Witajcie

Jestem uczniem pewnej szkoły, młodym człowiekiem. Bóg tak sprawił, że się zakochałem i to bardzo mocno. Dziewczyna ta chodzi razem ze mna do jednej klasy. Chciałbym z nią być, uwielbiam słuchać jak mówi, patrzeć jak się śmieje... Może jest to błogosławieństwo, ale aktualnie jest dla mnie przeklestwem... Nie zostałem obdarzony przez Stworzyciela urodą, ale brzydki też nie jestem. Jest dla mnie miła, czasami porozmawiamy chwilę, ale nie ulega wątpliwości że bardziej ode mnie podobają jej się inni. Cierpię bardzo, nawet nie wiecie jak bardzo. Jeśli jednak takie są koleje losu, jeśli taki właśnie plan dla mnie ma Bóg to muszę się z tym pogodzić.

Dlatego pytam: Czy Bóg w przyszłym życiu wynagrodzi mi moje cierpienia doczesne?

Nie Ty pierwszy jesteś nieszczęśliwie zakochany.

Twoje cierpienia są spowodowane tym, że chcesz zaspokoić własne pragnienie i nie możesz. Co w tym takiego wzniosłego, że chciałbyś za to nagrodę?
Lepiej postaraj się dobrze zrozumieć czego ta dziewczyna chce, zamiast marzyć o nagrodach i realizacji własnych pragnień.

dokładnie, Bóg nagradza za miłość- ale nie za uczucie zauroczenia...

Miłość wymaga troski o szczęście drugiej osoby, bez względu na to, czy ona to odwzajemni czy nie...
Najpierw trzeba uporządkować siebie a potem mysleć o związku..Bardzo łatwo mozna kogos skrzywdzić, więc nie warto kierowac się impulsami...

Czego konkretnie chcesz od tego związku, bo przecież słuchać jak mówi możesz w klasie??

co bedziecie robic razem??Jak to sobie wyobrażasz??

Chwilunia.

To nie Bóg dał Ci to uczucie, to Ty się zakochałeś. TY to zrobiłeś! Nie mieszaj Boga w każdy aspekt życia, bo stracisz nad nim kontrolę.

Uroda w uwodzeniu nie ma nic do rzeczy jeśli chodzi o kobiety, niektórzy trenerzy uwodzenia są brzydcy i wyrywają laski jakie chcą, więc wyluzuj.

Musimy zmienić Twój tok myślenia, bo jest dla Ciebie niekorzystny w kontekstach z kobietami. Możesz wierzyć lub nie, ale byłem na szkoleniach uwodzenia, gdzie podhodzisz na ulicy do kobiety, zatrzymuje i masz sprawić by ona była Tobą oczarowana, kwestia wiedzy i wprawy, dasz radę.

Zamiast forum katolickiego w tym temacie polecam Ci www.pua.pl/forum

Pozdrawiam i jeśli masz pytania, chętnie odpowiem.

Uderz do niej, zaproś na herbatę, do kina.
Potem możesz przez całe życie tego żałować.
Jak cię oleje to trudno. Ale zapamiętaj:
Każda następna jest lepsza !

Nie ty jeden się tak "zakochałeś"... Ale nie martw się-w swoim życiu poznasz jeszcze wiele fajnych dziewczyn, w których będziesz mógł przebierać Trezba być poprostu cierpliwym.Mój brat stryjeczny ożenił się z dziewczyną dopiero w tym roku, chociaż, że ma już 33lata! A z kolei mój rodzony brat nie ma nawet jeszcze dziewczyny-a ma 31 lat!
Człowiek, poznaje w swoim życiu czasem wiele nieodpowiednich osób po to, aby wiedział, że jak spotka właśnie tą jedyna osobę, że to jest właśnie ona...

Podbicie do dziewczyny z własnej klasy nie jest proste i zastanów się najpierw, czy ona jest tego warta, jaki ma charakter, jak na to zareaguje.
Wiesz, chodzi mi o to, że niektóre mogą wyśmiać, rozgadać i ogólnie narobić siary ;d
Jest wiele innych dziewczyn, idź na jakąś imprezę, zagadaj, weź numerek, umów się ;d

dobry_dziekan-masz rację. Zależy na jaką dziewczynę trafisz. Czasami jest lepiej nie ryzykowac, bo później możesz miec różne nieprzyjemności-staniesz się sensacją w klasie,a w najgorszym wypadku i w szkole. najlepiej gdybyś wybadał sprawę. Jeśli znasz jakąś jej koleżankę lepiej od niej, to możesz się poprostu "delikatnie" zapytac ją, co ona o tobie myśli i czy jej się podobasz. Może byc tak, że się jej podobasz, ale ona też może krępowac poprostu. Poza tym..."bo z dziewczynami nigdy nie wie się, oj nie wie się, kiedy jest już dobrze, a kiedy jest już źle..."

Podstawowej czy gimnazjum? To bardzo ważne...



Może to podstęp Szatana?



Nie mów tak. Każdy z nas jest piękny, bo Pan stworzył nas na swe podobieństwo.



A wolna wola?



Odpowiedź już padła: Nie.

zapamiętaj jedno ze każde cierpienie jest darem Bożym... Wg mnie powinieneś ja bacznie poobserwować i wyczuć bluesa czyli dowiedzieć sie co o tobie myśli i takie tam...

Pamiętaj: cierpienie nie zabija. Nie-cierpienie nie daje życia. Tak gwoli tego, abyś się go za bardzo nie przestraszył. Wiem jak boli, bo ja się kochałem 2 lata w podstawówce w koleżance z klasy. Przeszło. I w tym samym momencie zakochałem się na kolejne 2 lata w kolejnej z tej samej klasy Ale to tylko zauroczenia były, bo kochać można tylko kogoś, kogo się zna (jako tą konkretną osobę). Prawdziwe cierpienie to kiedy się traci właśnie taką osobę, którą się zna od środka, od najskrytszych pokładów osobowości. To dopiero jest ból. Czasem tak wielki, że doprowadza ludzi do samobójstw i chorób psychicznych. W tym, co piszesz, problemu nie widzę. Jedynie opis pewnej sytuacji. Ale na przyszłość chcę Ci powiedzieć coś, co usłyszałem od mojego katechety, któremu zawdzięczam nawrócenie i którego słowa żyją we mnie cały czas i którego słowa rozumiem nieraz po wielu latach. Ja jeszcze nie zrozumiałem do końca tych słów, ale wiem, że są prawdziwe:

"Jest tylko jedna miłość: codziennie uśmiercanie własnego "ja" dla drugiej osoby." Albo w innych słowach: "nie bój się umierać dla własnego <ja>"

każde cierpienie ma sens.to Bóg kieruje twoim losem i może ma wobec Ciebie jakiś plan, którego ty jeszcze nie znasz.może to ,co złe ma sie obrócić w dobre.

Nie każde.

Nie pierwsza osoba, ktora cierpi z milosci i nie ostatnia (jak wspomnial juz Zencognito). Dzieki takiemu cierpieniu potrafimy docenic smak prawdziwej milosci, kiedy nas juz ona spotka.

PODSTAWOWA RADA: Zmien wlasny sposob myslenia o sobie. Jezeli Ty nie uwierzysz w siebie, to nie oczekuj, by ona to zrobila. Pamietaj, ze KAZDY jest piekny i niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju. I uwiez w siebie!!!!

czasem nie da sie uniknąc cierpienia, wiec trzeba sobie to jakoś tłumczyć