- Epizod z kobietą cudzołożną, którą faryzeusze chcieli ukamienować.
- Ukamienowanie Szczepana opisane w Dziejach Apostolskich.
- Próby ukamienowania Jezusa (szczególnie w ew. Jana) podczas jego nauczania.

Z samych tylko ewangelii wynika iż Izraelici mieli pełne prawo - z którego nierzadko zresztą korzystali, aby karać swoich rodaków, bez wyręczania się rękami innych.

Dlaczego wiec Żydzi mieli rzekomo powiedzieć do Piłata "Nam nie wolno nikogo zabijać" - na jego uwagę, aby to oni go skazali?
Przecież wcześniej im to jakos nie przeszkadzało? Tu należy zaznaczyć iż wszystkie ewangelie ujrzały światło dzienne dopiero w latach 70'-90'. Już po wielkiej wojnie żydowskiej, podczas to której zburzono m.in. świątynię w Jerozolimie. Od tego momentu Żydom faktycznie nie wolno było nikogo zabijać.

Za co więc Jezus miałby być skazany z rąk Rzymian?

Tytuł Syna Bożego rościł sobie w tym czasach również cesarz Tyberiusz. W ówczesnych czasach takich "synów bożych", czy mesjaszy zresztą nie brakowało - również wśród cesarzy, filozofów i agitatorów:

- Apoloniusz z Tiany
- Szymon Mag
- Szymon Bar Kochba
- Platon
- Juliusz Cezar
- Jan Chrzciciel
- Wespezjan (Dla Flawiusza)

Wszyscy ci ludzie uznawani byli za synów bożych lub mesjaszy. Stąd wydaje się oczywiste że rabbi Jeszua umarł naraziwszy sie wladzy rzymskiej, za tytułowanie siebie Synem Bożym - co podważało autorytet cesarza, podobnie jak Jan chrzciciel ściety z rozkazu Heroda za prowadzenie (z perspektywy rządzących) działalności "wywrotowej".

Dla zainteresowanych nieco szerzej tym zagadnieniem:

http://www.youtube.com/watch?v=CVRsm4FZ7xY

http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,1057

Sposób w jaki napisano ewangelie budzi również nie mało wątpliwości. W dziejach apostolskich ścięcie przez Rzymian św. Pawła z Tarsu zostało całkowicie pominięte, podobnie jak zamieszki jakie wywołał spis powszechny wspominany przez Łukasza w pierwszych rozdziałach swojej ewangelii. (Wszyscy Żydzi idą na niego bez szemrania Stąd obarczenie winą za śmierć Jezusa narodu żydowskiego wydaje się oczywistym zabiegiem ewangelistów, przed uniknięciem problemów z Rzymianami.

Podobnie rysuje się wykreowanie postaci Judasza, którego imię stało się synonimem zdradzieckiego narodu żydowskiego.* Wszak każdy znaczący protagonista wymaga także charakterystycznego antagonisty, który podbił by dramatyzm doniosłości postaci Jeszui z Nazaretu.

To tak jakbyśmy czytali relacje z okupowanej przez hitlerowców Francji, bez wspomnienia słowem o zbrodniach nazistów. Mamy tu opisy licznych cudów, urocze krajobrazy, wędrownych uzdrowicieli, no kurna sielanka po prostu.
Ale to nie jest prawdziwy obraz tego okresu. W rzeczywistości Palestyna była wtedy jednym wielkim wrzącym tyglem! - tak jak opisał to chociażby Józef Flawiusz, który słowem nie wspomniał o Jezusie, a który to wg ewangelistów gromadzić miał wokół siebie
tysięce ludzi. Zainteresowanych odsyłam np. do:

http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,470

"Krew jego na nas i na nasze dzieci!" - Jak mieli powiedzieć rodacy podczas procesu sądzenia Jezusa. No litości, czy Żydzi byli by az tak tępi zeby cos takiego powiedziec? Rownie dobrze mogli by zapodać tekst w stylu: "Nasza wina, Nasza wina, Nasza bardzo wielka wina. Ale se chłop zasłużył!"

PODSUMOWUJĄC: Cały ten teatrzyk z procesem, do końca starającym się ratować Jezusa Piłatem, rzymskim wyrokiem skazującym, wydaje się zwykłą stratą czasu. A wystarczyło przecież zrobić to samo co Żydzi opisali w Talmudzie: Czyli ukamienowali, a następnie publicznie powiesili na drzewie martwe ciało, zgodnie z przykazaniem:

"Jeśli ktoś popełni zbrodnię podlegającą karze śmierci, zostanie stracony i powiesisz go na drzewie - trup nie będzie wisiał na drzewie przez noc, lecz tegoż dnia musisz go pogrzebać. Bo wiszący jest przeklęty przez Boga. Nie zanieczyścisz swej ziemi, danej ci przez Pana, Boga twego, w posiadanie" (Pwt 21, 22-23 BT)


*Imię Judasz, z gr. Juda, znaczy ni mniej ni więcej co "chwała Jahwe", dziwnym przypadkiem to samo znaczy termin "Żyd"...

