Witam, Mam problem i kilka pytań:

1. Mam nałog- jest nim onanizm zdarza się tak, że kilka dni po spowiedzi już wytrzymac nie mogę , zdarza się tak, że w telewizji zobacze jakąs reklamę z kobietą z dużym bistem już otwieram coraz to nowe strony To mnie napala i musze to zrobić, zawsze po tym żałuje.Nałgo zaczął się w wieku 13 lat ( mam 15 ) NIe wiedziałem wtedy że to grzech. I ten miesciąc niewiedzy i trwania w tym grzechu sprawił że powstrzymać się do dziś nie mogę.

I teraz mam konkretne pytanie :
- Czy po onanizmie można iść do komunii ?
(znalazłem w internecie )http://pierzchalski.ecclesia.org.pl/index.php?page=10&id=10-01&sz=&pyt=52
http://pierzchalski.ecclesia.org.pl/index.php?page=10&id=10-01&sz=&pyt=273

z tego wynika że mogę, ale chcę się upewnić.

- Jak Skończyć z tym nałogiem ?

znajdź sobie dziewczynę, mnie pomogło. Choć bez ślubu będzie to wówczas inny grzech. ALe znacznie przyjemniejszy

Nie, po grzechu ciężkim jakim jest onanizm nie mozna isc do Komunii.

A jak skończyć? Nie ma jednej i konkretnej recepty. Tu trzeba przygotowac się na walkę. Chormony robią swoje, ale nie można wszystkiego tak tłumaczyć. To czas kiedy zaczynasz uczyć sie kontroli nad tym problemem i pamietaj o modlitwie, spowiedzi i w stanie bez grzechh Komunii Św. oraz ćwicz swoja wolę. Sam musisz odkryć czemu i co najforzej działa oraz sam sobie powiedziec jak to zwalczyć. Nade wszystko trzeba zrozumieć czemu to jest złe i szkodzi aby grzech znienawidzic.

Co do artykułów to takich spraw nie rozwiazuje ludzie po drugiej stronie ekranu. Nie pytaj wiec anonimowych internautow. Pogadaj w konfesjonale w cztery oczy z kapłanem i pozwól mu soba pokierować. Dlaczego uwazasz ze ktos z nas moze ocenic czy wpadles w nalog i jaki to nałóg? Do chwili rozmowy bezpiecznie bedzie zrobić jak powyzej napisałem.

Może jednak @veltronic1 pójdzie do konfesjonału i się tam dowie zamiast nas, amatorów wypytywać.
Tu np. nie zgadzam się z WISTem, bo przy nałogu nie ma spełnionego warunku pełnej dobrowolności, więc o grzechu cięzkim pisać nie można.
Ale ja też tylko amator jestem.

Ale nie łatwiej i pewniej przed nabożeństwem pójść do spowiedzi?

A czy do końca przeczytałeś Koźle to co napisałem?

A gdy sie ktoś wgłębi, to bedzie miał problem ze zrozumieniem. Z opisu poczynań Onana wynika, że uprawiał stosunek przerywany a nie masturbację, nazwaną potem od jego imienia onanizmem. Biblijny opis jest jednoznaczny i wrecz podręcznikowy. Ciekawe- kto, kiedy o po co połączył Onana z masturbacją?

Wcześni rabini. Chodzi o to, że tu i tu (stosunek przerywany, masturbacja) zachodzi marnowanie nasienia.



Jewish law clearly prohibits male masturbation. This law is derived from the story of Onan (Gen. 38:8-10), who practiced coitus interruptus as a means of birth control to avoid fathering a child for his deceased brother. G-d killed Onan for this sin. Although Onan's act was not truly masturbation, Jewish law takes a very broad view of the acts prohibited by this passage, and forbids any act of ha-sh'cha'tat zerah (destruction of the seed), that is, ejaculation outside of the vagina. In fact, the prohibition is so strict that one passage in the Talmud states, "in the case of a man, the hand that reaches below the navel should be chopped off (Niddah 13a)."

http://www.jewishvirtuallibrary.org/jso ... m/sex.html

Poza Biblią jest jeszcze doświadczenie, a ono wskazuje że onanizm poza rozładowaniem się, niczemu więcej nie służy, a wpadając w sidła grzechu może być tylko coraz gorzej. Dla wielu to nie jest krótka przygoda w okresie dojrzewania...

veltronic, Twój opis wygląda na zupełnie zwyczajny przypadek nastolatka. Na pewno nie powinno się zbyt łatwo rzucać diagnozami w stylu "to nałóg". Jeśli uważasz, że masz problem z masturbacją lub po prostu masz wątpliwości w tej kwestii, najlepiej byłoby skonsultować się z kimś kompetentnym, np. z psychologiem. Na forach można co najwyżej porozmawiać z ludźmi, którzy mają różne własne opinie ale nie są fachowcami i warto o tym pamiętać.

