby na mnie grosza. Luksus zostawiam niepoważnym nowobogackim, którzy czują przemożną potrzebę lansu i szpanu. Prawdziwy milioner żyje oszczędnie, bo szanuje pieniądz.

Wzorem twórcy Facebooka . Kobita nie musi być miss, a koszulka może być firmy no name plus podrzędne chińskie klapki.

O, Zuckerberg z tego co czytałem (bodaj u Orlińskiego) potrafi szastać pieniędzmi, kiedy wykupuje firmy i startupy. Nie chce mu się targować z klientem, po prostu wyciąga milion z kieszeni. Milion w tę, milion wewte, co za różnica.

A jakżeż to cudo wygląda i czemu służy?


E-no. Brahman jest, jak rozumiem, Bogiem panteistów, a Śiwa, przecież, Osobą. Jak mogą być jednym i tym samym?


Przyjaciele czy wrogowie?


Wiesz - przepuszczenie kogoś w drzwiach to też dobro. ; ) Ale tak serio, Jezusowi chodziło po prostu - myślę - o biedaków AD 33, którzy nie to, że mieli pod górkę, ale w ogóle wegetowali na śmietniku ludzkim. A ci "pierwsi" to dostojnicy i notable ucztujący w pałacu Heroda. Tak po prostu i nie ma co kombinować więcej.

Nie, jest godzina do końca dnia, postanawiasz nająć się do pracy, żałujesz że wcześniej nie mogłeś ale czasu nie cofniesz. Czeka Cię taka sama nagroda, i to jest dobre. Podobnie większa radość jest z jednego nawróconego niż stu sprawiedliwych, bo czyż nie zostawia się stu owiec i nie szuka tej jednej zagubionej?

No właśnie raczej się nie zostawia. Chyba, że są w bezpiecznym miejscu.