Czy człowiek wierzący, który od małego opiera swój dobrobyt psychiczny na wierze może być obiektywny w kwestii oceny swojego i innych światopoglądów? Nurtuje mnie to pytanie bo wokół mnie jest wielu wierzących ale zdaję sobie jednocześnie sprawę że ludzie dążą raczej do przyjemność w mniej lub bardziej "przyzwoitej" formie niż do prawdy. Jeden będzie szukał szczęścia w rozwiązłości, inny do ekstatycznej "relacji" z Jahwe, Allahem czy innym. Czy w sumie jednak nie chodzi o to by poczuć się lepiej lub mniej źle. Czy to nie z tego powodu jest tylu wierzących w różne zmyślone bóstwa?

W prawidłowym układzie to prawda wynika z wiary, a nadzieja towarzyszy żywej wierze.
I jak by się nie ustawiać i kombinować to trudno jest oszukać własne sumienie, a Boga to już niepodobna zmylić.
A przecież jeśli wierzymy to wiemy, że po śmierci staniemy już nie przed Jego Miłosierdziem ale przed Jego Sprawiedliwością.

Szukaj prawdy i miej nadzieję, że ją znajdziesz a wtedy uwierzysz. Proste i jednocześnie trudne tak jak twoje pytanie.

Całkowity brak obiektywizmu zakrawający na indoktrynacje.

Wiara jest najpierw, a gwarantem tego jest Bóg bo zbawić można się tylko i wyłącznie przez wiarę a nie przez rozum czyli poznanie wszystkich czy większości tajemnic wiary.
Jeśli by miało być inaczej to sprzątaczka miała by mniejszą szanse w zbawieniu niż np. profesor, a jest ta, że obydwoje mają tę samą szansę i jest to wiara gdyby miała to być tylko prawda, znaczyło by to, że Bóg bardziej kocha ludzi inteligentnych, mniej kocha o małej inteligencji zaś ludzi ograniczonych nie kocha wcale.
A wypowiedź kolegi zmroziła mnie jednocześnie obraziła, bo nie widzę w niej podstaw do takiego wnioskowania, a tylko arbitralne osądzenie.
Z Bogiem

To dziwne, bo u mnie było dokładnie odwrotnie. Jak zacząłem poznawać prawde nt religii, szybko straciłem wiarę.

Jeśli przyjmiemy bez uzasadnienia w doświadczeniu i rozumie (jak dzieci wierzących lub ateistów) za prawdę , że Bóg jest (albo że go nie ma) to czy nie będziemy wybiórczo dostrzegać i interpretować tak by utrzymać dotychczasowe wygodne poglądy

@R6
Nie wiem czy o to ci chodziło, ale podobny temat założył Rozmyślacz:
viewtopic.php?f=27&t=26278 (Wychowanie determinuje wiarę - nic więcej).

Czy nie powinniśmy być ostrożni i najpierw indukcyjnie badając świat dochodzić (jeśli to możliwe) to prawdy zamiast zakładać sobie z góry to co nam pasuje lub czego wymaga od nas otoczenie ?
Zauważyłem że niektórzy ludzie wierzący mało rozprawiają o wierze i dopiero gdy trafi się ktoś niewierzący i zaczyna im wprowadzać ferment ( często towarzyszy temu niezbyt przychylna reakcja bo niewierzący burzy spokój zadając szczegółowe pytania) dopiero zaczynają dostrzegać swoją niewiedzę. Po prostu niektórzy przyjęli bez zastanowienia że Bóg jest i tyle. Pójdą sobie w niedziele do kościoła, usłyszą same argumenty za, dookoła również sami wierzący którzy również niezbyt przejmują się tematem prawdziwość tego w co wierzą i rewizją poglądów ( choćby na wszelki wypadek lub pogłębienia wiary, treści.) ani przyjrzeniem w jaki sposób ukształtowały się ich poglądy... bo tak jest wygodniej. Komu się chce mieć wątpliwości w coś co jest podstawą mojego bytu psychicznego i we własne zdolności poznawcze.

