z tego co tutaj czytam na tym forum wynika, że ateiści nie nie wierzą w Boga, tylko wierzą w to, że go nie ma. Nie potrafią podać niezbitych dowodów na jego nieistnienie, więc opierają się na wierze. Czy skoro i tak jest to kwestia wiary, to nie lepiej wybrać wiarę dającą nadzieję?

Nie ma dowodu na nie istnienie, to błąd logiczny.
Nie ma dowodów na nie istnienie Boga, leśnych wróżek czy mikroskopijnych czajniczków latających dookoła marsa.
Są jednak przesłanki, które przemawiają za tym, że istnienie Boga, w wydaniu chrześcijańskim przynajmniej jest niemożliwe np. problem zła.

Nie ma żadnych przesłanek przemawiających za tym, że istnienie Boga jest " niemożliwe ". Co najwyżej mało prawdopodobne z punktu widzenia danego obserwatora. Analogicznie istnieją mocne przesłanki przemawiające za tym, że Bóg istnieje, np. problem miłości.

Cuda, objawienia, stygmatycy, Biblia - czy to nie są poważne przesłanki co do istnienia Pana Boga? Bóg daje każdemu wierzącemu odczuwać swoją obecność - w życiu przez cały czas, a wyjątkowo objawia się to po przyjęciu Komunii św. gdy serce raduje się obecnością Jezusa. Trzeba się tylko otworzyć, spróbować uwierzyć. Bóg nieustannnie do nas zmierza, a my musimy zrobić tylko jeden krok w jego kierunku - dalej jak dobry ojciec poprowadzi nas za rękę ku wiecznemu szczęściu.

Z własnego życia mam tyle dowodów , że nie potrzebuje ich z innych źródeł . Człowiek przystąpi do sakramentu pojednania (oczywiście nie po świętokracku - jest 5 warunków) przyjmie potem komunię świętą a później dostępuje dziwnego pięknego uczucia w swoim sercu , ciele , umyśle nieporównywalnego z niczym innym (to jest największy cud) "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię" (Mt 1, 28).

Co do braku dowodów "Na przestrzeni tylko XX-go wieku, naliczono prawie 400 ukazań maryjnych (rzekomych)" tysiące ludzi widziało cuda , znaki i chociaż nie wszystkie objawienia pochodzą od Boga , bo większość pochodzi od złego jednak one świadczą o istnieniu wymiaru duchowego i o tym , że "życie się zmienia ale się nie kończy". Można sobie posłuchać orginalnych nagrania z egzorcyzmów Anneliese polecam polski film dokumentalny "Egzorcyzmy Anneliese Michel" z 2007 roku ten głos jest nie do podrobienia.

Słyszałem lepsze dźwięki wydawane przez ludzi podczas religijnych rytuałów: jednego z plemion afrykańskich, nie pamiętam niestety szczegółów ale byłem wówczas nieco tym zaskoczony.


Też tak miałem i mnie to fascynowało. Później odkryłem że to sprawka ludzkiej psychiki a nie cudów. Teraz takie samo uczucie mogę wywołać u siebie patrząc na niebo pełne gwiazd, czy zamykając oczy i wyobrażając sobie przestrzeń wszechświata: to jest dla mnie jeszcze wspanialsze.


Problem w tym, że tych przesłanek jest zbyt dużo z różnych, wzajemnie zaprzeczających sobie źródeł. Nie mówię o cudach największych religii związanych z Bogiem, ale także o cudach buddyjskich, mniejszych wyznań religijnych i tak dalej.


Dlatego mówię że nie wierze. Tak samo jak nie wierzę w zielonych kosmitów przylatujących na Ziemię.

Jeśli coś nie zostało udowodnione, to można tylko wierzyć, albo nie wierzyć. Istnienie Boga nie zostało udowodnione.
Jeśli natomiast coś zostało udowodnione, to wtedy można powiedzieć że ktoś nie wierzy w istnienie czegoś.


