Apostołowie wędrowali od miasta do miasta. W danym mieście nawracali grupę ludzi i w ten sposób powstawała lokalna wspólnota chrześciajńska. Następnie apostoł wędrował dalej. Gdy pojawiał się w jakiejś wspólnocie problem, zwracano się do apostoła, który ją założył. Apostoł przybywał osobiście, by problem rozwiązać, a gdy nie mógł przybyć osobiście, to pisał do niej list. W tymże liście ustosunkowywał się do problemu i dawał rozwiązanie, np. we wspólnocie w Koryncie, część wiernych zaczęła mieć wątpliwości, co do faktu zmartwychwstania przy sądzie ostatecznym i zaczęła twierdzić, że nic takiego nie będzie miało miejsca, wzbudziło, to niepokój reszty wspólnoty, która twierdziła, że właśnie, że zmartychwstanie będzie. Doszło do sporu. No i kto ma rację ? Jak rozstrzygnąć sporną kwestię ? Cóż, najlepiej zwrócić się do tego, kogo obie strony uważają za największy autorytet. A kto nim jest ? Apostoł Paweł, gdyż to on właśnie założył tą wspólnotę. Członkowie wspólnoty w Koryncie piszą list do apostoła, w którym przedstawiają problem. Jednakże ten, nie może przybyć osobiście, więc pisze list, w którym ustosunkowuje się do problemu i daje jego rozwiązanie (stwierdza jak prawidłowo należy wierzyć). Gdzie możemyu znaleźć tę historię ? I List do Koryntian, rodział 15, wersy 12-58.
Wspólnota w Koryncie miała więcej jeszcze problemów. Wszystkie je apostoł Paweł stara się rozwiązać w swoim liście. Podobnie było z innymi listami
