Witam, czy moge oglądać horrory realistyczne, gdzie nie ma fikcji, ani rzadnych potworów? Czy to grzech?

Zasadniczo niema czegoś takiego jak "horror bez fikcji i potworów" gatunek o którym myślisz to pewnie thiller i nie mam pojęcia czy to grzech czy nie, pewnie zależy od konkretnego filmu...

są takie horrory jak egzorcyzmy emili rose czy anelise michael. Albo jak są w filmie jakies nawiedzone domy czy zmarły kogoś odwiedza to realne jest.

Tak realne jak i dinozaury w Parku Jurajskim i potwory Frankensteina

Zasadniczo potrafię sobie wyobrazić horror bez potworów, ale film fabularny bez fikcji to już trudno .

Polecam więc jakieś dziełko Dawkinsa

Tu najlepiej pasuje reportaż z jakiejś masakry piłą łańcuchową.. i realistyczny i bez fikcji, jedynie jakiś "potwór" musiałby tego dokonać.

czyli nie oglądac?

akro - zobaczmy jakby to było:
oglądasz sobie jakiś horror, w którym jest pajac biegający z kataną i brutalnie mordujący ludzi (oczywiście jest jakaś fabuła, zwroty akcji). jesteś zaszokowany tym, co on robi, film jest emocjonujący, nie wiesz, co będzie dalej. pojawiają się strach i adrenalina, film trzyma Cię w napięciu. dotrwałeś do ostatniej minuty - horror Ci się podobał. wracasz do normalnego życia, film wspominasz jako świetny. jeśli nie masz potem skłonności do krojenia przechodniów i odcinania im głów, nie ma się czym przejmować - możesz sobie takowe horrory oglądać, nie ma w tym nic złego. gdzie tu grzech ?

chyba, że jesteś dzieckiem, to oglądanie takich filmów nie jest wskazane - możesz zacząć dusić pieski.

Akro, czy to grzech, to ja Ci nie odpowiem, jesli jednak mają zaszkodzić Twojej psychice czy osobowosci, źle się po nich czujesz, badz przeciwnie za bardzo CIę to kręci, to może dawkuj to sobie ostrożnie lub zrezygnuj. Ja osobiście film traktuję jako film i jesli on mowi o potworach /choć takich nie lubie/, wampirach, powrotach z zaświatów itd, to nie przyjmuję tego jako prawdy, więc uwazam, że to dostateczne rozgraniczenie.
Patrząc w ten sposób /chodzi mi o Twoje pytanie/ grzechem jest przeczytanie "Draculi" Stockera. A ksiązka mimo, że historyjka w niej fikcyjna, to jednak ciekawa i chcąc zapoznać się z klasyką romansu gotyckiego, to uważam ją za jedna z lektur obowiazkowych.

Co Ty mi zrobiłeś tym postem bandyto



A na poważnie. Czy na tym ma polegać wiara? Człowiek ma się zastanawiać czy może sobie film oglądnąć?

Mam poważne wątpliwości czy katolik w ogóle powinien oglądać telewizję no może poza katolickimi kanałami/programami ale nawet tam trafiają się czasem bardzo nieprzyzwoite reklamy...

A jednak wydaje mi się, że można by pogdybać (zresztą było to już wiele razy gdybane w utworach s-f, i pewnie też próbowane w rzeczywistości): gdyby wychować człowieka / grupę ludzi w sterylnych warunkach, bez prawie żadnych negatywnych bodźców, to co by wyszło? Czy takie osoby osiągnęłyby jakiegoś rodzaju oświecenie, inny światopogląd, pozwalający im się rozwijać bardziej? Czy może byłyby całkiem niezaradne, mogące żyć tylko w bezpiecznym środowisku?

To co wychodzi poprzez fikcję wyszło by w realnym życiu. Nie chcę tego doświadczać.