Czy po śmierci mamy takie same zdolności jak Bóg? Czy jeśli idziemy do nieba to władamy równie taką samą siłą jak Boga, że możemy tworzyć takie rzeczy które przychodzą nam do wyobraźni? Czy to jednak jest niemożliwe? Czekam na odpowiedzi. Pozdrawiam

Tak się nie dzieje

Nigdy nie będziemy na równi z Bogiem-to raz. Dwa-wyobrażnia hmmm,nie wiem,ale nie będziemy czuć potrzeb,nie będzie trzeba sobie nic wyobrażać.Ciężko w ogóle mówić o sile-jak to rozumiesz??będziemy nieśmiertelni to chyba będzie zbliżone

Chodzi mi naprzykład o siłe tworzenia czegoś, tak jak potrafi to Bóg. Przysłowiowo tego czego dusza zapragnie O taką siłę mi chodzi.

Szczerze wątpie

A czy wg.katolików dusza ma w ogóle jakieś pragnienia po śmierci ?

Ma pragnienie coraz większego dobra i coraz większej miłości .

Zapytaj o to kogoś kto umarł, bo nikt kto nie umarł nie ma o tym pojęcia i zwyczajnie ci kłamie.

Hmmmm, a skąd to wiesz?
Łącząc się z absolutem, możemy stać się absolutem i posiąść jego właściwości, więc nie można niczego wykluczyć.
Swego czasu wypowiedziano jedną z najmądrzejszych (moim zdaniem) sentencji świata:
"Wiem, że nic nie wiem" i tego się trzymajmy.

Jedno nie implikuje drugiego

Ty się trzymaj tego frazesu, a katolicy niech się trzymają Ewangelii i nauczania Kościoła.

Pragnienie to poczucie braku czegoś-tam będzie pełnia szczęścia.Panteizm-złączenie z Absolutem nie wchodziw grę.
Prosze poczytać na temat metody teologii a potem się wypowiadać.

Co z tego, że ktoś jest czegoś pewnym. Ja tam wole "wiem ze nic nie wiem", choć to nie jest miłe. fajniej być dogmatykiem.

Wiara nie implikuje istnienia Boga.
Zaprzeczanie istnieniu Boga nie implikuje jego nieistnienia.
Pewność implikuje pewność ale czy implikuje to w co ktoś wierzy czy to czego jest pewien?
Można wierzyć w Boga, mozna twierdzic ze go nie ma. Możemy też być agnostykami. Czy możemy coś więcej? Czy możemy wiedzieć coś o Bogu?

Czy możemy wyjść z siebie? (nie ma na myśli OoBE )

W takim wydaniu ,,wiem,że nic nie wiem'' jest w takim wydaniu ,,dogmatyzmem'' nie rozumie twojego postu w ogóle.

Miałem na myśli to ze trudniej być scepytkiem czy agnostykiem bo niesie to ze sobą poczucie niepewności, a kto lubi taki stan zawieszenie. Przyjemniej i łatwiej jest wierzyć w więcej niż tylko "wiem ze nic nie wiem." Przypomij sobie jak zachowywali sie rozmówcy Sokratesa. Wytracanie ich z pewnosci nie było mile przyjamowane. Dlatego Sokrates był przez wielu niezbyt lubiany