Właściwie próbuje się dowiedzieć czy jest sens przejmować się tematem tylko dlatego, że kupa ludzi dookoła wierzy a ja się nie mogę do tego przekonać. Może dlatego, że ich wiara jest marnej jakości i wywodzi z raczej niezbyt pewnego źródła.

Wchodzenie PRAWDZIWIE i SZCZERZE w wiarę niesie za sobą konsekwencje jest nim nawrócenie.
I na tym etapie osoba nawracająca się na prawdę odczuwa Boga jest to osobiste, ale bardzo dobrze odbierane.
Inna sprawa takiego procesu to też jest atak nieprzyjaciela Boga w celu zniechęcenia, odciągnięcia od pełnego powrotu do Boga.
Przerabiałem, znam wielu, co to przerabiało i znam wielu takich, co teoretycznie wiedzą wszystko, ale nie to, że są na prostej drodze do tragedii swej duszy, (ciało ich na razie się ma dobrze, gorzej ich rodziny).
Więc stwarzanie takich nierealnych sytuacji jest błędne, a nawet może być celowym zabiegiem, gdyż prowokuje błąd wymuszony błędem.

Nie. Wiara z definicji jest subiektywna.

Zastanów się czy jest Ci do czegolwiek ta "wiara" przydatna. Jeżeli kusi Cię perspektywa "zbawienia", istnienia po śmierci, wierz. Wątp, szukaj, rozmawiaj, módl się, ale wierz.
Jeśli natomiast nie obawiasz się przyjąć na klatę faktu, iż śmierć jest końcem wszystkiego, (bo tak naprawdę dla Ciebie i dla mnie świadomość jest tym wszystkim), możesz sobie wiarę spokojnie olać.
Jeśli chodzi o konsekwencje racjonalnej niewiary, to może Ci się przytrafić poczucie pustki i bezsensu, bo w końcu po co, tak na dobrą sprawę żyć, skoro i tak na pewno, niedługo umrzemy? (Kilkadziesiąt lat to naprawdę mgnienie).
Co racjonalnie nie wierząc zyskujesz? Poczucie bycia fair wobec samego siebie, tego że się nie oszukujesz.

I odpowiadając na Twoje pytanie zawarte w temacie: "Co ważniejsze, wiara i nadzieja czy prawda?" Odpowiem tak: to zależy. Jednostkom słabszym psychicznie polecam wiarę, to ułatwia życie. Jednostkom psychicznie silnym wiara jest do niczego nie potrzebna.

Taka wiara jest sprawą kulturową ale zaręczam z czasem, każdy z ludzi tak wierzących stanie przed problemem, który sprawi, że będą się musieli radykalnie określić jaka jest ich wiara.
I im dotychczasowe "kulturowe" wierzenie będzie bliższe formie tym będzie to łatwiejsze, zaś na skutek zbyt dużej letniości wiary ryzykuje się przejście na stronę wroga.
Dodam może, że z wiekiem dochodzi do tego, że łatwiej powraca się do Boga, może dla tego, że widzimy jak znajomi, przyjaciele, krewni, bliscy odchodzą i dociera do nas, co w takim momencie liczy się na prawdę, co ma sól.

I trzeba jeszcze wierzyć że nie jest to autosugestia.

Czy nie jest tak że gdy uwierzysz w Allaha to również "go" odczuwasz a nie Jahwe?

To że autosugestia istnieje raczej jest pewne ale czy działa w tym przypadku nie wiem jak można się dowiedzieć

I trzeba jeszcze wierzyć że nie jest to autosugestia.

Czy nie jest tak że gdy uwierzysz w Allaha to również "go" odczuwasz a nie Jahwe?

To że autosugestia istnieje raczej jest pewne ale czy działa w tym przypadku nie wiem jak można się dowiedzieć