Czytał ktoś z was może to dziełko francuskiego filozofa? Jeśli tak, to zachęcam do podzielenia się refleksjami

Czytałem. Stek przekleństw i pomyj. Wydawnictwo mniej więcej na poziomie książek p. Henryka Pająka, tyle, że ten drugi operuje znacznie bardziej rozbudowana faktografią.

Widzę, że książka nie znalazła zainteresowania wśród polskich czytelników. Mam nadzieje, ze się ktoś jeszcze odezwie w tym temacie, bo jeśli nie to raczej wielkiej dysputy nie stworzymy we dwóch, a temat wyląduje w koszu.

Myślę, że nawet dla wielu ateistów ta książka mogła się okazać niestrawna. Nie jest łatwo czytać gościa, który po prostu zieje nienawiścią, i już nawet mało istotne do kogo/czego. Z tych samych powodów było mi trudno czytać np. książki Oriany Fallaci, niezależnie od tego, ile miała w nich racji. Już chyba wolą " Boga Urojonego ", tam też jest spory ładunek niechęci do religii i wierzących, ale nie aż taki.

Johnny nie bagatelizuj, książka nie wieje sztucznym zdeptywaniem z błotem, a jest szczerym słowem autora w kierunku monoteizmów.

Myślę, ze każdy ateista książkę tę uzna za miłą i przyjemną w lekturze

Dobre Jak dla mnie jest raczej szczerym środkowym palcem wyciągniętym w ich kierunku



Czyli każdy ateista lubi odczuwać nienawiść wobec wierzących Wow, to zupełna nowość na tym forum !

WŁAŚNIE Masz rację.

Podkreślmy jednak tutaj słowo "szczerym"
Onfray nie udaje szacunku, dystansu, zrozumienia.



No bez przesady

Ok, nie używajmy słowa " nienawiść ", powiedzmy raczej o braku szacunku, dystansu i zrozumienia

I dodajmy jeszcze, że z uczuciem niechęci

Ale nie nienawiść.

Przyznaję, że ja jestem ateistą który przeczytał "Traktat ateologiczny" z poczuciem dużego dyskomfortu. Nie polecam nikomu.

Jakieś refleksje?

Wolę spokojniejszy, bardziej zdystansowany styl narracji. Cenię autorów potrafiących podejść do tematu w sposób bardziej wyważony. Nie czytało mi się tego dobrze, choć przyznaję że to kwestia indywidualnych preferencji a nie żaden konkretny argument. Zdaję sobie sprawę, że nie da się szczerze i otwarcie pisać o ateiźmie, unikając obrażenia kogokolwiek, ale wolę gdy się jednak próbuje nie wywoływać niechęci. W tym wypadku niechęć odczuwałem nawet ja, uważający się za ateistę. Odniosłem też wrażenie że wiedza autora w niektórych kwestiach w których się wypowiada jest dość powierzchowna, za to sposób wyrażania się nie pozostawia niejednokrotnie miejsca na wątpliwości. Odnoszę się nieufnie do tego typu ludzi niezależnie od światopoglądu który deklarują.
Poza tym potrafię sobie wyobrazić jak reagują na tego typu pamflety (bo tak to trzeba nazwać) teiści, i to wcale nie fanatycy. Nie chciałbym żeby teiści których znam i szanuję pomyśleli że jako ateista mam podobne poglądy jak Michel Onfray. Taki typ mentalności niektórzy nazywają bolszewizmem i coś w tym jest.

W jakich kwestiach Onfray nie popisuje się erudycją?

Dlaczego słusznie można nazwać to bolszewizmem?

Jeszcze raz muszę podkreślić że moje zarzuty dotyczą głównie stylu.
Co do błędów, przypomina mi się w tej chwili jeden. W rozdziale dotyczącym popierania nazizmu przez papieża Onfray wypowiada się na temat papieskiej nieomylności, ale można się przekonać że (co jest dość powszechne) nie rozumie tego dogmatu, a dokładnie zdaje się nie wiedzieć jaki jest zakres owej nieomylnosci. Oczywiście nie ma obowiązku tego wiedzieć ale sprawdzić nie zaszkodzi.
Bolszewizm kojarzy mi się z fanatyzmem i przekonaniem o własnej nieomylności i wyższości a tym aż wieje z książki.
"Traktat" zawiera oczywiście masę informacji i celnych argumentów na rzecz ateizmu, ale mozna je znaleźć w wielu innych książkach napisanych dużo lepszym stylem, a na pewno bardziej wyważonym. To kwestia estetyki.

Tak racja, wieje z książki przekonaniem o własnej racji.
Nie jestem pewien jednak czy słowo bolszewizm powinno zostać tutaj użyte - bardzo mocne i wymowne słowo. Nawet ja niektórych zacietrzewionych duchownych o bolszewizm bym nie posądził.



I tutaj racja, sam się dziwiłem, że tak napisał. Nie mnie jednak rozstrzygać czy właśnie błędne pojęcie miał na myśli. Prawdopodobnie nie wiedział do końca czym jest nieomylnośc papieska.