Witam,

Mam znajomego, który przez długi czas nie wierzył w Boga (mimo, że był ochrzczony). Niedawno zachorował i dzięki temu nawrócił się. Obserwuję go i widzę, że cały czas poszukuje. Jest chrześcijaninem, ale nie podoba mu się Katolicyzm. Chodzi głównie o strukturę Mszy św. Twierdzi, że nie ma tam wspólnoty. Tworzy się ona jedynie w momencie przekazywania sobie znaku pokoju. Zniechęciła go również postawa pewnego księdza w szpitalu, który jego pytania potraktował bardzo powierzchownie.

Ostatnio był na Mszy Zielonoświątkowców i bardzo mu się tam spodobało, zwłaszcza wspólnota jaka się tam tworzy.

Osobiście nie wiem co o tym myśleć... Jakoś nie lubię i nie chce go zmuszać/ przekonywać do katolicyzmu. Chciałabym aby sam zdecydował jaką drogą podążać za Bogiem.

Myślę że każdy powinien znaleźć własną drogę do Boga. A w każdym razie nieumiejętne "zbliżanie" kogoś do własnej wiary/wyznania może przynieść więcej szkody niż pożytku.

Zgadzam się jednak, że przeciętna msza w przeciętnej parafii bywa trudna dla kogoś, kto jeszcze powierzchownie trochę traktuje swoją relację z Bogiem. Albo po prostu ma inny temperament.

Jeśli Twojemu znajmomemu podobało się nabożeństwo Zielonoświątkowców, proponuję wycieczkę na mszę oazową (ruch Światło-Życie) lub spotkanie Odnowy w Duchu Św. To dwa katolickie ruchy, które mają dość podobną atmosferę i na ogół tworzą większe poczucie wspólnoty niż "szeregowe" msze parafialne.

To prawda że jeśli nie jesteśmy na Mszy ze znajomymi, lub we wspólnocie to jest to nieraz wydarzenie anonimowe. I to może jakoś odrzucać. Ale jest pewna poważna różnica między spotkaniem modlitewnym, a Mszą. Na tej drugiej mamy do czynienia z żywą obecnością Jezusa. Oczywiście to kwestia wiary, ale tak samo jest z sensem chodzenia na jakiekolwiek spotkania religijne więc z ust osoby wierzącej zarzut taki nie powinien padać, podobnie jak pytanie o sensowność Eucharystii, bo jeśli Jezus ją ustanowił to dla nawróconego autorytet Boga winien wystarczyć. Podobnie co do samych spotkań - istnieją grupy katolickie które organizują takie spotkania, co więcej, o czym już wspomniałem, ich Msze są mniej anonimowe. Zasadnicze pytanie, jest taki: czy wybór ma zależeć od "fajności" zgromadzenia? Niech podejmie osobisty wybór, ze wszelkimi tego konsekwencjami, ale niech to będzie wybór dojrzały, nie bo tam fajnie grają i można trzymać ręce w górze. Tak można i w katolicki wspólnotach. Chodzi o poznanie prawdy, nie o formę, która bywa zwodnicza. Co z tego że znajdzie nawet przyjaciół, jak zatraci prawdę. Bóg ma być na pierwszym miejscu, a ja nie jestem przekonany czy każda grupa która może i wierzy w Jezusa, ale ich nauki są błędne sama nie zwiedzie innych na manowce. To co napisałem nie jest nastawione na przyciągnięcie do Kościoła Katolickiego, choć nie ukrywam że tego koledze życzę. Ale jeszcze bardziej życzę, aby jego decyzja była oparta nie o jakieś niechęci, bo mi się coś nie podoba, ale o poszukiwanie Jezusa. No i jak widać, warto zanim się podejmie decyzje sprawdzić co kto "oferuje". Tu oczywiście przychylam się do tego co napisał Liam. Nie tylko u Zielonoświątkowców jest luz i fajnie.

Kwestia jest po co się przychodzi do kościoła. Czy dla towarzystwa? Jeśli myślimy o samych sobie to nie jest odpowiednia droga. Niech się znajomy zastanowi po co chce być w tej wspólnocie. Jaki widzi w tym cel. Co dzięki temu zrealizuje.
Przychodzimy tam spotkać się z Jezusem, który umarł za nas na krzyżu. Wielbić Pana, być blisko Niego.
Razem tworzymy wspólnotę. Wspólna modlitwa nas zbliża, ale najważniejsze jest być blisko Pana.