Jak wykształcić dobrą wolę i skąd pochodzi pierwszy impuls(y) do tego i co powoduje że nie zejdziemy z dobrej drogi do niej. Ciekawi mnie na ile nasza wola jest nasza.


Jakie są początki jakiejkolwiek woli? Czym ona jest? Niby banał ale świadomość tego skąd chcemy to czego chcemy jest ważna do tego abyśmy byli panami siebie. Tak mi się przynajmniej zdaje.

Przede wszystkim rozróżniłbym dwie możliwości:
1. Wola zdeterminowana.
2. Wola wolna.

Wola zdeterminowana, jak wszystko co zdeterminowane, ma swoje przyczyny czy początek. Wola wolna natomiast sama jest tą przyczyną czy początkiem.

Przynajmniej tak ja to widzę

E, nie ma czegoś takiego jak wolna wola. Niby gdzie miałaby być? Przecież świadomość i podejmowanie decyzji odbywa się w mózgu. A mózg to skomplikowana, bądź co bądź, lecz maszyna. Zasady chemii są takie jakie są i nie ma na nie wpływu żadna siła wyższa, jak dusza czy inne cudo. W naszym mózgu odbywa się szereg reakcji chemicznych, dzięki którym możemy chodzić, mówić, myśleć i pisać głupie posty, ale one się po prostu odbywają i tyle. Nie ma jakiegoś zewnętrznego "ja" które by tym sterowało.

Dlatego nie ma wolnej woli, a wszystko jest zdeterminowane warunkami wewnętrznymi i zewnętrznymi.

Dlatego uważam, że dobrze juz na początku doprecyzować, o czym mówimy. Inaczej będziemy pisać o zupełnie różnych sprawach.

Wydaje mi się, że szeroko rozumiana wola kształtuje się stopniowo poprzez poznawanie świata i jest w dużym stopniu regulowana przez egoizm, czy to u ludzi, czy u zwierząt.
Wola to możliwość wyboru.
Już taki noworodek dokonuje wyboru - czy opłaca się podnieść głowę (wysiłek) do cycka, czy lepiej leżeć wygodnie, ale głodnym.
Potem dziecko tak samo dokonuje wyboru, który w jego mniemaniu przynosi mu najwięcej korzyści. Z niechęcią zje, ale zje nielubianą zupę, jeśli wie, że czeka go jakaś nagroda, np. pójście na wesołe miasteczko. Niby to paradoks, bo jedząc zupę postępuje wbrew swojej woli, ALE z drugiej strony woli zjeść zupę i iść na wesołe miasteczko. I to jest właśnie jego prawdziwa WOLA kierowana egoizmem.
Potem im człowiek starszy, tym trudniejsze wybory.
Ale będę się upierał, że wola to w dużym stopniu nasz egoizm.
Pomijam tutaj takie rzeczy jak geny, instynkty itp., bo one mają też swój udział, ale wg mnie sporo niższy.

Są też oczywiście przypadki altruistyczne, czyli wolę skoczyć do rzeki, aby ratować moje dziecko, ale nie jestem do końca przekonany, czy taki skok to jest nasza prawdziwa wola (?) Raczej nie. To są ekstremalne przypadki, w których postępujemy wbrew naszej woli. Tak myslę.

Rita, tu nikt nie pisał o wolnej woli, skupmy się na woli jako takiej, bo na temat wolnej woli to już było gadane, aż za dużo.

Czy jesteśmy tylko biernymi odbiornikami naszych uczuć, myśli,wyobrażeń i wrażeń zmysłowych. Da się to jeszcze bardziej zredukować w celu uzyskania minimalnego punkt wyjścia do dochodzenia prawdy nt istnienia woli?

Czy wola musi wolna aby mówić o "naszej" woli?

R6
Nie filozofuj, bo następny ciekawy wątek pójdzie w 3,14zdu.
Pytałeś czym jest wola, więc może ustosunkuj się najpierw do naszych wypowiedzi.

Jak się u mnie kształtowała wola?

Najpierw Mamusia z Tatusiem pokazali co i jak na tym świecie się dzieje, potem swoje zrobiła wiara i dopiero na tych dwu fundamentach wolę zacząłem formować ja (poprzez książki, filmy, obserwację świata i ludzi). Nie narzekam

ROB załóż swój wątek a ja się specjalnie dla Ciebie powstrzymam przed dokonywaniem w nim wpisów żeby Twój temat nie poszedł, jak to z gracją określiłeś, w "3,14zdu"

A filozofować lubię.

Ale to ciekawe czy ratując własne dzieci postępujemy wbrew woli czy zgodnie z nią? Bo czasem wolelibyśmy nie ryzykować a jednak to robimy
Instynkt współpracuje tu z wolą czy jest narzucana przez instynkt? Bo ratowanie dzieci może być instynktowne lub przemyślane -wynikać z poczucia obowiązku Ale czy może być takie i taki jednocześnie ?

Spoko Frogger, nie irytuj się.
Skoro zakładasz wątek i o coś pytasz, to wypadałoby się jakoś ustosunkować do tego, co ktoś Ci odpowiedział.
A Ty tylko mnożysz pytania, więc jak tu dyskutować? Dyskusja to jest wymiana poglądów, a nie odpowiadanie na kolejne pytania R6 "a po co", "a dlaczego".
Uszanuj czas innych użytkowników, bo czytając założone przez Ciebie tematy dochodzę do wniosku, że w większości przypadków rzucasz jakieś pytanie, a potem wtrącasz jakieś komentarze do odpowiedzi.
Ale masz rację, to Twój wątek, więc już nie przeszkadzam.

Chyba wypadało by najpierw określić co mamy na myśli mówiąc "ja". Moje ja, czyli świadomość jest pewnym modelem w mózgu, którego istnienie umożliwia podejmowanie decyzji. Ale nie jest to jakieś "ja" które może mieć jakąkolwiek wolę. Przynajmniej ja to tak widzę.

Jak wiemy z doświadczenia, decyzje mogą być przemyślane (gdy mamy czas na rozpatrzenie wszystkich za i przeciw) oraz pochopne, podjęte pod wpływem chwili. Myślę, że nasze organizmy, a w tym mózgi zostały ukształtowane, aby podejmować decyzje umożliwiające jak najlepsze przetrwanie tych genów, które kodują mechanizmy podejmowania decyzji.

Niedawno miałam wypadek na rowerze, na szczęście niegroźny To co mnie zaskoczyło to to, że w momencie, kiedy się przewracałam myślenie świadome miałam zupełnie wyłączone. Trwało to ułamki sekund, ale nad moim ciałem nie panowałam ja, a raczej czysty instynkt. W takich momentach świadome podejmowanie decyzji mogłoby doprowadzić do śmierci, bo zanim pomyślelibyśmy, jakie optymalne ruchy wykonać już byśmy nie żyli. Prawdopodobnie dlatego włącza nam się pilot automatyczny, który może nie wybiera optymalnego zachowania to działa zdecydowanie szybciej, natychmiastowo. Podobnie jest w momencie zagrożenia życia innych osób, jak nasze potomstwo.

Czyli wtedy postępujemy wbrew naszej woli, tak?