Zbytnie troski6

25 Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? 26 Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? 27 Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę7 dołożyć do wieku swego życia? 28 A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. 29 A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. 30 Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie tym bardziej was, małej wiary? 31 Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? 32 Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. 33 Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. 34 Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy8.


Biorąc pod uwagę kryzys, liczbę ludzi cierpiących głód i ubóstwo, nie mogę zrozumieć o co chodziło Jezusowi. Jak rozumieć ten fragment żeby nie wydawał się absurdalny ?

Mogę to odnieść do swojego życia. Rzecz w tym że nawet tzw. dostatek nie zapewnia szczęscia. Nie znaczy to że głodujący ma przestać się martwić, bo nawet jakby nie głodował to dalej miałby jakieś ale... do życia. Chodzi o to że jeśli dziś zamiast się uczyć, będę się zamartwiał egzaminem w sensji który będzie za miesiąc to zwyczajnie strace czas. Dziś mogę coś zrobić, ale nie mam żandego (bezpośredniego) wpływu na jutro. To co zrobie jutro i pojutrze uzależnione jest od tego ile zrobie dziś. Pozatym można przyjąc taką zasade że każdy dzień ma jakiś zestaw radości i trosk. Dziś sprawdzian, dziś praca, dziś chore dziecko. Jutro inny zestaw radości i problemów itd. Jeśli dziś do dzisiejszego zestawu dorzuce sobie jutrzejsze problemy to nie tylko się pogrąże, ale nic nie osiągnę nawet z tego co zaplanowałem na dziś. Nie chodzi zatem o to aby bezmyślnie olać przyszłośc, ale aby mierzyć siły na zamiary. Ostatecznie najważniejsza jest wiara, bo za póżno będzie przed śmiercią myśle o tych sprawach. Dzis jest dzień i dziś wiem że mogę coś zrobić. A jak mnie jutro na ulicy walnie samochód, to jedyne co mi będzie dane to sdać relacje z tego co osiągnąłem, a nie z tego co zamierzam i czym się zamartwiałem. Podkreślam tutaj różnicę miedzy zamartwianiem się, a rozsądnym planowaniem tego na co dziś mam wpływ. Ostatecznie czeka mnie wieczność i nielogicznym było by poświęcić temu tematowi mniej czasu, niż innym tymczasowym (tylko na tej ziemi) sprawom.

Mam wrażenie, że Jezusowi chodziło głównie o to, aby się nie przywiązywać do rzeczy i zjawisk i nie gonić za nimi gdy odchodzą, ale również nie unikać rzeczy i zjawisk gdy przychodzą. Po prostu brać życie takie jakie jest. Tak mi się wydaje.

Przeczytaj sobie Ewangelię wg św. Mateusza (25,14-30) - talentach.
Każdy musi pracować, rozwijać talenty, wspomagać innych - ale nie koncentrować się egoistycznie na zabezpieczaniu swojej przyszłości.
Motto saxona oddaje to najlepiej:
- "Wczoraj - jest historią; jutro - tajemnicą; dziś - jest darem".
Ile to sobie człowiek naplanuje...nawymyśla... wykoncypuje....a przychodzi następny dzień i wszystkie plany, pomysły, padają jak układanka z klocków...

Po co te tlumaczenia? Stoi jak byk (wielokrotnie). Ten kto wierzy bez zastrzezen i slepo, bedzie odziany i nakarmiony przez Boga. Rozumiem jednak chec przypasowania tekstu do rzeczywistosci. Nie takie rzeczy sie widzialo!

No tak, ale gdyby człowiek nie planował tylko żył dniem dzisiejszym to byśmy najlepiej na tym nie wyszli. Vide "przypowieść" =) o mrówce i koniku polnym.

Rozwijanie talentów wymaga planowania .
Chodzi o zachowanie proporcji.
Wkalkulowanie sukcesów, ale także porażek.
Gdy ktoś planuje tylko sukcesy i wszystko temu podporządkowuje może utracić wiele ważnych i pięknych momentów w zyciu.
A porażka może spowodować katastrofę życiową.

A dla Durala...."kto nie chce pracować niech nie je"...kto to napisał, jak myślisz?

No tak wniosek jeden. Uznajemy gleboka wiare za prace i wszystko sie zgadza. Czyz nie?

Pracować to można tylko niech jeszcze pracownik otrzyma zapłatę.

I nie warto planować np. ukończenia studiów? Czy to jest nie możliwe?

niemożliwe?

Moim zdaniem, kluczem jest tutaj zadanie sobie pytania, kto jest panem mojego życia? Jeżeli ja, to wszystkie plany muszę układać samemu, Jeżeli Bóg, to w moich planach uwzględniam budowanie Jego królestwa, Jego wolę. Bóg przez to słowo zapewnia mnie o stałej obecności, zaprasza do współpracy i dba o potrzeby. Kiedy ja troszczę się o "Jego sprawy" On troszczy się o "moje"
Czas stracony dla Boga jest czasem podwójnie zyskanym

Hm... ThinAir, czy to znaczy że Ty nie uważasz abyś był sam panem swojego życia? Czyli że Tobą ktoś steruje?

Oczywiście, Jezus jest Panem mojego życia. Nie oznacza to jednak, że mną steruje, bo sterować to można samochodzikiem na radyjko. Jezus daje mi swoje Słowo, a ja całe moje życie staram się do niego dostroić. Mam do Niego zaufanie, bo oddał za mnie swoje życie, dlatego mogę oddać mu moje.
Przykład: Miałem jakiś czas temu rozmowę z szefem w pracy w sprawie konfliktu jaki powstał między mną a kierownikiem. Jako, że szef władczy i furiat to się bałem tej rozmowy, zwolnienia z pracy itd. W modlitwie opowiedziałem Bogu to jak jest i jak się czuję i Bóg odpowiedział mi przez swoje Słowo:

"Ja i tylko Ja jestem twym pocieszycielem.
Kimże ty jesteś, że drżysz
przed człowiekiem śmiertelnym i przed synem człowieczym,
z którym się obejdą jak z trawą?
Zapomniałeś o Panu, twoim Stwórcy,
który rozciągnął niebiosa
i założył ziemię; a ciągle
po całych dniach jesteś w obawie
przed wściekłością ciemięzcy,
gdy ten się uwziął, by niszczyć.
Lecz gdzież jest wściekłość ciemięzcy?" Iz51,12-13

Tymi słowami Bóg dodał mi odwagi i pokazał, że jest ze mną. Na drugi dzień bez lęku poszedłem do bossa, a wszystko ułożyło się najlepiej jak mogło

No tak, zinterpretowałeś te słowa tak abyś sam uwierzył że Ci pomogą i że to Bóg Ci je objawił w Biblii, taka samopomoc psychiczna. - to jest moje zdanie, nie będę się wykłócał ani nic z tych rzeczy, szanuje to co napisałeś =)

Ale kiedyś pytałem o niewolnictwo wobec Boga i mówiliście że coś takiego nie istnieje, teraz sam napisałeś że nie jesteś panem swojego życia tylko Jezus nim jest. Czyli jakby nie patrzeć jesteś jego sługą. Hm?