Po pierwsze, niejako na marginesie:ów jest o ile mi wiadomo średniowiecznym wtrętem dodanym przez jakiegoś przepisywacza, nie występującym w pierwotnych zapisach Ewangelii. zatem nie można go traktować, jako opisu historycznego.

Po drugie - sam sobie niejako odpowiedziałeś - skoro Ewangelie powstały w czasie gdy takie prawo obowiązywało, spisującym je - i starającym się , by wszystko było w miarę spójne - mogło umknąć, że kiedyś było inaczej.

Ogólnie - dobrze wyjaśnione jest to chyba w Mistrzu i Małgorzacie . Żydowscy prominenci chcieli mieć Jezusa z głowy bez ponoszenia odpowiedzialności. Jeśliby zaś choć część wielkich zgromadzeń opisanych w Ewangeliach miała miejsce, wówczas nie byłoby chyba dziwnym, gdyby Rzymianie chcieli pozbyć się osoby, która wywołuje tak wielkie poruszenie w tak niestabilnym regionie. W sumie mogło przecież być i tak, że to Rzymskie władz zażyczyły sobie po cichu, by Sanchedryn wystąpił z oskarżeniem, które zostanie pociągnięte dalej przez okupantów.

Kiepskie masz informacje..

Trudno coś w tym temacie powiedzieć na pewno. Mi osobiście sensowna wydaje się koncepcja, że Jezusa w ogóle nie zabili Żydzi, tylko właśnie Rzymianie. Jezus mający swoje (być może spore) grono żydowskich zwolenników jako oczekiwany Mesjasz, mający "wyzwolić" naród żydowski, był dla Rzymian po prostu postacią niewygodną i potencjalnie niebezpieczną, w związku z czym się go pozbyto - z przyczyn czysto politycznych. Być może Żydzi również mieli w tym swój udział, ale taka wersja wydarzeń, nie pozostawia już raczej miejsca na problem, dlaczego wyrok wydała władza rzymska.

@Johnny99

Możliwe, opieram się na jednym źródle, którego w dodatku nie mam pod ręką i któremu można z pewnością zarzucić stronniczość i wręcz pisanie na zamówienie - mówię tu o Zenonie Kosidowskim. Powoływał się on jednak, pisząc o tej sprawie, na zdanie uznanych biblistów, w tym katolickich. Jeśli kłamał, chętnie poddam się wyprowadzeniu z błędu.

A czemu powiedzieli " Nie mamy króla oprócz cezara"- to była taktyka.

Epizod z cudzołożnicą mógł być tylko alegorią.

Epizod z Ostatnią Wieczerzą także.

Ukamienowanie Szczepana, oraz liczne próby ukarania w ten sposób Jezusa (szczególnie w najpóźniejszej ewangelii...) również?

Jezusa zabili Żydzi przy pomocy Rzymian.
Sam św. Piotr o tym mówi:

Na ten widok Piotr przemówił do ludu: Mężowie izraelscy!
Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi?
Bóg naszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, wsławił Sługę swego, Jezusa,
wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić.
Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a
wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy.
Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami.
(Dz 3:12-15)

tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany,
przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście.
(Dz 2:23)

Według prawa Sanhedryn nie mógł wykonywać wyroków śmierci. Spośród opisanych przypadków ukamienowania lub jego próby, dwa miały miejsce na prowincji, gdzie władza rzymska sięgała w niewielkim stopniu. Szczepana ukamienowano w okolicach Jerozolimy, jednak nie był on postacią tak znaną jak Jezus, więc zapewne można było sprawę zatuszować; zresztą występował sam, podczas gdy Jezus był otoczony gromadką uczniów i próba dokonania samosądu potencjalnie mogła przerodzić się w krwawe zajście.

Jezusa wydali Rzymianom ludzie ze środowiska saduceuszów, którzy chętnie współpracowali z Rzymianami (w przeciwieństwie do faryzeuszów, którzy byli stronnictwem niepodległościowym). Dlatego dbali o to, by wszystko odbyło się zgodnie z prawem. Do tego mogli nie tylko załatwić problem, ale dodatkowo przedstawić to jako dowód wierności Rzymowi - w końcu wydawali w ręce namiestnika niebezpiecznego wichrzyciela.

