W logice wiedzy (pojawia się od systemu T) jest takie prawo:

Jeśli ktoś wie, że coś jest faktem to to coś jest faktem.

Natomiast w logice przekonań prawo to nie ma swojego odpowiednika, tzn. nie ma prawa mówiącego, że jeśli ktoś wierzy że coś jest faktem to to coś jest faktem. ( może zamiast "coś" powinienem użyć określenia "zdanie" a zamiast "jest faktem" "jest prawdziwe")

Dlaczego tak jest (czemu nie odpowiednika) i jak się to ma do wiary?

Mam na to swoją odpowiedź ale ciekawy jestem Waszej.

Nie rozumiem trochę tego pytanie, dla mnie jest to oczywiste.

Chyba żebyśmy zaczęli doszukiwać się definicji wiedzy i od tego wychodzić, chociaż wydaje mi się, że potoczne znaczenie tutaj wystarczy

Mam wrażenie, że nie dla każdego jest to oczywiste. Bo dlaczego tylu ludzi wierzy a zachowuje sie jakby wiedziało? Obrażają sie jeszcze gdy ktoś nie chce wierzyć. Wszystko zgodne z logiką

Dla mnie nieistnienie takiego prawa jest argumentem na korzyść agnostycyzmu .

A jesteś agnostykiem w sprawie czajniczka Russella?

Czy jeżeli człowiek twierdzi, że jest tak, a tak i rzeczywiście jest tak, a tak, a dodatkowo potrafi to uzasadnić, to można powiedzieć, że posiada wiedzę?

'''Bo dlaczego tylu ludzi wierzy a zachowuje się jakby wiedziało ;'''

Bo wielu odnalazło duszę w sobie i wie, wierzy-lub szuka ....Boga .
Dla wielu ten stan jest normalny -nie wyuczony -czy wmówiony.
Życie duchowe to drugie "życie"- w tobie istniejące..
Nie dziw się że wielu traci cierpliwość -bo komuś co jest oczywiste -dla ciebie nie posiada żadnej treści czy nawet okruszyny -czy pyłku "posmaku"-nie twoja wina -zostań tam gdzie jesteś i nie czuj się "gorszy "
Wiara jest darem-albo go rozwijasz albo odrzucasz!
Ja tu i teraz -to bardziej namacalne jak wieczność ;nikt nie jest wolny -od "namacalności "-najwięksi święci i mistycy -rzucani byli w "odmęty"zwątpienia -brak wiary -to nie wyrok czy zawał -coś co już jest nie odwracalne ...
W swerze duchowej jest wszystko możliwe -najwięksi grzesznicy doznają oczyszczenia i powrotu do Boga !
Wątpiący doznają Nadzieii-spragnienii-Nasycenia -ślepym otwierają się oczy ....
Wiem czytasz to jak opowieści z Marsa -ale u mnie tak jest -choć nie mogę Cię zabrać by Ci to pokazać -w ten wymiar -jescze nie ma wiz i wycieczek


Pozdrawiam !

Ponieważ sądy dotyczące ontologii świata w sensie naukowym są teoriami istotnie wybiegającymi poza granice poznania. Do tego dochodzi kwestia niemożności nadawania wartości prawdopodobieństw takim sądom. To zaś prowadzi do dość tolerancyjnej w wyrazie konstatacji o równorzędności poznawczej ontologii świata.

R6, to, że ktoś " zachowuje się tak, jakby wiedział " to jeszcze nie znaczy, że wie. Nie skupiaj się az tak strasznie na ludzkich ułomnościach.

R6, przybliż mi gdzie i kto mówił (pisał) o logice wiedzy i logice przekonań? To jest część jakiegoś działu nauki?

http://www.logic.amu.edu.pl/images/c/cd/Semlogzim11.pdf

Teraz tylko link. Na więcej będzie mnie stać we wtorek.