Dobrze też mieć świadomość, że każdy człowiek czasem grzeszy i w życiu chodzi o to, aby się starać. Ta kwestia jest istotna o tyle, że niektórzy tak bardzo skupiają się na unikaniu grzechu, że w efekcie cały czas o grzechu myślą. A z całą pewnością nie na tym polega chrześcijaństwo.

Postaraj się podchodzić do sprawy masturbacji ze spokojem i staraj się mieć jakieś zwyczajne zajęcia typu rozwijania zainteresowań, znajomości z ludźmi, nauki, sportu itp, aby nie spędzać popołudni i wieczorów bezczynnie lub na bezwartościowych zajęciach.

Co???? Przecieram oczy ze zdumienia. "Was not truly masturbation"? Powinno być: "no masturbnation". Sfałszowali Biblię po prostu. Kazdy kto umie czytać, musi to przyznać. Nie mieści się w spektrum interpretacji. Oczywiście musieli miec w tym jakiś interes, nic nie dzieje sie bez powodu.

Askadtowiesz pomyliłeś tematy. Zakończ ten offtop.

Jak już słusznie Wist zauważył trochę ten wątek nieodpowiedni, ale możesz kontynuować np. tutaj viewtopic.php?f=1&t=2939&hilit=onan

Przyłączę się do prośby: rozwiń temat we wskazanym wątku, bo nie łapię niuansu.

Jesteś młody i hormony Ci buszują. Żeby to był jakiś wielki grzech to też bym nie przesadzał.

Chłopak zadał Wam konkretne pytanie, a Wy mu dajecie w odpowiedzi same ogólniki. No wstyd normalnie, oczekiwałem czegoś więcej, zwłaszcza po Wiście

Słuchaj - zwracam się do autora pytania - tutaj chodzi o to, że człowiek ma wybór: "być świętym", albo "nie być". Wielu ludzi do świętości dąży i niektórym udaje się stan świętości osiągnąć. Dla innych pozostają ciągłe upadki i podnoszenie się - grzech jest nieodłącznym elementem natury ludzkiej.

Stan świętości jest czymś szczególnym, czego doświadcza i uczy się rozpoznawać człowiek będący w stanie łaski uświęcającej - gdy będziesz dużo się modlił, pościł, uczestniczył w życiu Kościoła - zrozumiesz, o czym mówię, nauczysz się rozróżniać ten stan "świętości" or zwykłego życia.

Każdy grzech nieczystości tą świętość w człowieku trochę wykoleja - i owszem, życie w całkowitej czystości, bez grzechu jest wbrew naturze ludzkiej, jest czymś nienaturalnym i dziwnym. Trzeba przygotować się na to, że człowiek będzie ciągle popełniał grzechy nieczystości, wynikające z jego natury, z tego że jest człowiekiem.

...o ile nie wybierze innej drogi - drogi do świętości. To zadanie dla mistyków, ludzi żyjących wiarą, którzy nad ziemskie przyjemności przedkładają Boga i to, co On niesie ze sobą.

Do takiej wiary się dojrzewa - taką wiarę się wypracowuje, dochodzi do jej zrozumienia całymi latami.

Dla reszty z nas pozostaje (niestety) życie w grzechu. Stałe upadanie i podnoszenie się z kolan.

Dlatego swoje problemy z tym grzechem traktuj jako coś normalnego - i nie zniechęcaj się. Po to Jezus przyszedł na świat aby zbawiać grzeszników - ludzi, istoty których własna natura prowadzi do zaprzepaszczenia tej świętości, którą daje nam Bóg.

I nie przejmuj się obłudnym dramatyzowaniem i kategoryzowaniem - grzech taki, czy taki - Jezus wybaczał nie takie rzeczy - poczytaj sobie Pismo Święte i zobacz, z kim się zadawał i jakie grzechy odpuszczał.

Ewangelia nie polega na zaprzeczaniu własnej cielesności - takie podejście może doprowadzić chyba jedynie do choroby psychicznej. Po to został ustanowiony sakrament pokuty, że Bóg wiedział, że człowiek będzie grzeszyć - Bóg chce dla nas świętości, wiedząc że nasza natura nie jest w stanie jej przyjąć - stąd spowiedź, której ilość nie jest w żaden sposób ograniczona - pomaga nam wrócić do stanu bezgrzeszności, tej świętości jakiej chce dla nas Bóg i która kiedyś stanie się naszym udziałem.

Zatem, głowa do góry i mnóstwo łask Bożych