Załóżmy, że znany celebryta Nergal umrze na białaczkę i przed śmiercią się nie nawróci ( jak powiedział w wywiadzie - nawrócę się po moim trupie ). Był publicznym bluźniercą ( publicznie spalona Biblia ), wrogiem Kościoła, satanistą. Ale.. dzięki jego chorobie ruszyła akcja oddawania szpiku dla chorych na białaczkę. Czy ta akcja może uratować jego życie wieczne? Z drugiej strony ta akcja miała i ma głównie na celu znalezienie dawcy szpiku dla Nergala, jest więc poniekąd egoistyczna. Jak więc zapatrywać się na sprawę zbawienia takiego człowieka?

Koleś wybrał wieczne męczarnie? Wątpię. On w to raczej nie wierzy. Nie można wybrać czegoś w co się wierzy a to darcie Biblii jest pod publiczkę i po to żeby dewoty darły się i robiły mu reklame

A można wiedzieć, co skłania Cię do usiłowania jakiegoś zapatrywania się na tą sprawę?
Nie umiesz zostawić Bogu, co Boskie?

Ale jak Kościół na to patrzy? Bo " poza Kościołem nie ma zbawienia". Jak więc to rozumieć? Czy są jakieś granice zbawienie i jakie, nie jestem teologiem, a chciałabym wiedzieć co o takiej sytuacji mówi np teologia katolicka. Chodzi też o to na ile dobre uczynki, choćby wynikały z egoistycznych pobudek wpływają na zbawienie ( i czy w pływają? ) ?

Czyli jak ktoś prosi o pomoc to jest egoistą?
Poczekaj, ty też możesz być w trudnej sytuacji - wspomnij wtedy na swoje słowa.Uczynek nie może być dobry, jeśli jego zamiarem nie było uczynienie dobra
(tym bardziej jeśli osoba jest niezadowolona z dobrych konsekwencji tego czynu).

Jeżeli ktoś nie przyjął Jezusa za swojego Zbawiciela i nie ma wiary w Boga, uratowanie życia nawet milionom ludzi w imię czystej moralności nie da mu Zbawienia (patrząc na Biblię, bo co Bóg zrobi, tylko On wie).

Mówię wyraźnie o dobrych uczynkach. Nie jest dobrym uczynkiem szukanie dla siebie dawcy szpiku. Czy to egoistyczne czy nie to nie ma tutaj znaczenia. Interesuje mnie sprawa dobrych uczynków.

A co jest w tym złego? Możesz wyjaśnić?

Zauważyłem, że przesadzacie z tym Nergalem. Co poniektórzy mają manię, że jak ktoś choruje a np. jest ateistą to musi się koniecznie nawrócić i akurat na chrześcijaństwo, jakby nie było innych religii.

nie jesteś chyba chrześcijaninem, skoro Tobie jest wszystko jedno jaka religia. Nawet nie wiesz co to są dobre uczynki. Moje pytanie nie jest więc do Ciebie.

agawa, jezeli nazwisko Nergala ruszy choc kilku ludzi, zeby dali zarejestrowac sie jako dawcy, to mysle ze jest to dobre.
Nie sadze, zeby Nergalowi chodzilo o "dobry uczynek" w naszym rozumieniu. Zreszta nie wiem, czy on sam te akcje zorganizowal, czy raczej ktos dla niego. Wiadomo, ze boi sie smierci i probuje wszystkich sposobow, zeby jej uniknac. Co jest raczej zrozumiale.

Kwestia jego zbawienia nie wydaje mi sie dobrym tematem do rozwazan. Jezeli Jezus przebaczyl lotrowi na krzyzu w godzinie smierci, to moze przebaczyc Nergalowi, jezeli on tego zechce. A jezeli nie? No coz, to jego wybor, ktory im bardziej bedzie swiadomy, tym powazniejsze dla niego bedzie mial konsekwencje.

Bardziej chrzescijanskie od takich rozwazan byloby dla mnie to, co zrobila sw. Terska z Lisieux, kiedy dowiedziala sie, ze pewien zbrodniarz ma zostac stracony. Tak sie przerazila, ze bedzie potepiony, ze ofiarowywala wszystkie modlitwy i "dobre uczynki" za jego zbawienie. I byla pewna, ze Jezus je przyjal i dotarl ze swoja miloscia do serca tego grzesznika, kiedy ten przed wejsciem na szafot ucalowal krzyz. I to bylo dla niej radoscia, a nie jakas watpliwa "satysfakcja", ze umarlby potepiony, bo sobie na to zasluzyl.

myślę, że agvis najbardziej trafił w sedno i jest najbliżej prawdy. Mnie właśnie chodziło o "zbawienie poprzez uczynki", które wydają sie dobre. Załóżmy, że zły łotr był opozycją dobrego łotra. Zły łotr umarł nie uznając Jezusa. Czy został potępiony? A jeżeli jego śmierć przyczyniła się np do zniesienia kary ukrzyżowania, bo jego rodzina zaczęła walczyć o to jeszcze przed jego krzyżową śmiercią w zamiarze aby on nie umarł na krzyżu. Zły łotr nie doczekał zlikwidowania kary, ale dzięki jego " działaności", tzn dla niego głównie skierowanej, wielu po nim uniknęło tej kary. Czy będzie więc jakaś jego zasługa, która może mu pomóc po śmierci? To dywagacje, ale mniej więcej o to mi chodzi. Jak twierdzi agvis : Jeżeli ktoś nie przyjął Jezusa za swojego Zbawiciela i nie ma wiary w Boga, uratowanie życia nawet milionom ludzi w imię czystej moralności nie da mu Zbawienia. Tutaj tkwi sedno.

wiesz agawa, agvis ma racje, ale ... my nie dowiemy sie na tym swiecie, czy ktos Jezusa nie przyjal w ostatnim momencie. Co Nergal naprawde o Jezusie wie, zeby go swiadomie odrzucic, to wie tylko on i Pan Bog.

Ja nawet nie wiem kto to jest ten Nergal i czym on tak się zasłużył niektórym forumowiczom. Nie zajmuję się tzw. celebrytyzmem (słowo to poznałem kilka dni temu dzięki atakom medialnym na mnie tym słowem i dzięki dobrodziejstwu wikipedii).

Dawniej "celebrytyzm" uprawiało się w "Kobiecie i Życiu" ewentualnie w zawoalowanych formach w "Przekroju". Dla Waszego rozbawienia dodam, że pamiętam celebrytyzm uprawiany w "Przekroju" przez Pana Romana Polańskiego i Panią Jolantę Umecką w jej pierwszym filmie długometrażowym "Nóż w wodzie".

No i rozprawianie publiczne czy celebryta X będzie czy może być zbawiony - wydaje mi się autentycznie - niestosowne. Szczególnie, jeśli on jest ciężko chory.

Może ma po prostu jeszcze coś do zrobienia.
Skąd wiesz, że boi się śmierci?

Każda żywa istota boi się śmierci.