Jest też jeszcze jedna logika, która sięga wgłąb Bożego Planu. Ten sam Rzym, który zgładził Jezusa - stał się miejscem zniewolenia Jezusa przed kolejne 2000 lat. I ten sam Rzym ,który niegdyś zniszczył Jezusa, wmawia nam, że krzyż jest dobry i że cierpienie jest dobre i jest tajemnicą i takie tam inne brednie. W tym wypadku los okazał się wyjątkowo przewrotny.

Mógł, w dwóch przypadkach - za naruszenie świętości Świątyni i w sytuacji, gdy zwrócenie się do władzy rzymskiej byłoby niemożliwe. Jezusowi starano się wykazać to pierwsze, ale się nie udało, więc "pomoc" Rzymian stała się koniecznością. Dlatego Sanhedryn najpierw oparł się na słowach Jezusa o "zniszczeniu świątyni", a gdy świadkowie okazali się niewiarygodni, zwrócił się do władz rzymskich już z nowym oskarżeniem - o przestępstwo polityczne (dlatego Jezus został ukrzyżowany, co było tradycyjną karą dla buntujących się przeciwko władzy Rzymu).

Ech Elbrus, Elbrus...

Jak sądzisz, komu mogły przysługiwać takie przydomki jak: ''Syn Ojca''; ''Syn Tatki (lub bardziej archaicznie ''papy'' ) i ''Nasz Nauczyciel''?.
_________________________________________________________


W latach trzydziestych, jak najbardziej Sanhedryn miał takie prawo. Wszelkie sprawy karne ( w dzisiejszym rozumieniu) zostaną wyłączone spod jego jurysdykcji dopiero ok roku 49. Nie dotyczy to jednak spraw stricte religijnych, w tym również kary głównej za tego rodzaju przestępstwa.

__________________________________________________________


Fikcja. Dlaczego, patrz wyżej.
Po drugie, absolutnie niedopuszczalnym było wydanie skazanego Żyda w ręce pogan, jesli skazany popełnił przestępstwo wobec Prawa .

Fikcja. Przestępstwo w mysl prawa okupanta, nie jest przestępstwem wobec Prawa.
Klasyczną racjonalizacją jest tłumaczenie faktu ukrzyżowania, poprzez twierdzenie jakoby to sami Żydzi wystąpili z oskarżeniem politycznym, a następnie tak sprokurowane oskarżenie stawiałoby pod ścianą Piłata.
Gdybyś uważnie przeczytał Jana, to zauważyłbyś, że :
a) nie ma żadnego procesu - proces u synoptyków to ''historyzacja'' tekstów esseńskich.
b) Kajfasz wykorzystując przysługujące mu prawo rozstrzygającego głosu, w wypadku nierozstrzygniętego głosowania, podejmuje decyzję o wydaniu Jezusa. Stroną wnioskującą nie są tu Żydzi. Wniosek został więc zaakceptowany, ale kto inny jest wnioskodawcą. Pytanie: komu bardziej zależało: Piłatowi czy Antypasowi ?
c) Kajfasz opłaca tego, który wyda, czyli wskaże miejsce pobytu i dokona identyfikacji podejrzanego - ale nie 30 srebrnikami, takich monet nie używano juz od stuleci.
d) Jezus zostaje pojmany przez kohortę, dzięki informacjom zdrajcy; Ananasz i Kajfasz oficjalnie identyfikują podejrzanego.

Bardzo prosiłbym o wskazanie źródła powyższych tez. J. R. Porter wskazuje, że istnieją wątpliwości, czy nawet wspomniana kara śmierci za wykroczenia przeciwko świątyni była w istocie egzekwowana przez sam Sanhedryn, bez zatwierdzenia przez władze rzymskie.

Witam w tym nowym, 2011 już roku



I zapewne czyni tę ekstrapolację w oparciu o postanowienie prefecta Judei, Coponiusa, który rzeczywiście ustanowił siebie; swój urząd, jako nie tylko aprobujący, ale również wykonujący wyroki śmierci. Rzecz opisana w ''Wojnie Żydowskiej'' ks II. Tylko, że nic nie wskazuje na to, aby następni namiestnicy Cesarstwa poszli w ślady Coponiusa.
Co więcej, i Ewangelie, i Dzieje, przedstawiają w tym punkcie odmienny punkt widzenia.

O autonomii Sanhedrynu, do roku 49 - ''Tosefta Sanhedryn IV''.
Ogólnie sądownictwo : Talmud Babiloński ''Sanhedryn'' - w szczególności rozdz: I-IV.
''Historyzacja'' tekstów esseńskich: wystarczy porównać qumrańskie: peszery do Habakuka, Nahuma, czy do Ps 37, chociażby.
Reszta w Ewangelii wg Jana, mam zacytować?.