To może lepiej uwierzyć w to, że po śmierci każdy bez wyjątku zostanie bogiem własnego wszechświata i będzie mógł tworzyć co tylko będzie chciał? Przecież to daje jeszcze większą nadzieję bo nie zagrożoną tym, że jednak coś pójdzie nie tak i ktoś wyląduje w piekle.

--------------------

Ja trzymam się tego co zostało udowodnione. Boga z założenia nie można udowodnić. Branie czegoś na wiarę objęte jest ryzykiem, że można się mylić.
Ja wolę swoją wiedzę poszerzać oraz poprawiać gdy dowiem się czegoś nowego. Tkwienie w czymś co nie da się zweryfikować jest zbyt ryzykowne. W przypadku czegoś nieweryfikowalnego wolę powiedzieć "nie wiem", niż brać to na wiarę.

widzisz może i nie pamiętasz a może czegoś takiego nie ma , niestety nie podając źródła zakładasz , że ktoś uwierzy w twoje słowa , nie ma tak dobrze.



Twoja subiektywna ocena , twoja sprawa dla mnie to nie jest porównywalne z niczym innym na ziemi , bo trudno to nazwać uczuciem czy porównywać do ludzkich przyziemnych doznań w żadnym nie ma takiej głębi i nie jest tak trwałe.


Przecież nie napisałem że cuda świadczą o słuszności jednej religii (bo są z nią związane) a w innych nie ma cudów (czytałem o cudach w innych religiach , tylko przypomnę nie każde cuda pochodzą od Boga). Cuda świadczą o tym , że życie człowieka nie kończy się na ziemi.

Widzisz to nie takie proste. Wiara nie jest do końca naszym świadomym wyborem. Wielu ludzi odeszło od chrześcijaństwa, ponieważ mit, który leżał u jego podstaw przestał na nich oddziałać. Nikt nie może się zmusić, żeby wierzyć w jakąś ideę. Zresztą po co?
Każdy ma swoją drogę, którą powinien podążać zgodnie z własnym sumieniem.

Co do cudów...W Epidauros znajdują się ruiny świątyni Asklepiosa. Są tam m.in. pomniki wotywne i stele opisujące cudowne uzdrowienia pielgrzymów, którzy przybyli tam modlic się do Asklepiosa. Brzmi znajomo? Tak więc wiara czyni cuda niezależnie czy modli się do Jezusa z Nazaretu czy Asklepiosa syna Apollina.

Ale tam uzdrawiał szatan.

Ja nie zastanawiałem się, czy Bóg istnieje, czy nie istnieje bo do niczego bym nie doszedł. Postawiłem pytanie inaczej; dlaczego Bóg miałby istnieć? I jak do tej pory nie znalazłem żadnej sensownej odpowiedzi na to pytanie, stad mój wniosek, że Bóg nie istnieje i nie jest to wiara, tylko przekonanie, sadze, ze słuszne, ale mogę się mylić, jak każdy co do swojej wiary.
Przypominam o Regulaminie i zasadach pisowni języka polskiego- szumi

A co to?

http://www.youtube.com/watch?v=NlPHHl0A ... re=related

Ta czarna kropka? To przebicie na matrycy cyfrowej, w słabych aparatach tak jest, głównie tych komórkowych. A ten pionowy pasek to wina optyki.

