jaki cel jest najwazniejszy dla kazdego organizmu? oczywiscie przetrwanie, nasz umusl musial znalesc sposob abysmy mogli trwac nawet w beznadziejnych sytuacjach, najdoskonalszym sposobem bylo wytworzenie czynnika ktory mocno zakozeni sie w naszej podswiadomosci, co dalo efekt powstania religii. osoby mocno wierzace nie dopuszczaja innych mozliwosci niz ich zalozenia religijne, jest to caly skomplikowany mechanizm majacy na celu otepienie naszego umysly bajeczka ktora ma za zadanie podtrzymac nasz organizm przy zyciu w tragicznych sytuacjach, wpajanie religii mlodym dziecia wplywa diametrialnie na naturalny juz proces powodujac efekt ktory mozemy ogladac w TV a mianowicei WTC itp. tak wiec nasz umusl wycfanil sie i stworzyl religie dzieki ktorej trwamy w sytuacjach krytycznych. innym argumentem dotyczacym strachu przed nieznanym, jest smierc, lecz czym ona jest? pustka? co rozumiemy pod pojeciem pustka, czlowiek nie potrafi sobie wyobrazic pustki, bo niby czym ona jest? a skoro nie potrafi sobie jej wyobrazic ignoruje ja, umusl dochodzi do innego zalozenie niz istnienie pustki, wtedy dziala czynnik x stwazajac miejsce gdzie trafiamy po smierci, oczywiscie istnieje osoby niewierzace byc moze sa to tylko wyjatki i wlasnie dzieki tym wyjatkom mamy dzisiaj to co mamy a nie zyjemy w sredniowieczu, tak to wyglada wdlug mnie, oczywiscie wasz czynnik x nakaze wam potepic moj post hehehe ale coz tak juz jest skonstruowany mozg.

Odp: NIE WIERZYC

macie tu prawde, przynajmniej wedlug mnie, pozdrawiam

stres czyli strach jest potrzebny w zyciu poniewaz dziala jak srodek dopingujacy, czyli pobudza nasz organizm w czasie niebezpieczenstwa, lub kiedy jestesmy zmuszeni np polowac itp, a nasz czynnik x dziala jako bardziej rozwinieta wyobraznia, ktora daje nam odpowiedzi na najtrudniejsze odpowiedzi, oraz podtrzymuje nasz organizm w sutuacjach krytycznych lecz inaczej niz stres, pozdrawiam

wszystko pieknie, przyznaje wypowiedz z klasa, jednak nie do konca mnie poznales moze nawet wogule. powiem tylko co mysle o mojej niby wiedzu fragmanterycznej, prosze uwiaz mi ze mam ogromne pojecie o swiecie jednak bardzo dlugi czas nurtuje mnie pytanie co jest bardziej prawdopodobne, istnienie Boga, nie chodzi mi tu o tak dokladny opis jaki podales, poprostu Boga w ktorego wierza ludzie jako stworce wszystkiego itp, czy ze Bog moze byc tylko czystym wymyslem, oszustwem ktorego podjal sie nasz umusl, jednak odpowiedzi tej szybko nie uzyskam, ale bardziej sklaniam sie ku nauce niz wierze. pozdrawiam

the end

Kompletnie nie zrozumiałes wypowiedzi, widzisz jakąś spzeczność konieczna między nauką a wiarą. Nie widzisz, ze wynika to z siatki pojeciowej o czym pisał PTR. Skończ waść albo wstydu osdzczędź skoro, niestać cię na nic wwiecej niz tego typu zapewnienia.

Ja sie nie zgodze ze stwierdzeniem "nie wierzyc". Wg mnie wiara nie jest niczym zlym... czesc ludzi czuje potrzebe spacerow co wieczor, a czesc potrzebe odnoszenia sie do sily wyzszej. Oczywiscie, wszystko co dotyczy ludzi zostanie w pewnym procencie przypadkow wypaczone, wiec mamy fanatyzm religijny. Ale nie mozna na jego podstawie oceniac religii. Jesli ktos wierzy, to mu cos daje, to niech wierzy. Takie Jego prawo, Jego bog istnieje dla niego.

Crosis

zrozumialem wypowiedz!!! nie bede jej tylko komentowal i pisal dlugiego posta, mysle ze mozna zakonczyc temat bo i tak nic z tego nie bedzie, pozdrawiam

Pax, pax – nie nerwcie się tak bardzo Od tego są fora dyskusyjne by można było na spokojnie porozmawiać.

Radku, jeśli za naukę przyjąć całokształt twórczości uczonych, to rzeczywiście niektórzy pracownicy naukowi wiele wysiłku twórczego wkładają w to, by z religią skończyć raz na zawsze. No ale to pracownicy naukowi, a nie nauka jako taka.

Jeśli rozumieć naukę jako pewną metodologię poznania, to ona się nie wypowiada w kwestiach ostatecznych (podstawowych, ontycznych). Problem istnienia Boga nauki w ogóle nie zajmuje. Nauka nie odpowiada na pytania „dlaczego to się dzieje?” ale na pytania „jak to się dzieje?”. Opisuje dostępne nam zjawiska, ale nie tłumaczy istoty bytu. O tym trochę tu.
Koledze Ziomowi polecam też stronę Wuja Zbója: http://www.geocities.com/jarkowi/ by na spokojnie ją przejrzał. Wtedy zauważysz, że wiara i nauka zasadniczo nie stoją w opozycji do siebie.

