witam, ostatnio mam bardzo wrażliwe sumienie, i ciągle podobne dylematy czyli np czy grzechem ciężkim są myśli erotyczne, w które raczej nie wchodziłem, czyli nie pobudzałem wyobraźni. Starałęm się je odrzucić ale nie zawsze potrafiłem, bardzo pragne przyjąć komunie ale nie potrafie jakk mam wątpliwości proszę o szybka odpowiedź, dziś pragnę iść na mszę

Jak masz wątpliwości to nie przyjmuj Komunii Św. Nie pytaj ludzi czy to grzech, ale zacznij pracować nad nadwrażliwym sumieniem bo to jest problemem u Ciebie. Tak nieczyste myśli, czyli erotyczne to poważny grzech. Dobrze że ich unikasz, ale trzeba ćwiczyć czystość, a w razie czego odwiedzić konfesjonał.

Ale pisze że specjalnie nie wchodził w te myśli, a one pojawiły się jako pokusy.

A zdanie potem że nie zawsze potrafił je odrzucić. Niestety, wiem tyle ile ktoś napisze i to jeden z powodów dla których forum to ryzykowne miejsce, gdy się przychodzi po czystą poradę co zrobić.

Ustaliliśmy z autorem że skupimy się na tym jak pracować nad nadwrażliwością, jak zachowywać się sytuacji gdy się nie wie, co stanowi faktyczny problem, a co jego skutek.

dzięki nie prosiłbym was o pomoc gdybym znał księży z którymi mógłbym pogadac, jest jeden ale cały czas nie ma czasu, jeśli chodzi o nadwrażliwosć to jest ono od soboty bo wtedy przyjołem komunie z grzechem ciężkim ale się z tego już wyspowiadałem, zrobiłem to nieświadomie i czy teraz jak już to powiedziałem przy konfesjonale nadal ciąży na mnie kara za to? jest napisane w piśmie świętym że kto w takim stanie spożywa komunie ten spożywa wyrok, nie pamiętam dokładnie fragmentu ale można to sprawdzic. Kontynuując kilka miesięcy temu było podobnie tyle że nie martwiłem się tym tz. dostałem łaske wrażliwego sumienia i w drobnych sprawach chodziłem do spowiedzi, było to wspaniałe doświdczenie bo czytałem że święci mieli podobnie, stąd były promyki radości, ale teraz czuje sie z tym źle, chociaż teraz jak sie zastanowie to te myśli były raczej ciężkim grzechem, nie raz miałem takie myśli i do komuni chodziłem, sam nie wiem .. i byłem radosny

teraz jak tak myśle to jestem zdołowany faktem że wiem iż jest możliwe że ciązy nademną ta kara za świętokradztwo

Nie wiem czy da się to sprawdzić, bo nie nie kojarzę w ogóle takiego fragmentu z Pisma. Aczkolwiek, być może jakieś odniesienie do łamania chleba jest.

Pierwsza rzecz - przeczytaj ten temat dokładnie i w całości: "Czy to grzech (ciężki)?" - zanim zapytasz

Tu nie będziemy rozważać czy popełniłeś grzech czy nie, ale będziemy starać się wskazać kierunek co z tym zrobić, bo jeszcze raz napiszę że Twój problem nie polega na tym że coś zrobiłeś, lub nie, ale że ogólnie nie umiesz dojść do samodzielnego ocenienia sytuacji. Takie sprawy warto omówić jednak z kapłanem, a jeśli okarze się że tu jest jakiś większy problem, to należy wręcz postarać się o osobistego spowiednika, po prostu masz tego jednego i do niego chodzisz zawsze bo on zna problem, wie co było, co jest, może pomagać kompleksono i okazać odpowiednią troskę znając sytuację.

"Kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije, nie zważając na Ciało Pańskie, wyrok sobie spożywa i pije" (1 Kor 11, 27-29)

Bardzo dobrze. Tak czułem że jak już to w listach coś się znajdzie. Nie pasowało mi tylko używanie współczesnych pojęć typu Komunia Św.

ale teraz jak czytam ten link ( jestem w połowie) to "Aby grzech był śmiertelny (ciężki), muszą być spełnione jednocześnie 3 warunki:
- poważna materia grzechu
- pełna świadomość (tzn. wiedza o grzesznym charakterze czynu)
- dobrowolność (tzn. zgoda na czyn na tyle dobrowolna, by stanowił on wybór osobisty)" to tylko nie było pełnej świadomości, co do poważnej materii grzechu mam wątpliwości moge napisac na pw o jaki grzech chodzi

Nie ma potrzeby pisania na PW. To co faktycznie było to już Twoja osobista ocena. Nikt tego nie zrobi za Ciebie. Jeśli wiesz że nie byłeś wtedy w pełni świadom, to może zmieniać postać rzeczy. Ale wątpliwości masz i najlepiej takie sprawy rozwiązywać z pomocą kapłana w konfesjonale (gdzie możesz sprawę po prostu przedstawić) czy osobnej rozmowie.

Każdy z nas widział erotyczną scenę, która zadziałała na wyobraźnię i spowodowała normalną reakcję organizmu czyli ekscytację, podniecenie. W dzisiejszym świecie jesteśmy cały czas bombardowani seksem, erotyką często pornografią - media, reklamy itd. To że pojawiają się pokusy, nieczyste myśli, fantazje to od nas niezależne. Najważniejsze jest to, jak na takie pokusy reagujemy. Jeżeli te myśli Cię drażnią i kategorycznie je odrzucasz to jest ok. Odnosisz w tym momencie zwycięstwo. Grzechem zdecydowanie jest wgłębianie się w nie i podsycanie. Opowiedz o tym swojemu spowiednikowi. Słyszałem, że z podobnymi rozterkami zmagała się św. Katarzyna z Sieny, która miewała bluźniercze myśli na modlitwie. Jezus w objawieniu zapytał ją czy te myśli odrzuca, bo Bóg dał nam władzę nad wyrzucaniem złych duchów, jeżeli czynimy to w Jego imieniu.
Ja w momentach kuszenia wypowiadam krótki egzorcyzm, np.: "W imię Maryi rozkazuję ci idź precz szatanie!". To pomaga. Dobrze jest odmówić codziennie rano modlitwę o uwolnienie (tekst można łatwo znaleźć w internecie). No i oczywiście sakrament pokuty, który to wszystko powierzy Miłosierdziu Bożemu. Trzymaj się i walcz!

Jeśli masz wątpliwości, to znaczy, że Twoje sumienie uznaje to za grzech. Zamiast, jednak, pytać na forum, spytaj spowiednika. To najprostsza i najpewniejsza droga. CHyba, że jak Adam, posiadłeś mądrość i możesz sam stanowić, co jest dobrem, a co złem.

Tak na marginesie: Młodość dawno minęła, ale jeszcze pamięta się to i owo Nie zawsze nad myślami da się zapanować. Może szatan specjalnie je nasyła, aby człowiek nie przyjął Pana Jezusa? Niedobrze też, że ksiądz stale nie ma czasu. Najlepiej mieć stałego spowiednika choćby poza parafią. Poza tym jak rzekli inni przede mną forum to nie miejsce do rozstrzygania takich kwestii

Oczywiście że hormony też robią swoje. Dlatego pisałem o tym aby pracować nad tym, bo zgadza się w pełni z tym że nie da się pstryknąć palcami i wszystko się samo poukłada. Księża niestety nie mają innej doby i tak samo dysponują 24 h. Są ludzie świeccy, którzy również mogliby wiele powiedzieć, ale tu trzeba być ostrożnym.