Czasem chyba warto postawić sprawę nieco ostrzej - od zawsze jestem człowiekiem wierzącym, ale jako że przez długi czas wiodłem życie beztroskie, i niespecjalnie zorientowane na tzw. " przyziemność " ( byłem typowym " chłopczykiem w okularach " - choć ich faktycznie nie nosiłem - który w podstawówce pisał np. swoje własne encyklopedie Układu Słonecznego, własnoręcznie ilustrowane itd. tak, tak, nie mam żadnego konfliktu z nauką, to ew. ona ma ze mną, cóż, trudno - w każdym razie niewielką uwagę zwracałem na to, co wokół mnie ) nigdy nie zadawałem sobie pytania w rodzaju " dlaczego Bóg miałby istnieć ". Nigdy nie zapomnę swojej pierwszej wizyty w hospicjum dziecięcym w Mysłowicach, i nigdy nie zapomnę swojej pierwszej wizyty na oddziale onkologicznym w Krakowie. I dziwnym, doprawdy CHOLERNIE DZIWNYM trafem nie widziałem tam portretów ani Pana Dawkinsa, ani Pana Russella, ani Pana Onfraya, ani Pana Nietzschego, ani Pana Hitchensa, ani Pani, która swego czasu napisała do " Bez Dogmatu " piękny artykuł o pocieszeniu, jakie daje ateizm itd.itp. - nigdy nikogo takiego tam nie dostrzegłem. W hospicjum za to widziałem portret św. Tereski od Dzieciątka Jezus ( ogromny i piękny ), a w szpitalu obraz Jezusa Miłosiernego, i informacje o duszpasterstwie chorych. Nie mogłem się nadziwić, dlaczego równolegle nie odbywa się tam duszpasterstwo ateistów - czyżbyście stracili ochotę na pocieszanie ? Artykuły i książki jest łatwiej pisać, nie ? Nie twierdzę, że w obu ośrodkach nie pracują także ateiści, zapewne tak, ale jak widać ( kolejny niezrozumiały fakt ), jakoś nie sprzeciwiają się oni tak nachalnej i okropnej propagandzie teistycznej. Nie wiem, czy Bóg istnieje, ale od tamtego momentu nie zadaję już sobie pytania, dlaczego miałby istnieć - wiem, dlaczego " miałby " istnieć, wiem doskonale.

Zgadza się.

Zgadza się.

No, ...tak.
Nie można zbadać czegoś co nie istnieje. Zostaje tylko wiara.


Tak, zgadzam się.
Lepiej wybrać wiarę dającą nadzieję.

Ale co jeżeli wiara dająca nadzieję, jest jawnym oszustwem ?

Aby zrozumieć ateistów, pozwól, że podam Ci przykład:
Jeżeli powiedział bym ci, że w RPA, jest szaman, który ma taką moc, że każda osoba, która go dotknie, ma zapewnione życie wieczne bez względu na to, czy popełni jakieś grzechy, czy nie.
Możesz być każdej religii,
Wystarczy, że pojedziesz do Afryki, dotkniesz tego człowieka,
I po tym nie ma już jakiegokolwiek zagrożenia czyśćcem, czy piekłem,
Możesz zabijać kraść, a i tak masz zapewnione niebo.

Czy pojedziesz do Afryki dotknąć tego faceta ?
Przecież ten facet daje ogromną nadzieję !
Nadzieję większą niż katolicyzm i inne religie,
Większą nawet niż odpusty

Wszyscy wierzący powinni powsiadać w samoloty i lecieć do Afryki !
Bo czy nie lepiej wybrać to co daje nadzieję ?
Zwłaszcza, że nie pociąga żadnych konsekwencji !
Po powrocie dalej każdy może sobie praktykować własną religię.

I ilu poleci ?
Prawie nikt.
A dlaczego.
Dlatego, że mimo iż daje to ogromną nadzieję, uważamy to za bzdurę i kogoś wymysł.
Podobnie ateiści traktują religię.
Mimo, iż daje ogromną nadzieję, to uważają ją za wymysł, dlatego nie fatygują się do Kościoła. Tak samo, jak osoby wierzące nie fatygują się na odwiedzenie Sai Baby, czy innego indyjskiego guru, dającego Ogromną nadzieję.

Poza tym ateiści idą dalej.
Zauważają, że inne religie również dają nadzieję. A wszystkie różnią się co do zasad.
Rozumieją, że wszystkie nie mogą być prawdziwe, skoro jedna mówi, że w raju będą dziewice, a druga, że nie.
Nie ma niepodważalnego czynnika, który świadczyłby o prawdziwości którejkolwiek z religii, dlatego nie fatygujemy się, nie oszukujemy się.
Nie pozwalamy sobą manipulować.

Większość jednak nie idzie zbyt daleko - bo mogliby się nieźle przerazić konsekwencjami swojego światopoglądu.