Miałem chyba 13 lat gdy przestałem chodzić do kościoła -stało się to "ni z tego ni owego" po prostu...Wolałem leżeć przed tv w niedzielę niż iść do kościoła.Wcześniej oczywiście szczególnie z rodzicami czy babcią grzecznie na Msze chodziłem.

Taka sytuacja trwała prawie 3 lata-nie ważne czy było to Boże Narodzenie, Wielkanoc czy inne święto-nie miało to dla mnie wielkiego znaczenia.

Jednak pewnego dnia całkiem przypadkowo znalazłem się w kościele na Mszy Świętej młodzieżowej . I właśnie dopiero wtedy zrozumiałem jak wiele straciłem przez te 3 lata... Zrozumiałem, ze 3 lata bez Kościoła to były lata stracone

Od tego przypadkowego całkiem wstąpienia na Mszę nie wyobrażam sobie życia bez Kościoła i Boga.

Przez te 4 lata jakie na powrót jestem przy kościele poznałem wiele wspaniałych ludzi, zawarłem wiele przyjaźni.

Teraz wiem, że gdy naprawdę jestem sam i potrzebuję wsparcia Bóg zawsze mi pomoże!

nie ma przypadkow...

ciesze sie ze twoj powrot nie nastapil po tak trudnych przejsciach i na skutek takich sytuacji przez ktore ja musialam przejsc zeby sie obudzic i... wrocic na wlasciwa droge

To wspaniałe że na nowo pokochałeś Boga i odnalazłeś w Nim sens W moim życiu duchowym też jest raz dobrze raz źle, czasami jestem bliżej Boga a czasami dalej ale zawsze wracam...I to chyba jest najważniejsze

Pozdrawiam

Ja też się bardzo cieszę z tego faktu i jak już przeczytałem gdzieś u kogoś taki podpis " TRZYMAM SIĘ JEZUSA I JUŻ GO NIE PUSZCZĘ"
Uważam, że ma ten podpis bardzo głęboki sens

pozdrawiam gorąco - ja też z południa jestem

Milych Swiat! Ja tez z poludnia jestem

Taki podpis ma oliwka na www.dyskusje.katolik.pl

Dzięki

Oby Twoja wiara w Boga nigdy nie stanęła wyżej od "wiary w ludzi", bo wtedy staniesz się fanatykiem religijnym.

Pozdrawiam.

Mam szczerą nadzieję, ze tak się nie stanie-Bóg dla mnie jest kimś wielkim ale ludzi także należy cenić. Oczywiście tych, którzy na to zasługują.

pozdrawiam gorąco

Dla każdego rozsądnego człowieka to własnie Bóg i Jego słowo stanowi najwyższą wartość, Key.
A to dlatego, że "wiara w człowieka" może bardzo łatwo przekształcić się w "kult jednostki".
A chrześcijaństwo to nic innego, jak tylko napominanie by trzymać się Boga jako najwyższej wartości. Za swoje uczynki odpowie bowiem każdy - niezależnie od tego kim jest na ziemi, ile miał bogactw, popleczników, sławy...
"Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza a za złe karze"
(Jedna z prawd wiary)
Dla Boga liczy się bowiem to, by człowiek postępował godziwie - a nie to, ile udało mu się zgromadzić mamony ...

PS.
Wolę w Twojej opinii być "fanatykiem religijnym" (jeżeli mnie za takiego uznasz :):) ) niż niewolnikiem własnych słabostek :P:P .
Wiara uszlachetnia, Key - choć, być może, trudno ten fakt co niektórym zrozumieć ...

Nie przeczę.
Tak czy siak i tak najważniejsze jest jak ludzie ze sobą rozmawiają/żyją i dla mnie nie ma znaczenia, że ktoś robi tak czy inaczej ze względu na swoje przekonania religijne.
Wyobraź sobie parę ludzi: jeden wierzy w Boga chrześcijan, drugi w np: Budde ( to nawet nie religia ). Jeżeli ta pierwsza osoba będzie przedkładać miłość do Boga ponad wszystko to są małe szanse na jakiekolwiek porozumienie, a co dopiero życie ze sobą ...
I proszę mi tutaj nie wciskać jakiś teorii na temat "prawdziwego chrześcijanina", bo to jest utopia. Jak jest każdy widzi.

Pozdrawiam.

"Bóg jest Miłością" - mówią słowa znanej piosenki religijnej, Key.
"Przykazanie nowe daję wam byście się wzajemnie miłowali" - mówi Chrystus.
Zatem - na gruncie prawdziwej, szczerej Miłości porozumienie zawsze się znajdzie ...
Byleby tylko wszystkie strony były chętne do dialogu ...

Człowiek jest tylko czlowiekiem.
Każdy z nas zatem ma ochotę na "naginanie" Słowa Bożego na własne potrzeby - choćby w chwili słabości, niepowodzenia.
Niemniej - Słowo Boże zawsze stanowi pewną niezmienną wartość - niezależnie od czasów i okoliczności. Niezależnie od tego, kto ma ochotę na "nagięcie Słowa Bożego na własne potrzeby".
Dlatego właśnie dla Chrześcijan Słowo Boże zawsze winno stanowić o wiele większą wartość od słowa człowieka ...
Pozdrawiam, Key

Ale to właśnie jest utopia.
Gdyby chrześcijanin stosował się do zasad tzw. "Słowa Bożego" to musiałby na każdym kroku przyjmować razy od swoich nieprzyjaciół ( nadstaw drugi policzek ), a jak jest każdy widzi.
Oczywiście ogólnie rzecz biorąc, zasady chrześcijan są względnie dobre, ale cały czas się zmieniają, więc trudno je uznać za absolutnie dobre. Jeżeli zaś przedkłada się "wiarę w ludzi" nad swoją religię to zawsze można osiągnąć kompromis.

Pozdrawiam.

Zasady Wiary pozostają NIEZMIENNE, Key.
Zmienia się jedynie postępowanie ludzi
Często - pod wpływem "ateizacji" przeciętny czlowiek, u którego zasady Wiary nie są utrwalone - nie postępuje zgodnie z jej zasadami
Jednak - w moim przekonaniu - każda z osób wierzących ma większe szanse na bycie dobrym człowiekiem.
Dlatego, że kazda Spowiedź Św. i każde święta zmuszają do zastanowienia się nad własnym postępowaniem.
Do rozliczenia się przed Bogiem ze swoich uczynków/ postępowania.
Do próby powrotu na wlaściwą Drogę.