Tym razem nie chcę rozmawiać o istnieniu czy nieistnieniu Boga itp. Chciałam się zapytać co dla was znaczy być dobrym człowiekiem? Co wy robicie by być dobrymi ludźmi? Dla mnie być dobry człowiekiem nie oznacza oddania jednej koszuli ze swoich 100, ale oddanie jednej z dwóch. Jednak większość z nas nie będzie miała okazji, by przekonać sie jacy naprawdę jesteśmy.

Każdy ma inne poczucie dobroci ,Dla mnie być dobrym to oddać dwie kuszule z dwóch, które się posiada.

Czy to zasada, która się kierujesz, czy tylko piękna teoria?

Niestety tylko teoria .

Działać dla szczęścia wszystkich czujących istot.

Staram się jak mogę stosować w swoiom życiu zasady [url=http://pl.wikipedia.org/wiki/Ośmioraka_ścieżka]Ośmiorakiej ścieżki[/url].

Być dobrym człowiekiem...

Hmm... Poruszyłaś zagadnienie bardzo frapujące i skomplikowane.
Dla mnie być dobry człowiekiem to żyć tak aby nigdy nie wstydzić się swoich czynów. Staram sie być dobrym człowiekiem poprzez zachowywanie moich zasad i poprzez życie w zgodzie z własnym sumieniem, sobą.

I ciągle się uczę tej dobroci. Od innych.

A dla mnie być dobrym to nie dać żadnej koszuli i pomóc temu komuś kto jej nie ma wstać na nogi w życiu, aby sam sobie mógł je sprawić. Chyba lepiej dać wędkę, a nie rybę, prawda?
Być dobrym to nie lamentować nad biedą i ludźmi, których spotkała tragedia. Być dobrym to nie chodzić co niedzielę do kościoła i modlić się za ofiary kolejnego tsunami. Być dobrym to nie płakać tygodniami po papieżu. Być dobrym to dla mnie działać optymalnie, aby uzyskać dobro, które realnie pomoże, a nie jedynie da chwilowe wyniki.

Zadałam to pytanie, bo wydaje mi się, że bycie dobrym człowiekiem dla wielu osób oznacza postawę bierną. Być dobrym człowiekiem to przede wszystkim nie szkodzić, ale czy to ma coś wspólnego z byciem dobrym? Czy według Was bycie dobrym to postawa bierna (czyli przestrzeganie pewnych zasad, jak dekalog, czy przytoczona przez Zencognito taka wersja buddyjska), czy coś więcej, czy może bycie dobrym człowiekiem to postawa czynna?

Rita, nie bardzo wiem co rozumiesz przez bierne i czynne bycie dobrym człowiekiem. Dla mnie są to manifestacje tego samego.

Co jest biernego w ośmiorakiej ścieżce lub dekalogu? To zbiory zasad regulujące postępowanie człowieka, a więc jak najbardziej związane z czynnością.

Zencognito, pozwól, że pomijając kwestie medytacyjne zacytuję wskazania buddyjskie:

Zauważ, że wszystkie one dotyczą tego, czego robić nie wolno, a żadne nie mówi o tym, co robić należy. I o to mi właśnie chodzi mniej więcej.

Dla mnie bycie dobrym to czynienie dobra, a nie brak czynienia zła. Dobro to poświęcenie siebie dla innych. To zabranie sobie czegoś, aby uszczęśliwić kogoś. Dobro to empatia i altruizm.

To są wskazania (powinno się) a nie nakazy (musisz) i jest to wersja "kompaktowa". Wersja rozszerzone:

1.Zapewniać życie; nie zabijać
2.Być szczodrym; nie kraść
3.Szanować ciało; Nie nadużywać seksualności
4.Manifestować prawdę; nie kłamać
5.Działać jasno; nie zaciemniać umysłu

Tłumaczenie by Booker, źródło - link

To jest znakomicie postawiony problem. Faktycznie często mylą nam się pojęcia: człowiek wrażliwy – człowiek dobry.
Ja twierdzę, że człowiek dobry to ten, który w zgodzie z sumieniem aktywnie czyni dobro.
Sama jestem niestety obdarzona przez naturę silną empatią do wszystkiego co żyje. (niestety bo to jest bardzo męczące i bywa źródłem sporego cierpienia ) a ponieważ tak mam- to, że innym nie czynię co mnie nie miłe- raczej nie jest łaską z mojej strony.
Nawet to, że dam jedną z dwóch koszul (no, nie przesadzaj Sewerynie- bo potem ktoś będzie musiał dawać Ci swoją a tak,kiedy Ci jedna zostanie- zawsze jeszcze możesz kogoś przytulić i choć na chwilę ogrzać ) łaską nie jest- bo by mnie wyrzuty sumienia i wyobrażanie sobie jak nieobdarowany przeze mnie marznie zagryzły (więc dalej to nie dobroć tylko empatia). Dobra bywam wtedy, gdy mimo możliwości nie uciekam przed czyimś problemem, dobrowolnie „ wchodzę” w niego i staram się coś zrobić. Im to coś jest dla mnie trudniejsze- tym lepsza ...bywam

Klamczuszek.
To dlaczego nie jestes jeszcze w Afryce, wsrod murzynow, ktorzy przymieraja glodem i umieraja na aids, Boisz sie ze sie zarazisz i zbyt szybko pojdziesz do nieba ?
Dlaczego kazdy katolik woli siedziec w cieplutkim domku i chodzic co niedziele do kosciolka, zamiast jechac do Konga, Gabonu, Zimbabwe czy innego kraju i pomagac potrzebujacym ?
Oj nie pojdziecie do nieba kochani. Tak nie bedzie.
W dniu sadu pan Chrystus powie wam. A gdzie byliscie, gdy moi potrzebujacy bracia w Afryce umierali na Aidsa. ? A wy co odpowiecie ? Ogladalismy telewizor ? Dawalismy na tace i myslelismy ze starczy ? Oj nieladnie.

Mnie się zdaje, że po prostu każdy wierzy, że to co robi wystarczy i jakoś tam się załapie na miłosierdzie