Witam,

Staram się chodzić w każdą niedzielę na Mszę Św., rzadko przystępuję do Sakramentu Eucharystii oraz Sakramentu Pokuty i Pojednania, w swoim życiu dopuściłem się wielu grzechów ciężkich,wpadłem w depresję i uzależnienia. W międzyczasie natrafiłem w Internecie na ciekawe świadectwa wiary w Jezusa Chrystusa i zacząłem zastanawiać się nad swoimi uczynkami i zaniedbaniami . Niestety nie potrafię w pełni żałować za grzechy które popełniłem lecz dopiero niedawno uświadomiłem sobie że moim największym problemem jest brak "żywej wiary" w Boga.

Jak w pełni uwierzyć w Boga i jak żyć z Nim w przyjaźni ? Bardzo proszę pomoc.

Jeśli rzeczywiście chcesz wierzyć w Boga... musisz po prostu to sobie postanowić. Nie ma innej rady, Twoje uczucia mogą buntować się przeciwko Tobie (o ile można tak powiedzieć), lecz warto siłą woli oprzeć się tym uczuciom. Zawsze możesz pomyśleć: "chcę wierzyć" i będziesz wierzył. Jeżeli naprawdę będzie Ci zależeć.

Jak żyć z Bogiem w przyjaźni? Poznawaj wolę Bożą (pomaga w tym lektura Pisma Świętego i Katechizmu Kościoła Katolickiego) i staraj się ją wypełniać, nawet wbrew sobie. Módl się regularnie: podczas modlitwy bądź z Bogiem szczery do bólu, mów do Niego o wszystkim, dosłownie wszystkim! Możesz nawet mówić: "Panie Boże, wydajesz mi się nudnym" czy coś w ten deseń, bylebyś był szczery!

Mixer, czy Ty naprawdę w to wierzysz że wystarczy powiedzieć sobie - chcę wierzyć i ktoś będzie wierzył? Może raczej prosić - daj mi wiarę. Ale wielu nie prosi, bo jesteśmy czasem zbyt dumni.

Tak, w istocie tak uważam, ponieważ wiara jest zależna wyłącznie od osobistej decyzji.

Czyżby? Ale najpierw chyba Bóg wskazuje palcem.

Znam osobę, która byla w podobnej sytuacji.
Modlila się tak długo domagając się od Boga wiary, aż ją otrzymała wraz z darem Ducha Świętego.
Potem stała się kimś, kto innych przyprowadza do Boga i Nauczycielem wiary.

ps. A Państwu protestantom (bądź protestantyzującym) powyżej zwracam uwagę, że także obcowanie z Jezusem obecnym w Eucharystii i w Kościele może nas przemienić.

Przyjdz do Boga taki jaki jestes, bez maski i udawania, bez sztucznej religijnosci.
Powiedz MU jak sie czujesz i to, ze nie czujesz w pelni ciezaru grzechow, ktore popelniles. Bóg i tak zna twoje serce, wiec to tylko tobie pomoze gdy unizysz sie i otworzysz swe serce przed Bogiem.
Moja rada wiec modl sie do Boga szczerze i rozmawiaj z Bogiem tak jakby byl twoim przyjacielem, nawet jesli tak jeszcze nie jest, bo teraz Go nie znasz.
I czytaj Slowo Boze (Nowy Testament), bo Bog nam sie objawil przez Swoje Slowo. W Slowie mamy wszystko co powinnismy wiedziec o Bogu i dlatego przez to Slowo mozemy Go poznac.

A jaka roznica w ST, on nie od Boga?

Droga do Boga rzadko jest prosta. Ale trzeba iść. Sam określiłeś Cel. Jest nim Bóg. Co mogę doradzić (sam szukam)? Abyś szedł małymi kroczkami. Bez biegu, bez zadyszki. Wyznaczaj cele pośrednie. Takie, które jesteś w stanie spełnić. Jesteś związany z KK, postępuj zgodnie z zasadami. Trudno przystąpić do spowiedzi, dowiedz się wśród znajomych, gdzie jest ksiądz, z którym możesz porozmawiać o spowiedzi. Nie, nie spowiadaj się dopóki nie poczujesz, że musisz. Najpierw porozmawiaj. Wiem, że trudno. Ale palaczowi też trudno rzucić palenie. I gwarantuję, że jeśli tylko będzie myślał o rzuceniu, nie zbliży się na milimetr do rzucenia. Zacznij powolutku przygotowywac się życia sakramentami. To wzmacnia. One są jak pokarm, który trzeba dostarczać organizmowi. Radzą czytać Biblię? Dobry pomysł. Ale nie tylko czytać, musisz poczuć, zrozumieć, co Bóg chce powiedzieć do Ciebie właśnie. A jeśli nie dociera, to rozmawiaj, pytaj, obserwuj dobro i naśladuj je. Wokół Ciebie jest tyke do zrobienia. Tyle osób oczekuje pomocy. Często niewielkiej. Czasem wystarczy kogoś zauważyć, czasem podać ręka, a czasem wystarczy uśmiech. Widzisz Cel. Staraj się kroczyć ku Niemu. Jeśli będziesz wtym konsekwentny, to z pewnością dojdziesz. A cierpliwości wykazać dużo musisz.

Tobie na glowe padlo? Wiesz jakich mam znajomych?
Oczywiscie od ksiedza innych duchownych nie uwazasz. Oni nie istnieja?

Jezus żyję tardif

Ja osobiście radzę zorientować się, gdzie w pobliżu głoszone są katechezy neokatechumenalne. Spróbować posłuchać i ewentualnie zadecydować co dalej. One mogą pomóc Ci odkryć na nowo wartość sakramentu chrztu świętego, pozwolą usłyszeć kerygmat, przyjąć go i kroczyć drogą żywej wiary. Zaproszą Cię do życia chrześcijańskiego opartego na liturgii, Słowie Bożym i wspólnocie. Jeśli chcesz spróbuj! Obiecuję modlitwę w Twojej intencji.

Wpierw zadaj sobie pytanie: dlaczego to jest dla Ciebie takie ważne ? Wiara w Boga.
Pytanie drugie: gdzie, i dlaczego właśnie tam szukasz swojego Boga ? Judaizm, Chrześcijaństwo, Islam, Hinduizm, (Buddyzm) itd ?
Trzecie: Jeśli wybierzesz "złą" religię, może się okazać, że...
Mam nadzieję, że zrozumiałeś alegorię.

Skoro nie żałujesz swoich grzechów, to spowiedź nie ma sensu, bo w jej definicji zawarte jest właśnie żałowanie za grzechy. Chyba dobrą drogą jest czytanie świadectw wiary. Nie do końca natomiast jestem przekonany, czy w tej sytuacji uczęszczanie na nabożeństwa ma sens, póki co zdecydowanie lepiej rozmawiać z Bogiem w zaciszu domowym, wtedy gdy akurat poczujesz chęć, a nie wtedy, kiedy wszyscy to robią.

Od Boga, ale ST byl skierowany do Zydow, nie do nas.
My teraz mamy Nowe Przymierze - lepsze...

"O ileż lepszego przymierza stał się Jezus poręczycielem!"