Trochę się jednak nie zrozumieliśmy. Gdy mówiłem o fragmentarycznej wiedzy nie insynuowałem Tobie, że posiadasz „za małą wiedzę w stosunku do innych ludzi”, a mówiłem o tym, że posiadamy jako ludzkość wiedzę fragmentaryczną o rzeczywistości a nie wiedzę pełną. Dlatego niepotrzebnie się zasłaniasz tym, że Ciebie nie znam. Ja w ogóle Ciebie nie oceniam.

Kwestię tego czy ateizm jest bardziej naukowy można rozpatrzeć tak:



Dlatego nieporozumieniem jest Twoje stwierdzenie, że „bardziej sklaniam sie ku nauce niz wierze”.

To nie wyczerpuje tematu, ale jest to chyba satysfakcjonująca odpowiedź na Twoje przeciwstawienie sobie nauki i wiary.

A na koniec polecam artykuł w którym znajduje się polemika pomiędzy pewinym fizykiem i katolikiem oraz prawnikiem i ateistą.

Nauka jak najbardziej stara się wyjaśnić istotę bytu, a nie tylko obliczyć, gdzie poleci pocisk poddany określonym siłom w zmiennym polu elektromagnetycznym.
To, co nie opisuje ani dostępnych nam zjawisk, ani tym bardziej istoty bytu, to właśnie religia.
Religia jest dobra tylko i wyłącznie do zaspokojenia swoich mistycznych potrzeb i/lub do narzucenia określonych - często bardzo przydatnych i pożytecznych - standardów, na co ewidentnie wskazuje fakt, że każda cywilizacja czy nawet plemię miały wiarę, tylko że każde inną, co jest zrozumiałe w sytuacji, gdy podmiot wiary jest wymyślany niezależnie.

Na żadne pytanie religia nie odpowie - próbowałem kiedyś wydusić, jakie sprawdzalne odpowiedzi daje religia których nie daje nauka.

Jeśli ktoś chce wierzyć, ma do tego pełne prawo i nie musi się z tego tłumaczyć. Gorzej, gdy uzasadniając swoją wiarę używa pseudonaukowych argumentów albo w ogóle myli pojęcia - najczęściej spotykany przypadek to utożsamianie wiary w odczucie bólu po uderzeniu się krzesłem w głowę z wiarą w Boga.

Dodałbym jeszcze: Jeśli Bóg jest, to wiara jest przez niego niezamierzona!
Zastanów się nad takim scenariuszem, jest bardzo ciekawy i wcale nie tak niedorzeczny, jak się na pierwszy rzut oka wydaje.
Po zastanowieniu się przedstaw swoje wnioski, chciałbym je porównać z moimi.

Irbisol
Zachęcam cię Irbisolu byś skłonił PTRerty'ego do odpowiedzi na Twoj ostatni post w kwestii sensu ofiary Chrystusa. Ja się poddaję w tym temacie - nie ma to dla mnie aż takiego znaczenia Chciałbym jednak poznać satysfakcjonujące Cię wyjaśnienie - może PTR da radę.

Sorki za offtopic

Chodzi mi o występowanie zjawiska wiary jako po prostu zjawiska, bez powiązania tej wiary z rzeczywistym Bogiem.
Podobnie istnieje np. odczucie obrony własnego terytorium. Mało kto jednak będzie je kojarzył z nadaniem przez Boga, bo Boga bezpośrednio nie dotyczy.

Mam więc na myśli model, gdzie Bóg stworzył świat i ludzi (np. przez ewolucję), ale w ogóle nie miał w zamyśle ich religijności, podobnie jak nie miał w zamyśle ich instynktu obrony terytorium czy akurat pięciu palców u rąk i nóg - stworzył jakieś warunki początkowe, określił pewne prawa, dodał element indeterministyczny i przygładał się co z tego wyjdzie. I wyszła z tego m.in. religijność, która przejawia się tym, że człowiek musi sobie wymyśleć jakiegoś boga. I wymyśla - jedni Manitou, inni Ra, inni Jahwe itd. itp. A rzeczywisty Bóg siedzi sobie i myśli "Nawet się im nie objawiłem w żaden sposób, a co religia, to twierdzi że jakieś objawienia były. Niektórzy nawet twierdzą, że w celu zbawienia ich dusz poddałem się męczeńskiej śmierci. Dziwne twory wychodzą jak się wszystko rzuci na karb ewolucji .... ".



Zupełnie nietrafiona ocena moich motywów.



Wracamy do mojego wcześniejszego opisu. Po co Bóg miałby chcieć, żeby ludzie za życia ziemskiego mieli o nim jakiekolwiek pojęcie? Lepiej by było raczej, gdyby dopiero po śmierci dowiedzieli się, że to była tylko próba, poligon doświadczalny, w wyniku którego nastąpi selekcja na "dobrych" i "złych".
Jest to oczywiście wydumany przeze mnie scenariusz, który ma jednak sens - w każdym razie nie mniejszy niż inne, oficjalne scenariusze.



Może to po prostu dla Boga kolejne zjawisko, cecha człowieka? I nie utrzymuje on tego w istnieniu, po prostu się nie wtrąca.



Chociażby Ogólna Teoria Względności nie tylko opisuje zjawiska. Istota bytu jest głównym punktem zainteresowania fizyki teoretycznej.

P.S. Xenotymowi chodziło o wątek "Gdyby Chrystusa nie było", gdzie pytałem, z czego wynikała konieczność śmierci Chrystusa. Nie rozumiem w temacie tylko jednego aspektu, więc jeżeli byś chciał odpowiedzieć, nie odpowiadaj na rzeczy, które rozumiem.