Aby stwierdzić, że A wie, że p muszą wystąpić następujące warunki:

1. p jest prawdą
2. A jest przekonany o p
3. A potrafi uzasadnić p

z uzasadnieniem jest pewien problem - ogólnie uważa się, że uzasadnić oznacza użyć najpewniejszych dostępnych metod w danej grupie (to zn. np. innymi metodami będą posługiwali się meteroolodzy, a innymi zwykli ludzie, aby określić temperaturę zewnętrzną)

W takiej definicji wiedzy pojawia się jednak paradoks Gettiera. Dla przykładu:

Mam dwóch kolegów z pracy - Krzyśka i Jarka. Krzysiek jeździ fordem i powiedział mi kiedyś, że kupił tego forda. Według powyższej definicji mogę stwierdzić, że wiem o tym, że jeden z moich kolegów z pracy posiada forda. Okazuje się jednak, że Krzysiek tak naprawdę tego forda nie posiada, a jedynie wynajmuje i kłamał mnie, aby się pochwalić. Przypadkowo okazuje się, że Jarek ma forda spokojnie stojącego w garażu i wie o tym tylko on. Spełnione są zatem warunki definicji ponieważ:

- wiem, że jeden z moich kolegów ma forda
- rzeczywiście jeden z moich kolegów ma forda
- potrafię to uzasadnić

jednakże intuicja podpowiada, że tak właściwie to wiedzy nie posiadam ponieważ:

- nie wiem o tym, że Krzysiek ma forda (ponieważ go nie ma, zatem nie mogę tego wiedzieć, bo nie ma wiedzy o fałszach - tak w uproszczeniu)
- nie wiem, że Jarek ma forda, bo wie o tym tylko on sam

Dla rozwiązania tego paradoksu wprowadza się tkzw. teorię przyczynową wiedzy, wprowadzając punkt 4, który brzmi mniej więcej tak:

"Wśród przyczyn dla których A jest przekonany, że p, znajduje się fakt, że p"

chodzi tutaj również o wiązkę wyprowadzania tego przekonania, ale to jest już bardziej skomplikowana sprawa.

Ja osobiście uważam za najbardziej eleganckie rozwiązanie takiego problemu możemy znaleźć poprzez dodanie punktu o treści:

4. Nie dopuszczamy uzasadnienia fałszu

Jednak w takim wypadku nigdy nie możemy się przekonać, że A o czymś wie, ponieważ uzasadnienie nigdy nie jest na 100% pewne - oddajemy pole sceptycyzmowi.

Marny "paradoks"
Przeciez twierdzenie, ze jeden z moich kolegow ma Forda jest prawdziwe. Nie spelniony jest tutaj warunek uzasadnienia, bo powolanie sie na czyjes zdanie nie jest uzasadnieniem, a o posiadaniu (czy kupnie) nie swiadczy opinia.

Uzasadnienie spełnia warunki definicji. Definicja podaje, że uzasadnienie jest uzasadnieniem opartym na najlepszych dostępnych metodach w danej grupie. Jest to wybieg przeciw sceptycyzmowi - ponieważ jakby zawsze obowiązywało uzasadnienie oparte na bezwzgędnie najlepszych metodach, to nigdy nie wiadomo by było czy ktoś coś wie, ponieważ nigdy nie wiadomo czy dana metoda jest najlepsza. Mam nadzieję, że to jest już teraz jasne. Jeszcze dla przykładu:

- jeżeli należałbymm do grupy prawników i zajmowałbym się mieniem Krzyśka, to z pewnością najlepszą dostępną metodą byłby wgląd w umowę kupna samochodu.

- zakładamy jednak, że należę do grupy umownie nazwanej "przeciętny kierowca" i dla mnie zapewnienie Krzyśka, że posiada forda, oraz fakt, że jeździ takim samochodem jest wystarczającym uzasadnieniem tego, że posiada forda.

NHB tak jak w życiu, jak zobaczysz, że Twój kolega ma na ręce srebrną bransoletkę i powie Ci, że ją kupił, to nie prosisz go o okazanie paragonu, tylko zwyczajnie jego zapewnienie i obserwacja wystarczą Ci, żeby uznać, że właśnie posiada tę srebrną bransoletę.

Dodam, że dopuszczalne jest tutaj uzasadnienie fałszu - w definicji nie ma właśnie zapisku o nie dopuszczeniu uzasadniania fałszu. Tak jak pisałem wyżej, jeżeli byśmy dodali taki dopisek, to sceptycyzm wziął by górę - nigdy nie ma pewności, że uzasadnienie jest najlepsze z możliwych.



