Pare dni temu dowiedziałem sie z pewnej rozmowy ze istnieje takie określenie takie jak ATEISTA CYNICZNY. Z tego co wtedy usłyszałem wiem ze tski ateista choć sam jest niewierzacym to jednak uwaza ze raligia i wiara są czymś pożytecznym z jego punktu widzenia, gdyż służą mu w utrzymaniu władzy, jak mniema, nad ciemnym ludem

Miałem dodać wiecej pytań ale zadam tylko dwa na początek

Czy zgadzacie sie taka definicja tego okreslenia ?

Czy wg Was, wierzacych, bardziej szkodliwy jest ateista jawny czy ten cyniczny?

Pytanie uważam ze niełatwe ponieważ taki ateista moze przeciez umowcnic dany kosciól i z pkt widzenia osoby wierzacej przyczynic sie do zbawienia wielu osób. Z drugiej strony to czy mozemy pochwalać oszustów tylko dlatego ze działaja na naszą korzyść?

Osobiście nie lubie szufladkowania i podpianania się pod okreslone definicje. Nie wiem jakim jestem ateistą - jestem człowiekiem niewierząxcym (to chyba najlepsza odpowiedź, jeśli ktoś mnie zapyta o wiarę). Tak, uważam, że kościół służy władzy nad tzw "ciemnym ludem". Czy to mnie czyni "ateistą cynicznym"? nie wiem...

Nihilista? Albo ogolnie klimaty Niczeanskie?

Przychodzi mi na myśl niewierzący duchowny nie wiem czy słusznie...

Ja podobnie, nie lubię szufladkowania pojęć.
Ale uważam, że wielu księży może być właśnie ateistami cynicznymi.
Tak naprawdę nie wierzą, Jednak udają, że jest inaczej, i to służy im do "utrzymania władzy nad ciemnym ludem".
Wielu księży nie dyskutuje ze mną np. na temat wiary tylko mówią np. "to moja praca..." itp.

założę się, że w starożytnym Egipcie 99% kapłanów to byli ateiści cyniczni...

Sztandarowy przykład z Polski: Roman Dmowski - sam niewierzący (ewentualnie niezbyt wierzący) ale traktowł religię katolicką jako pożyteczne narzędzie władzy i konieczny warunek istnienia ładu i moralności.

Kwestia decyzji, czy komus zalezy na prawdzie, czy wladzy instytucji, lub grupy do ktorej nalezy. Jezeli uznac, ze prawda jest wazniejsza, to taka osoba musi byc uznana za szkodliwa, bo probuje wykorzystac grupe dla wlasnych celow. Jezeli uznac, ze prawda jest niewazna, a wazna jest wladza, to czemu nie? Tylko skoro tak, to ja nie chcialbym nalezec do takiej grupy.

Widziałem gdzieś ostatnio genialny plakat. Było na nim napisane: " W co wierzą, Ci co nie wierzą"
Gdy ktoś mówi : "Ja nie wierzę w Boga" , to czy przypadkiem nie rpzeczy sam sobie? Mówiąc, że się w coś nie wierzy, czy gdzies u podstaw podświadomości, właśnie nie potwierdza się wiary w Boga? Gdyby ktoś naprawdę w cos nie wierzył, nie miałby potrzeby temu przeczyc, czyz nie tak? Wiem, że troche filozoficzne, ale chciałem się podzielić. Pozdrawiam:)

E... raczej nie. Wierzysz w UFO mówiąc, że go nie ma? Wierzysz w magię mówiąc, że jej nie ma?

Co do głównego wątku, to bo ja wiem. Hm... siebie tak nazwać raczej bym nie mógł, ale wydaje mi się, że bez religii i wiary w "coś" byłoby krucho na świecie. Pewnie jednak są tacy ludzie co księży udają, a wcale nie wierzą.

No to teraz np magia. To zależy od Twojego punktu widzenia i spojrzenia na to zagadnienie. Nie znam jakiejś jednej definicji magii, więc trudno powiedzieć czy w nią wierzę czy nie. Ale to już zbyt dalekie odejście od tematu. Chciałem tylko żeby każdy kto to przeczyta zastanowił się " W co wierzą, Ci co nie wierzą"

Co do głównego tematu. Czy ateista w ogóle może być szkodliwy dla religii? Z mojego punktu widzenia ateista najbardziej szkodzi samemu sobie i jego najbliższemu otoczeniu:)
A czy ateista zwykły czy "cyniczny"jak dla mnie bez znaczenia. Uważam, że jeżeli ktoś nie wierzy to, trudno mu mówić religii. Mam nadzieję że dobrze zrozumiecie.

To tak jakby ktoś powiedział, że wierzący wyznając swoją wiarę, gdzieś głeboko w sercu wątpi w jego istnienie. Gdy się modli próbuje skryć głęboko swój ateizm. Czyż ktoś kto sądzi, że Bóg rzeczywiście istnieje miałby potrzebę modlenia się i wyznawania swojej wiary? Cóż, może tak właśnie jest.

No nie wiem. Wtedy to pytanie brzmiało by: " W co wierzą Ci co wierzą" i odpowiedź byłaby chyba dla każdego wierzącego dość prosta:)



No tego nie zrozumiałem do końca. Sugerujesz, że ktoś mocno wierzy w Boga i nie posiada potrzeby modlenia się? Nie wiem czy dobrze rozumiem, ale jak tak no to przecież non sens. Jak ktoś w coś prawdziwie wierzy to chce się w "to" zagłębiać, a jednym ze sposobów jest właśnie modlitwa:)
Sorry jeżeli źle zrozumiałem

Jak się okazuje badania pokazują coś innego:
http://wiadomosci.onet.pl/1356031,240,1,kioskart.html


Po co w kółko powtarzać sobie, że Bóg jest i że w niego wierzę jeśli jest? Gdyby rzeczywiście istniał, wystarczyłoby raz stwierdzić, że istnieje i to powinno wystarczyć. No albo dwa, żeby się upewnić

Co do pierwszego to OK, jeżeli będziemy się rozdrabniać to ludzie "wierzący" mogą mieć problemy z odpowiedziami, ale mi chodziło bardziej o ogólną odpoiedz. Czyli. Pytam kogoś czy wierzy w Boga, a onodpowiada, że tak. W co wierzą Ci co wierzą - odp. w Boga (krótko bez rozdrabniania się )
Jak się w to zagłębimy to nie dojdziemy do porozumienia bo wiara dla każdego jest sprawą indywidualną.
No wiesz ja tam sobie nie powtarzam w kółko:) Wiem że jest,ale to indywidualna sprawa dla każdego:)
Wiesz gdyby było, tak jak Ty mówisz, że gdyby był Bóg to każdy by o tym wiedział i nie trzeba by było sobie ciągle powtarzać, że rzeczywiście istnieje, to nie istaniało by pojęcia "wiara".
Tu niestety jest ten problem, że trzeba uwierzyć w coś czego nie jest się do końca pewnym. Na tym polega wiara:)