Zdaje mi sie, że wiara nie może być uzasadniona racjonalnie bo nie jest taką już z definicji.

Twierdzenia uzasadnione racjonalnie są już wiedzą.

Czy się mylę?

Jeśli nie, to po co się czepiać ludzi, którzy nie wierzą i wciskać im swoje nieuzasadnione twierdzenia?

Jeżeli dobrze czuję się z moją wiarą, to jest to racjonalne uzasadnienie mojej wiary. Czysto subiektywne, ale racjonalne.

Wiara może być zarówno racjonalna, jak i nieracjonalna. Wierzyć w coś, o czym wiadomo, że nie istnieje - jest irracjonalne. Z kolei wiara chrześcijańska jest racjonalna, gdyż opiera się na silnych i dobrze udokumentowanych przesłankach historycznych

Na to, że Jezus był Bogiem ?Chyba żartujesz...

Nie mogę zrozumieć dlaczego jesli coś co jest tak dobrze udokumentowane jest jeszcze wiarą? Do czego potrzeba jest tu wiara?

Kiedy możesz powiedzieć, że coś nie istnieje, skoro nie można udowodnić nieistnienia czegoś?

Jeśli mam na coś dowody to mam wiedzę o tym na co mam dowody

Kwestia otwartą jest to co dla kogo jest dowodem

Jeśli ktoś nie ma dowodów to albo w to wierzy, albo nie. Proste. Jednostkom którym było wpajane coś od dzieciństwa, trudno zrezygnować z wiary w to. Bóg jest ukryty w naszej świadomości i podświadomości.

Mam na myśli to, że nie mogę wierzyć w coś na co mam dowody.
Wtedy ja już wiem i nie mogę wierzyć.

Pierwsze primo - można udowadniać nieistnienie czegoś
Drugie primo - udowodnienie np. że błyskawice są wyładowaniami ładunków elektrycznych w chmurach automatycznie sprawia, że wiara w to, że pioruny są ciskane przez Zeusa staje się irracjonalna


Nie żartuję, ale akurat nie to miałem na myśli. Ale również za tym, że Jezus był Bogiem, przemawiają silne przesłanki historyczne

A jakim sposobem oceniłeś, że są silne?

Bardzo ciekawe (nawet bez ironii).
Bo nawet to że istniał budzi wątpliwości wielu ludzi (badających tą sprawę)... ale wątpliwość to jeszcze nie negacja.
Natomiast bardzo wiele przemawia za tym, że mógł istnieć po prostu jako dobry i mądry człowiek, taki powiedzmy przewrotny (bo przez wielu nie akceptowany) naczelny filozof swoich czasów, a nawet nieco wyprzedzający swoje czasy.
Ale i teraz mamy takich ludzi, to godne podziwu i szacunku może (o tyle o ile jest udowodnione i się sprawdza), ale nie boskie...
Żeby było konkretne pytanie, a nie jakies tam moje wywody, zapytam:
Jakie to dowody/przesłanki mamy na boskość Jezusa?

Świadectwo Jego uczniów i w ogóle głoszenie Jezusa Pana ukrzyżowanego i zmartwychwstałego - w ówczesny kontekście kulturowym było "szaleństwem", jak to określił św. Paweł. Apostołowie głosili coś, co było "zgorszeniem dla Żydów i głupstwem dla pogan" - wystarczy zobaczyć, jak na kerygmę o Jezusie reagowali żydzi (ciąganie apostołów po sądach) i poganie (wyśmianie Pawła na Areopagu). To, co głosili apostołowie, skrajnie nie mieściło się w ówczesnej mentalności ani żydowskiej, ani greckiej. I nagle grupa ludzi zaczyna jednocześnie głosić takie "szaleństwa", w imię głoszonego przez siebie człowieka czyni cuda, a ostatecznie jest skłonna oddać za to życie. Również uczniowie Apostołów są skłonni oddać życie za wiarę w Jezusa Chrystusa Pana. Oj nie byliby tacy skłonni oddać swego życia za coś, co do czego nie mieliby pewności, że jest prawdziwe (zwłaszcza Paweł)

Są też inne idee dla których ludzie godzili się ginąć.

Nie istnieje i nie może istnieć wiara nieuzasadniona racjonalnie. A jeśli istnieje, to nie jest wiarą. "Wiem, komu zaufałem" - św. Paweł. Ja też wiem.