Może ktoś mądrzejszy mi wyjaśni czy będąc wierzącym można służyć w armii. Kościół przecież wspiera armię, a gdy stawałem na komisji wojskowej to fakt, że jestem katolikiem nie zwalniał mnie z obowiązku wojskowego. Jak pogodzić to z faktem, że żołnierze są szkoleni do zabijania na rozkaz dowódcy, a w trakcie działań ich celem jest "wyeliminować" wroga (zabić go).

Wg mnie, prawdziwy katolik nie powinien służyć z bronią, może ewentualnie w łączności, lub jako sanitariusz. Tak mi się wydaje. Nie zabijaj to nie zabijaj.

Ech, najgorsze jest to że wiele lat temu już ktoś zadał to pytanie i otrzymał na nie odpowiedz. Czemu ludzie zatem wciąż zadają te same pytania? Czemu nie sięgamy do Katechizmu Kościoła Katolickiego - przecież po to go napisano... Zapraszam zatem: http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkIII-2-2.htm począwszy od kanonu 2258.

Znalazłem to : "2265 Uprawniona obrona może być nie tylko prawem, ale poważnym obowiązkiem tego, kto jest odpowiedzialny za życie drugiej osoby, (to skreślone: za wspólne dobro rodziny lub państwa). Obrona dobra wspólnego wymaga, aby niesprawiedliwy napastnik został pozbawiony możliwości wyrządzania szkody. Z tej racji prawowita władza ma obowiązek uciec się nawet do broni, aby odeprzeć napadających na wspólnotę cywilną powierzoną jej odpowiedzialności."
ale niestety to władze państwowe decydują o użyciu sił zbrojnych a ich zadaniem jest realizowanie interesów państwa także tych ekonomicznych oraz wynikających z zobowiązań wobec sojuszników. Przecież wojsko polskie nie broniło ostatnio naszego kraju tylko wspierało interwencje naszych sojuszników - czy jest to uprawniona obrona?

Odnośnie zarzutu, iż temat już był - wpisałem w szukaj "nie zabijaj" i nie odnalazłem interesującego mnie wątku

Ponadto w skazanym linku znalazłem:
"2261 Pismo święte określa szczegółowo zakaz zawarty w piątym przykazaniu: "Nie wydasz wyroku śmierci na niewinnego i sprawiedliwego" (Wj 23, 7). Zamierzone zabójstwo niewinnego człowieka pozostaje w poważnej sprzeczności z godnością osoby ludzkiej, ze "złotą zasadą" i ze świętością Stwórcy. Prawo, które tego zakazuje, jest prawem powszechnie obowiązującym: obowiązuje wszystkich i każdego, zawsze i wszędzie.

2262 W Kazaniu na Górze Pan przypomina przykazanie: "Nie zabijaj!" (Mt 5, 21) i dodaje do niego zakaz gniewu, nienawiści i odwetu. Co więcej, Chrystus żąda od swojego ucznia nadstawiania drugiego policzka 33 , miłowania nieprzyjaciół 34 . On sam nie bronił się i kazał Piotrowi schować miecz do pochwy 35 "
Tak więc wcześniejszy cytat o Państwie i możliwości obrony przed atakiem byłby zgodny z wskazaniami starego testamentu.
Ale przecież (przynajmniej kiedyś się tak uczyłem) Chrystus przyszedł by wskazać nam nową drogę, drogę miłości. Czy wobec tego żądanie Chrystusa by nadstawić drugi policzek i by miłować swoich nieprzyjaciół mamy prawo traktować jako nierealny wzór do naśladowania i dawać przyzwolenie dla zabijania winnych (nie do końca wiadomo czego) i niewinnych (straty uboczne) w trakcie misji podjętych z bardzo naciąganych powodów.

Temat "Żołnierz - zabójstwo":
http://forum.wiara.pl/viewtopic.php?f=1&t=26786