Zastawia mnie sytuacja Piotra który dowiedział się że zaprze się Jezusa. Czy miał jakieś wyjście skoro sam Bóg mu to zapowiedział? Jak to pogodzić z wolną wolną? Czy nie ma tu też przypadku samospełniającej się przepowiedni?

.
Moim zdaniem mógł, ja nie wierzę w predestynację. Człowiek ma wolną wolę, a Bóg po prostu wiedzę o tym, co z nią zrobi. Bóg jest poza czasem bo czas też jest Jego dziełem, a zatem nie podlega on naszemu linearnemu postrzeganiu związków przyczynowo-skutkowych. Sam się nad tym niedawno zastanawiałem tutaj w kontekście zbawienia.

Bóg zapowiedział, bo znał przyszłe wydarzenia, ale najwyraźniej Piotr zapomniał.
Dopiero gdy kur zapiał przypomniał sobie słowa Jezusa.
A więc zapowiedź nie miała istotnego znaczenia dla postępowania Piotra.

Też sobie tak to próbowałem wytłumaczyć. Piotr jednak musiałby mieć pamięć jak ryba. Jak inaczej mógłby zapomnieć tak poważną przestrogę i do tego pochodzącą od bardzo ważnej dla niego osoby

Nic dodać nic ująć Twoja wypowiedź pokrywa się idealnie z moim zdaniem na ten temat. To, że Bóg wie co zrobimy nie odbiera nam wolego wyboru. Przykładowo Bóg powiedział Mojżeszowi, że ten wejdzie do ziemi obiecanej. Jednak jak wiemy tak się nie stało.

Jak inaczej mógłby zapomnieć tak poważną przestrogę i do tego pochodzącą od bardzo ważnej dla niego osoby

Jest to możliwe, a nawet prawdopodobne. Sytuacjia i zdarzenia jakie temu towarzyszyły, nie były zwykłe. Piotr mógł być w szoku, pojmano Jezusa, a sam bał się o swoje życie.

człowiek w sytuacji zagrożenia zachowuje się inaczej niż gdy sobie wygodnie siedzi przed ekranem komputera i pisze na forum, wyobraź sobie jak ciężka musiała być atmosfera w miejscu gdzie "oskarżano" Piotra o przynależność do tej nowej "seksty" chrześcijańskiej której przywódca właśnie jest maltretowany przez rzymskich żołnierzy, zresztą polecam tą scenę z filmu "Pasja" sobie zobaczyć. W sytuacji gdy adrenalina sięga zenitu nie myśli się tylko się wybiera, Piotr wybrał ucieczkę bo bał się śmierci cielesnej, nie był jeszcze przygotowany na męczeństwo, jednak kilkadziesiąt lat później dumnie zawisł na Krzyżu podobnie jak Jego Mistrz Jezus Chrystus i to na dodatek miał jeszcze odwagę powiedzieć do oprawców żeby ukrzyżowali Go głową w dół. Reasumując, wolna wola jest nieodłącznym przymiotem człowieczeństwa bez wolnej woli Miłość nie istnieje a to że ktoś powie Ci że coś zrobisz nie oznacza że musisz to zrobić, to działa na zasadzie prowokacji, próby, możesz się zawsze zatrzymać, wycofać np. powiem Ci że oblejesz egzamin bo się nie uczysz, jednak ty możesz kiwnąć palcem i stwierdzić że jesteś wszechwiedzący i bez nauki zdasz albo zastanowisz się i poświęcisz kilka godzin na naukę, Pycha poprowadziła Piotra do deklaracji po której Jezus musiał Go strofować i dać mu nauczkę, ten upadek Piotra pomógł mu zrozumieć jak słabym jest bez JEZUSA bez JEGO łaski i Miłosierdzia.

.
Ja tu w ogóle nie widzę problemu. Nikomu z Was nigdy nie zdarzyło się zareagować w jakiejś sytuacji odruchowo, bez namysłu? "Czy i ty jesteś jednym z jego uczniów?" "Nie jestem!" - to błyskawiczna riposta. On pewnie nawet nie kojarzył, że Go w tym momencie zdradza, po prostu chronił swój tyłek, żeby się na niego natychmiast nie rzucono. Uświadomił sobie co robi dopiero, kiedy zapiał ten nieszczęsny kogut, bo to przypomniało mu co mówił Jezus. I dopiero wtedy zrozumiał co zrobił.

Gdyby się nie wyparł Jezusa to oznaczałoby że Bóg się pomylił. Jakie miał wyjście? Czemu zapomniał? Czy chciał zapomnieć o przestrodze? Może nie miał wyboru i nie mógł pamiętać. Jaki sens tworzyć ludzi jeśli z góry wiadomo, że skończą w piekle? Nie lepiej tworzyć takich o których wiadomo, że nie skończą w wiecznych męczarniach?

Nie tworzyć robotów ale tylko takich, którzy w sposób wolny (jak inaczej) wybiorą dobro?

Czemu zapomniał?.....a czemu my non stop zapominamy rad starszych, mądrzejszych?
Nikt nie zostaje stworzony o którym "z góry wiadomo, że skończy w piekle".
Judasz tez miał szansę wycofać się gdy Jezus wyjawił mu, że wie o zdradzie.

Ile czasu minęło od zapowiedzi? Czy nie za mało żeby zapomnieć?

Mi się wydaje, że nie tyle zawiodła pamięć, co zadecydował strach i egoistyczna chęć ochrony własnej skóry - tu i teraz muszę się z tego wywinąć bez szwanku.

Piotr nie tylko wtedy zareagował impulsywnie.

To samo było już w Ogrodzie Oliwnym - z mieczem i Malchusem. Tak samo na Górze Tabor bodajże, gdy wyskoczył z tym "stawianiem namiotów" dla Jezusa, Mojżesza i Eliasza. Namioty dla duchów? Działanie impulsywne, nieprzemyślane.

Chociaż w tej sytuacji nie wiem, czy nieprzemyślane. Pewnie się przeliczył. Wierzył mocno w Jezusa - i wydawało mu się, że tej wiary nie zabraknie nawet w sytuacji kryzysowej. Ale zabrakło.