Na tym właśnie polega moc tego paradoksu. Rozwalę go jeszcze raz:

Jestem przekonany, że Krzysiek ma forda.
Mam uzasadnienie, że Krzysiek ma forda
Zatem dostrzegam, że jeden z moich kolegów ma forda. - zdanie jest jak najbardziej prawdziwe

Jednak tak naprawdę tego nie wiem. Dlaczego?
Krzysiek tak naprawdę forda nie ma, bo tylko go wypożycza.
Przypadkowo Jarek ma forda, ale wie o tym tylko on sam.

Zatem:
Nie wiem, że Krzysiek ma forda (ponieważ go nie ma, a jeśli go nie ma, to nie mam wiedzy, ewentualnie przekonanie - patrz definicja - niezgodne z punktem pierwszym)
Nie wiem, że Jarek ma forda (bo wie o tym tylko on sam)

I JESZCZE RAZ, PROSZĘ SIĘ SKUPIĆ
Mam dwóch kolegów Jarka i Krzyśka
Wiem, że jeden z moich kolegów ma forda - zdanie prawdziwe
Nie wiem, że Krzysiek ma forda (bo go nie ma)
Nie wiem, że Jarek ma forda (bo tylko on wie o tym)

Jeszcze taka konkluzja.

Wiem, że jeden z moich kolegów ma forda, ale po wgłębieniu się w alternatywę okazuje się, że nie mam wiedzy na temat posiadania forda u żadnego z moich kolegów. Paradoks logiczny, bo:

K - Krzysiek ma forda
J - arek ma forda

A wiem, że jeden z kolegów ma forda, czyli wiem, że forda ma Krzysiek lub Jarek:

Wiem, że K v J, ale nie wiem, że K i nie wiem, że J

Nie spelnia to warunku naukowosci - intersubiektywizmu.
Pozatym co to za definicja, ze "uzasadnienie jest uzasadnieniem x"? To uzasadnienie x nie jest uzasadnieniem czy jest? (x = operte na najlepszych... itd)



To czy mi wystarcza nie znaczy, ze spelnia warunek naukowosci - intersubiektywnosc.



Nie spelnia warunku naukowosci - niesprzecznosci.
Cos jest uzasadnieniem albo nie jest.

Czy nie lepiej zamiast "uzasadnienie" przyjac "udowodnienie"?

Co do dalszej czesci:
To, ze falszywe przeslanki prowadza do prawdy nie oznacza, ze jest to wiedza. Wlasnie dlatego jest zalozenie o uzasadnieniu.
Chyba, ze uwazasz, ze jak napisze, ze Jarek ma Forda (o czym wie tylko on sam) to jest to wiedza, bo uzasadniam to tym, ze taka informacja poszla od kolezanki siostry znajomej babki od strony ojca. A to mi "najlepsza dostepna metoda".

Czy jak dziewczyna mówi Ci, że Cię kocha to odpowiadasz:

a) wiem
b) nie spełnia to warunków intersubiektywizmu

jak to z Tobą jest ?

Nie rozumiem spostrzeżenia.



Wiadomo, że uciekł mi przedrostek "poprawne", aż tak słówek się czepiać nie musisz.



Niestety mylisz się. Czy jak Kopernik twierdził, że planety poruszają się po okręgach (co jak dziś wiadomo nie jest prawdą, bo orbity dokładnymi okręgami nie są), to znaczy, że nie miał uzasadnienia? Oczywiście, że miał i bazowało najpewniej na najlepszej dostępnej wówczas metodzie, czyli uzasadnienie było poprawne, aczkolwiek doprowadziło do nie do końca trafnych wniosków. Czy jak lekarz źle zdiagnozuje chorobę, to znaczy, że zrobił to bez uzasadnienia? Oczywiście, że miał uzasadnienie, bazujące zapewne na najlepszej dostępnej mu metodzie, jednak doprowadziło do fałszywych wniosków.



Podaną klasyczną definicję wiedzy masz.




Jeżeli należysz do grupy umownie nazwanej "dziecko z zespołem Downa" to najprawdopodobniej jest to najlepsza metoda. W przeciwnym wypadku, rzeczywiście uzasadnienie pozostawia wiele do życzenia, więc o wiedzy mówić niepodobna.