To pytanie do wierzących: gdyby nie obietnica nieśmiertelności - życia wiecznego, nadal wierzylibyście? Albo inaczej: jeśli razem z ciałem umierałaby dusza bez możliwości zmartwychwstania, to czy w takim wypadku wasza wiara pozostałaby taka sama, czy w ogóle by się ostała?

Chodzi mi oczywiście o motywację do wiary. To nie jest pytanie podchwytliwe. Sam chciałbym, żeby śmierć była tylko przejściem do innego świata, a nie końcem.

Jak Bóg to i życie pośmiertne. Innej opcji nie widzę

Sądzę, że pierwotna jest relacja z Bogiem. Implikuje zaufanie i wiarę w życie wieczne. Ta wiara ma konkretne przełożenie na decyzje podejmowane w obecnym życiu. Są analizowane z perspektywy wieczności.

Nie widzisz braku życia po śmierci,
bo nie widzisz opcji istnienia Boga, w którego zamyśle tego życia nie ma.

Pierwotne jest wychowanie w wierze w istnienie Boga, z którym należy mieć relację,
któremu należy ufać, któremu należy wierzyć, że życie wieczne z Nim jest czymś,
o co warto zabiegać i dla czego warto poświęcić życie doczesne.
Zgadza się.

Można zapytać inaczej, choć nie do końca o to mi chodzi - po co podtrzymywać relację z Bogiem, jeśli nie ma perspektywy nagrody?

"Nie widzisz braku życia po śmierci,
bo nie widzisz opcji istnienia Boga, w którego zamyśle tego życia nie ma"
sczerze: niezbyt kapuję

Po co wychowywać w wierze w istnienie Boga, jeśli się uprzednio nie miało/nie ma z Nim relacji?

Twoja wizja nieśmiertelności duszy, Sądu i wiecznej nagrody lub kary
wynika z wizji Boga, który tak stworzył duszę i zaplanował życie człowieka.
Gdybyś wierzył w innego Boga, który inaczej stworzył świat i zaplanował dla ludzi coś innego,
wizja wiecznego życia po śmierci mogłaby być opcją, której nie widziałbyś.

Żeby przekonywać innych do wiary w Boga, nie trzeba samemu wierzyć,
a nawet jeśli się wierzy, to nie trzeba mieć z Nim relacji.

Może na jakimś przykładzie...nie wiem, o co Ci chodzi.

Punkt 1. -> viewtopic.php?f=27&t=28374 - Ateizm 3.0 w obronie religii
Punkt 2. -> http://pl.wikipedia.org/wiki/Deizm

P.S. Wielu (jeśli nie większość) deistów nie wierzy w życie po śmierci,
m.in. będący sztandarowym przykładem niektórych wojujących chrześcijan Anthony Flew:
viewtopic.php?f=27&t=27968&p=594619#p594619

Nagroda tylko w perspektywie, a stałą obecność Boga odkrywam na codzień.
Nie potrafiłabym funkcjonować bez wiary....mocnej, słabnącej, etapami w stanie zwatpienia i buntu, ale zawsze sile, która pozwala mi przetrwać częste okropności życia.

Cały sens wiary polega na tym, żeby osiągnąć życie wieczne. Cytat z pierwszego listu do Koryntian: "A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara."

No tak, jednak mnie chodziło o coś innego:

Co było pierwsze jajko czy kura
Sądzę, że pierwszy(drugi, czwarty-nieistotne) człowiek najpierw uwierzył,
następnie w tej wierze wychowywał. Czyli najpierw pojawiła się wiara w Boga,
to ona jest pierwotną potrzebą człowieka. Nie rozumiem dlaczego wychowanie w wierze nazywasz pierwotnym.

To się MIXer wstrzelił, można zamknąć temat żart

Elbrusowi chodziło, trzymając się twojego przykładu, jak sądzę, o to, że ten "pierwszy" wymyślił Boga i wcale nie musiał w niego wierzyć.

Tylko czy byłabyś w stanie zaakceptować to,
że korzystać z obecności Boga mogłabyś tylko docześnie,
tzn. że po śmierci przestałabyś istnieć?
Gdyby sam Bóg objawiłby ci tą prawdę, to czy nawet wtedy być nie uwierzyła
i rozważyła to doświadczenie jedynie w kategoriach problemów psychicznych lub mamienia diabelskiego?